Alle inzendingen over De Groene verspreide berichten

Wie kan het leed verzachten van het tanend WHO-budget door geopolitieke krachten wordt de geldkraan dichtgezet ...En in het zieke hart van Brabant een kale flat in Tilburg-West zit een man uit Eritrea op de vlucht, niet zomaar bang, voor de lange arm der secret service van zijn vaderland ...Een column over Run the Jewels hoe…

...tot zover wat verstrooid gejammer uit De Groene Amsterdammer toevallig even geen refrein op J.P Coen danwel Piet Hein Anno Coronae…

Welk een treurig beeld het wereldleed kolomsgewijs de zondige historiën in drama's groen gevat Misdragingen van scheve schaatsenrijders in de koepel van de gordel van de ZKH- en Herengracht De stedemaagdenavel van de wereld heerseres der gouden handel in de groene gordel van smaragd Anno Coronae (vrijgegeven…

In het dennenbos staan ranke berken, verspreid, brengen hier en daar zacht trillende lichtstrepen door het diep donkere groen.…

‘Hoe vreemd dat mij gegeven is, wat niet mijn eigen leven is, maar sluimrend in het mijne hing, en ging, en brak de draad, en wezen wou in eigen staat.’ ‘Ik ben nog moe... heb ik geleden? of is mijn droom uit mij gegleden?... Ik doe mijn ogen dicht en ben tevreden, en mijn gedachten en mijn lijf zijn licht.’ ‘Is dit nu barens- nood…

De maan staat op de Yo Mei-berg, een boordevolle schaal; Zijn glans vloeit in de oeverdamp en wordt daar droef en vaal. Lang leefde ik met je in deze stad, vannacht moet ik weer varen. Soms heeft een mens volmaakt geluk, maar kan het nooit bewaren.…

Nous n’aurons jamais plus notre âme de ce soir. HENRI BERGSON De hemel is één sterrenregen, Maar niet als in die ene nacht. Uw hoofd zo zoet tot mij genegen Maar niet als in die ene nacht. Wel kunnen onze lippen kussen, Maar niet als in die ene nacht. En ’t hartsvuur zal de lust wel blussen Maar niet als in die ene nacht. Uw ogen…

O spreek, mijn hart, waarover wilt gij klagen? Ik dorst naar liefde en haat is om mij heen, Ik zoek naar recht, en onrecht heerst alleen – Wees sterk mijn hart, haat, onrecht kunt gij dragen! Spreek weer, mijn hart, ik wil u telkens vragen; Ik vors naar waarheid, leugen heerst alom, Ik snak naar vrijheid, en elk buigt zich krom - Wees sterk…

'k Ben er wedergekeerd, Waar mij 't eerst werd geleerd: Min de Heer en de naaste als u-zelve; Waar ik 't eerst, mij bewust, Door mijn moeder gekust, Het azuur van de hemel zag welven. Ik herkende geen kluis, 'k Vond een vreemde in mijn huis, En 't omsloot eens zo veel wat ik minde, 'k Vond geen schaâuw in de tuin, Want geknakt was…

De laatste glimp van 't avondrood Vloeit langs de strakke muur, En schuchter duikt de maanschijf op Aan 't bleek en fijn azuur Wat wekt ge, sombre steenkolos! Die van uw glans verviel, En eenzaam op de rotspunt rust, Wat wekt gij in mijn ziel? Versteende stem van vroeger tijd! Wat spreekt gij tot mijn hart, En wekt er droevig echo's…

Dit jaar wordt elke crisis opgelost, Er komt een einde aan ons bitter lijden, Geen enge ziektes zullen zich verspreiden, De groene aarde wordt niet meer ontbost. Hoe onwaarschijnlijk ook, tòch is het waar, Want dit is ècht het allerlaatste jaar.…

Het vaderland verkeert in code rood De eikenrups marcheert weer in processie Een kraslot wekt verslaving en agressie En van de nieuwe snoerworm ga je dood Er is maar één ding tegen te beginnen Dus luister goed naar mijn advies: Blijf Binnen!…

Wat leert men in Vlaanderens scholen? Men leert er Frans en ook Latijn, En Frans en Grieks, zo is 't bevolen; Men geeft zich vele moeite en pijn, Om alles... buiten Vlaams te zijn. Wat leert men in Vlaanderens scholen? Dat Frankrijk heerste aan Maas en Rijn, Dat Belgenland, om niet te dolen, Met Frankrijk moet verenigd zijn, Al ware 't…

Meester van ’t stil, wijs woord, lichtend fanal Dat al wat is doordringt; de heldere blik, Die dwars door waan en wankelbaar beschik Het Ene als grond, vorm, zin zag van ’t Getal. Van ’t diepste zwijgt wie stamelt: God is Al, - Gij, grote Ziel, aanschouwde in ’t Ogenblik ’t Volmaakte Godsgeheim van ’t ik-loos Ik, Dat door uw wijsheid spreekt…

Arabia, Batavia, Gij wieg en woon, Gij hof en troon Der koffieboon, Gij broedt de gloed, Die goed ons doet; Gij voedt ons bloed Met vroede moed! Gegroet, gegroet Gij wieg en woon, Gij hof en troon Der koffieboon, Arabia, Batavia! Daar rommelt de trom Al over het vier, Daar schommelt zij om Met geurende zwier;…

