Alle inzendingen over De terugkomst van de

Een raar gevoel heb ik bij terugkomst, Een gevoel dat ik niet kende. Een raar gevoel, Maar toch ook vreemd. Een raar gevoel heb ik bij terugkomst, Terug bij de basis. Alles zo klein, En ook wel kinderachtig. Een raar gevoel heb ik bij terugkomst. Alsof dat alles daar, Iets is dat ik nooit gekend heb. De basisschool.…

verlicht Mijn gezicht opgeheven richting hemel In de verte nog een laatste bliksemschicht Toch nog… mijn terugkomst uit het vuur…

ik droomde dat de wereld streeploos was ik werd gelukkig wakker de zwaluw was verdwenen wachtte ik op zijn terugkomst?…

was zijn terugkomst niemand had hem ooit zien komen niemand had hem ooit zien gaan met Desiderius aan zijn zijde kwam hij fris en vrolijk gedecideerd weer staan gelukkig maar waar?…

Organisaties rekenen niet op de terugkomst van Bleker, alles wordt mooier en groener, dat is zeker. Het bezuinigingsmes gaat in de lade: aan het werk, met groen en spade. De daden van Napoleon van het hoge Noorden zijn minder talrijk dan zijn woorden.…

Terugkomst in de hotelkamer, nu zonder welkomstgroet. ------------------------------------- uit: 'Toespraak in een struik', 2008.…

je scheen door een wolk verdween rollend en tollend toen ik je zag om aan het grijs van de randen het licht van je terugkomst te hangen vaak was er de schijn voor het echte vuurwerk moest je wat studie hebben gepleegd over het hoe en waarom om alles te weten over de zon ook ik heb gezocht tussen schaduw en licht naar je eigen…

de verleiding het venster uit te stappen is soms niet te bedwingen zij bedwelmen mij, lokken maar ik weet dat wanneer die stap gezet terugkomst naar het heden onmogelijk is……

groene firmament vliegen velen rustig rond de krachten van de eeuwigheid schijnen niemand meer te raken communicatie is hier anderszins het is een reeds begrijpen stralingslicht geeft boodschap weer de lading wordt verkregen gevoelens als bij een reûnie een weerzien, een adieu de eeuwen door wachtend op het halt der tijden de aardse terugkomst…

zij draalt op de hoek van de straat voordat zij rechtsaf en voorlopig uit zicht gaat een zwaaiende arm en een wuivende hand de haren een chaos nog net voor de spiegel tot orde gekamd een afscheid zoals van het oude jaar haar terugkomst vol blijdschap in een weer stralend nieuwjaar haar bagage is niet vergeten het was…

Bij terugkomst wachtte ik hem op suste hem in slaap met kussen hartstocht die op ontwaken stond maar het bad stond klaar te wachten op het stof en vuil van de reis Agamemnon zonk in het bad, zuchtte Mijn minnaar ving hem in een net doorstak hem met zijn eigen zwaard even daarna volgde zijn slavin hem in de dood en ik gedacht mijn dochter…

Nee ik vermijd dat liever wil liever genieten van je terugkomst als je bij me weg bent geweest en me zoekt in de dagen die je eenzaam telde. Ja, dat is mooier dan de dagen tellen de dagen tellen maakt alles zo stil. En dan ben je dood, wie wil dat nou? Dan kan ik eeuwig naar een foto staren dan nog krijg ik je niet terug.…

Ik begin langzaam de moed te verliezen naar jou terugkomst naar huis wanhoop maakt plaats voor berusting maar toch blijft dit altijd jouw thuis. Het enige wat ik nog van je heb is je foto aan de muur met een kaart waarop geschreven staat: ik heb je lief, die woorden blijven in mijn hart bewaard.…

poste restante hoe zuur zijn druiven ik floreer nu zelf op mijn balkon achter ruiten van het bruine net bloeit met geur van vers bouquet schrijn van vrede die ik hier won op tortel uit geschoolde kelen vol kleur en pracht hun opera voor thuis mijn eigen stopera vaak klinkt koer voor huns ondanks vliegt loerend weer ééntje langs of ie terugkomst…

winnen Maar tevens wat je zal verliezen Soms heb ik slapeloze nachten Gedachten zweven in mijn hoofd Twijfel gezaaid in mn vlindertuin Beloftes die je mij hebt beloofd Soms lijkt mijn wereld zo mooi Je stem zo warm en even dichtbij De passie die dan weer zegeviert Het terugkerende gevoel van wij Soms ben ik weer even uit beeld Maar je terugkomst…

Je vroeg me een wand af te stomen, van een kamer in je nieuwe huis daarbij kwamen laagjes pijn van hoe ik destijds de muren afstoomde van je puberkamer tijdens het weekend dat je weg en ik jou wou verrassen maar jij bij terugkomst verdrietig was want ik, voortvarend, zonder overleg had afgepeld wat nog niet rijp Hoe graag ook, nooit kan…

