Alle inzendingen over Dakraam

Door het dakraam Keek ik naar Het heldere mystieke licht Van de immer intrigerende maan Langzaam zwelt Beethovens Mondscheinsonate aan En voert mij verder weg Laat mij naar een ander universum gaan Waar ik de dag opnieuw beleef Elke beweging jij maakte Ga ik nogmaals na Om ze voor eeuwig te bewaren Waar ik stiekem in je ogen keek…

Vanuit een dakraam Staar ik naar een plein Mijn familie ligt op straat Niemand vecht erom (Waarom zou het nu anders zijn?) In mijn hart vliegt een vogel Rustig, langzaam over…

Poëzie is voor mij het verhaal Dat men mij vroeger vertelde Van een man die op zijn zolder Een vliegtuig van beton gebouwd had En trots tegen iedereen zei Dat het wel kon vliegen Maar niet door het dakraam kon ------------------------------------- uit: 'Een vliegtuig van beton', 1973.…

Zoals de vogels vroeg in de lentemorgen hun lied zingen en de zonnestralen door het dakraam mijn lichaam beminnen De geur van gemaaid gras mijn longen vult met een lentegevoel is het in mijn hart een strijdgewoel. Het ultieme gevoel van geluk is voor mij een streven en ik ben er van overtuigd dat het eens aan mij wordt gegeven…

Zoete kussen trekken een spoor over het naakte lichaam Huivering, de wind streelt mee door het open dakraam Twee lichamen gaan tesamen op in het ritme van de nacht Vurig verlangen in harten gevangen in passie tot bevrijding gebracht.…

Je ziet het niet, je voelt het niet, je hoort het niet, Het is er altijd Altijd maar doorgaand, Niemand die het kan stoppen, Nooit zal je dingen kunnen terug draaien, alleen vooruit Heerlijk wanneer ik met mijn vriendje in bed lig, en naar het slaan van de regen op mijn dakraam luister, Hoop ik dat het voor altijd stil kan blijven…

Wereldvrede is je geprogrammeerde tekstverwerker de trap afsodemieteren uit het dakraam je eigen programma schreeuwen geluiden uit je ziel geboren door de wind gedragen naar alle uithoeken van het bestaan geesten zich laven aan je echo ver van het weten vreet je de honger aan van je eigen stemgeluid.…

De regen heeft de nacht in slaap gesust, de wind blaast vreedzaam langs mijn dakraam. Ik knipper even in de lamp van mijn geweten luister naar het startsein van een nieuwe droom en neem plaats. Het begint met een vlucht en eindigt met ontwaken daartussen draaien lussen de dienstregeling houdt nooit op.…

Maanlicht komt door mijn raam naar binnen glijden zijn zachte licht doet mijn hart weer verwarmen Herinnering als kind toen ik keek door mijn dakraam naar diezelfde gouden maan die altijd naar me lachte. Waar ik in lange nachten, vertelden al mijn gedachten kleine verdrietjes maar ook mijn mooie kinderverhalen.…

staan een hamer en een heleboel hout en spijkers ja het zou heel mooi zijn als hij hier zou komen te staan Ach, een paar weken ruzie met de buren heb ik er wel voor over kan ik hun ook eens naar boven sturen want met de naastenliefde is het toch maar pover ja het zou mooi zijn als hij hier zou komen te staan schuin omhoog vanuit mijn dakraam…

Door het dakraam drukt een blauwe waas me dieper het bed in en tegelijkertijd richting hemel waar een kalme wind me mee laat voeren tot er weer helderheid heerst.…

Maar wacht, straks gebeurt het, eenmaal dronken, vanuit een zwart dakraam een toast met de hemel op het leven, een nulpunt, dat evenwel goed is in lief Libessart…

Hij heeft helaas nooit gevraagd hoe de geur nu is, of dat men kan leren huilen, zolderkamers ook daar een dakraam hebben met ook dat zicht op sterren.…