‘Ons zijvertrek is alree door de zonne verguld, Hier zijn we nog zacht in schemer en schaduw gehuld, Mijn zoontje rust in zijner wiege zo stil, Dat ik het lieveke liefst nog niet wekken wil. Vandaag is mijn dromerke jarig. Een keurig tooitje Omgeve en siere mooi zijn schommelend kooitje. Bij zijne ontwaken zal met de geurende rozen Om…

Speel, kinderen, huppel lustig ende blij Over der doden sode, U lachet dat jonge jaargetij, Mi sietet ter nauwer node. Speel, kinderen, laat u niet storen die vreugd, Huppel ende dans maar wakker, U groeit ende bloeit die lieve jeugd Tot op de godesakker. Sijt gi later eens moedegespeeld, Hebt gi genoeg der lusten, Dan komt een…

Vandaag breekt weer een nieuwe lente uit En krijgt ons landschap weer dat frisse groene, Bijvoorbeeld op de Veluwe in Oene Waar onbezorgd de eerste zwaluw fluit En vrolijk doorvliegt naar een nieuwe weide Om zo het mond- en klauwzeer te verspreiden.…

Verscholen in 't groen Naast een huis van God Opgetrokken uit hout Onder blauw Een wolk drijft voorbij Lange en korte Gezaagde planken Een Huis van liefde en Van lijden Met zerken verspreid Rondom op het gras Verscholen in 't groen Een wit gewaad dat (s)preekt Als mensen Zich samen bezinnen Noorwegen, richting Noordkaap (2000…

Aan de Politie in Afghanistan: 'Al heeft de Taliban u bij de noten Toch wordt er absoluut niet teruggeschoten Daar houdt Groen Links in Nederland niet van Dus als u dat Juf Sap wilt garanderen Dan leert zij ú vrouwvriendelijk fouilleren.' ---- De Volkskrant bericht dat Afghaanse politiemensen staan te trappelen om…

De warmte die jij draagt in jouw hart valt af te lezen aan jouw uitstraling hangt om jou heen deze warmte verspreidt zich van jouw hart tot mij en krijgt plaats verder in mijn gedichten en mijn gedachten en daden jouw warmte draag ik uit en draag ik in mijn hart. De warmte en bewondering van een leerlinge.…

Kom mij niet nader, want als een tere huid zijn mij bossen en rivieren. Ik ben kwetsbaar en van mijn kleding ontdaan. Onbeschermd achtergelaten door mensen en goden. Ik ben dof geworden, zonder glans, een open wond. Raak mij niet aan. Mijn zwakte is mijn verborgen kracht. Verschroeiend is mijn hitte. Je bent niet bestand tegen mijn…

Het landschap mag leven Verscheidenheid gegeven In context van meer dan louter groen Bloemrijk fatsoen Bloemenzeeën Volop reeën Orchideeën In zeeën Het gevoel verblijdt Met veel bloemen tussen gras verspreid Volop zoemende bijen Het maakt vlinders blijer…

‘t Goede bericht is nu verspreid, echt waar: de reservoirs zijn aangevuld zo hier - en daar: geen tekorten dus de kraan mag open! Zo heeft ieder nadeel ook z’n voordeel al moeten veel mensen nu met zoveel: schuilen voor de buien!…

ik verzamel wat bijeen hoort verspreid wat niet dan hoort bijeen wat is verzameld wat verspreid ligt niet daarna ga ik verspreiden wat bijeen hoort en verzamelen wat niet zodat wat is verspreid bijeen hoort wat ligt verzameld niet…

Er vallen berichten van gisteren uit mijn pen papier inktzwart door te zacht gesproken woorden terwijl gretig groen het wildgevogelte in zijn armen vangt tjilpend van onrust oude nesten inspecteert om zich voor uitsterven te behoeden bronsgewijs met bezwerende toespraken het langer licht zijn maakt tot een heel gewone dag.…

de stroomtrein vertrekt uit Dunedin vroeger stapten goudzoekers in zij droomden van rijkdom en weelde al hun gezwoeg bracht meestal niets het Victoriaanse station bezoek ik nu als toerist op het Octagon, met zijn museum kijk ik naar gezellig gewoel een stad niet te groot, niet te klein de wijken verspreid met veel groen en altijd dichtbij…

dat wordt verspreid over mij Ik ben niet meer bang voor het vergif dat wordt verspreid onder ons Maar we zijn allemaal vergiftigd met een stem want lullen doen we uiteindelijk allemaal…

Terwijl nevel de zon verleidt, de vorst met de voeten vrijt en de wind bladeren, ooit groen als gras, als ieder jaar ontheemd over de grond verspreid en de nacht, veel donkerder nog dan gisteren, opnieuw een dag in glijdt, verstrijken de jaren.…

O, moedertje aarde wat een rust om alleen te zijn want onbewust te wentelen in dag en nacht Uw bloemen nooit meer gezien door mensenogen uw bomen met hun wortels in de grond onopgemerkt alleen omringt door sterrenpracht Rivieren en de grote zee verlost, alleen gelaten ochtendlicht en ondergaande zon Aardse schoonheid spiegel…