Ik kijk uit naar je terugkomst dan zijn we weer bij elkaar. Het kan met dus wel schelen, in mijn ooghoek groeit een traan... Dan kunnen we weer onszelf delen en laat ik je niet meer gaan.......…

Al mijn werkzaamheden en dat zijn er heel wat kunnen mij gestolen worden, mogen zo de crematie-oven in, ik heb een veel hoger doel met mijn leven gekregen, Ze heeft mijn hart en ziel en geest gestolen, niet als een ordinaire dievegge, maar als een ware Godin, beminnend en koesterend, verzorgend en verblijdend, daarbij, haar terugkomst is aangekondigd…

een droomland alsof er een boot met een vergeten ziel door het warme zand van de woestijn vaart alle emoties zijn weer als die van een kind een geest danst rond kwetsbare schoonheid maten komen zij aan zij, eenzame wolven verliefde libellen zweven in die ratio tussen weifelende planeten in schetsen van verbazing aarzelingen tussen terugkomst…

leg jij mijn schrijfgerei er neer beschildert het als een geheel met de zekerheid van terugkeer ik het weer meeneem naar elders jij het gevoel terugkrijgt dat mijn terugkomst gegarandeerd is dan bezie ik het als een positieve tic ik niet weet wat erin jouw geest leeft maar al te graag begrijpen wil…

Het blijft even behelpen nu hij nog herstellen moet Want met zijn vers als inspiratie vorderde het goed Reikhalzend kijk ik uit naar zijn terugkomst en zijn schrijven Hij zal nog wel een maand of zo niet hier kunnen verblijven Maar zelfs als het een jaar nog duurt, zal hij hier welkom zijn De slingers liggen klaar alvast voor lang' of kort…

Zo velen lijken nu al weer reeds vergeten; dat de natuur slechts tijdelijk terugtreed, maar na zijn vruchtbare terugkomst des te royaler beschermt. Laat de grijsheid van de herfst een veelkleurig licht in ons ontsteken als een oplichtende herfstverkleuring, die ons aan St. Maarten denken doet.…

Ik mis al jouw zaligheden Jouw adem in mijn lucht Gedragen op je vleugels In een volle liefdesvlucht Ik mis je schattige dialect Samen verstrengeld slapen Passie zo verslavend mooi Hemel vol vlinders rapen Ik mis je warmte en liefde De tranen als je mij verlaat Je glimlach bij terugkomst Als jij weer voor mij staat Ik mis de intieme…

zich over de wereld der mensen de meningsverschillen uitvlakkend van het eigenste einde beginnend tot over de daken van je vrienden heen alsof de aarde haar mantel aantrekt en zich op haar kinderen wil verlaten nu ze nog eens van huis is de adem onttrokken, verstoken van warmte de bundels hout wachtend onder hun ijshutten ze heeft haar terugkomst…

Sinds Adam en Eva reeds is de dood toch schering en inslag Ook toen al was de wereld als gevolg van appelbeet niet foutloos, zonder leed Steeds vol verlangen ziet zij uit naar terugkomst en -keer hoewel zij met engelen danst in vibratie, ziet zij door ochtendnevel haar tijd in een nieuwe dimensie Zo zou men kunnen zeggen hoewel in…

Het voelt soms best nog triest dat ik een verhaal liet afbreken toen het juist was in zijn mooiste vorm die trieste dag in de herfst toen je terugkwam uit Spanje waren we weer samen in de klas voor een feestje een terugkomst van klasgenoten die ooit over duinen holden voor het vieren van een feest met bier en rollende stofnesten nam…

En nu ben je eindelijk weer thuis, maar jij zal nooit meer de deur open doen de fles blijft onaangeraakt nog in de koelkast staan aan de eettafel geen gezellige gesprekken meer de poes die voorlopig nog eten van de buren krijgt de hond die in het pension wacht op jouw terugkeer het bed dat niet meer door jou beslapen zal worden de kamers in het…

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- - - dit sonnet is het 2e in de cyclus: Bevrijding Nu slaapt ze in Brahman, veilig voor altijd Nu slaapt ze in Brahman, veilig voor altijd; En ‘k weet dat, blij, haar mijn terugkomst vindt, Als eens de dood, Bronwaarts stormende wind, Mijn ziel, een…

k woon in winters wachten met nauwelijks contouren nog van nieuwe lenteluchten geen zomerbode te verwachten vage vleugels blijken gezichtsbedrog boven ontdooide dorpen en gehuchten ze wonen ginds in ontoegankelijk licht de hoge muren wens ik transparant en in de verte wordt 't nu lichter een tureluur vlucht de winter dicht komt weldra…

pas nu ze teruggekomen is merk ik hoe ik haar heb gemist hoe het jaar is uitgedijd doordat haar blonde lach er niet op scheen het is nog steeds twee graden onder nul maar ik heb het minder koud…