Er was een toenemend tikken in de slaap het gezicht met natte kusjes bedekt Wakker geworden dacht ik aan jou hoe je op me klom, zorgvuldig je gewicht verdeelde me bevrijdde van een langdurige eenzaamheid Al geeuwend de dakramen gesloten In een boek met Griekse mythen gelezen hoe Zeus in de gedaante van een regenbui een sterfelijke vrouw…

Het is het verhaal van de duizend stralen en een die betoverend op mijn dakraam verscheen Ruik je de suiker? Het is het verhaal van de duizend bieten en een die van de wagen vloog tegen mijn been Voel je de regen? Het is het verhaal van de duizend druppels en een die als geen ander lijkt op een edelsteen Proef je de liefde?…

Haar eigen kleine kamertje met boeken en een pop haar maatje,waar ze tegen praten het dakraam met de maan. Zondags naar de kerk na afloop koffie en limonade bij de buren gezelligheid en samenhorigheid beelden die ze nooit zal wissen.…

Nu vannacht de maan vol liefde zit kan ik je schoonheid niet weerstaan Je zalige lijf, je benen en je haarsnit wel overal komen mijn handen aan Nu die maan door ’t dakraam licht landt hij op je prachtig blanke huid En ziet ’t tedere dat ik daar verricht in het schemer door ’t dakraamruit Nu die maan op je lichaam straalt raak ik nòg heviger…

Amper laat het dakraam licht door of het met de geest iets heeft beklonken overeenkomt met mijn streek en sfeer van: steek het licht maar op in boerendonkerheid de tijd speelt mee dat kleuren zijn verworpen na de schemer van het Drentse avondrood alsof het groen pigment zich heeft verplaatst niet zo zeer rondom de dooie dood en dis van meelderige…

Het dakraam straalt licht in deze donkere nacht ik tel de sterren een voor een en doe stil een wens, onbereikbaar maar toch grijp ik naar die ene ster, stralend knipoogt ze naar mij en laat wat stof dwarrelen langs ijzige zinnen, letters ontdooien langzaam, ik puzzel wat en vorm zo maar wat kleine woordjes, ik voel dat een zachte…

Op mijn schuine dak moesten de zonnepanelen terug na het zetten van een nieuw dakraam Er kwam een stellage voor de deur Twee mannen, van wie er één gespierd en zwart klom naar boven de ander bleef beneden, gaf de panelen aan en instructies Ik hoorde roepen 'dakgoot' Dan nogmaals 'dak goot!' 'daakkggoot!'…

als geest dool ik halsoverkop op zoek, op zoek naar jou zwevend door lange gangen prachtige trappenhuizen ongeduldig naar omhoog naarstig wil ik je voelen nog één keer zien zweef ik over zolderkamers speur ik door schoenendozen maar al ik zie, geen foto's je lijkt verdwenen vlieg door het dakraam naar buiten in de volgspot van…

huis onder een avondval dicht tegen de muur om in behang te veranderen hoho zei de muur zo zijn we niet getrouwd ga het tapijt maar wakker kussen handen thuis zei het tapijt ik ben in training later als ik groot ben wil ik gras worden twaalf sloeg de klok de schaduwen tot katers langs het haar van de maan klommen we door het dakraam…

Ik wil graag wat maar Mam is Weg, nog verder dan in Kamer misschien bij Gods gezicht die geel in Dakraam was en ook in Wereld. Kun je ook Mam voor Dagtraktatie vragen? Ik doe Schreeuw in mijn eentje, maar nu blij; Mam, je bent aan!…

Al heel vroeg in de morgen word ik wakker Met bakken hoor ik de regen uit de hemel vallen Op weg naar een nieuwe bestemming strijken menige traandruppels neer en scheren nog even langs het dakraam.…

Regen in winter tikt op het raam in de nacht ik dek me warm toe Al heel vroeg in de morgen word ik wakker Met bakken hoor ik de regen uit de hemel vallen Op weg naar een nieuwe bestemming strijken menige traandruppels neer en scheren nog even langs het dakraam.…

Door een schuin dakraam valt het zachte maanlicht naar binnen, pal op het touw dat aan een balk hangt. Hij hoeft niets meer te overdenken, de leeggezogen hersens hameren alleen op een laatste daad van zelfbevrijding.…