Alle inzendingen over De verpakking

Een breekijzer of branders om te snijden, Betonschaar, koevoet, bijl, bom, dynamiet, Zelfs met perfect gereedschap lukt het niet Om iets uit een verpakking te bevrijden. Pleur op met al die voorverpakte pakken, Mijn koninkrijk voor opening van zakken.…

Op de verpakking staat: voor altijd houdbaar maar moet nog ontluiken als bloem.…

het kind kijkt naar de verpakking van cacao de aanblik van de gulle zuster en de gulle zuster de gulle zuster gulle zuster zuster boeit mateloos…

Wat ongezegd blijft op de verpakking, wordt een verhaal dat beklijft. En onbevangen zien wat zich voor mij onthult, doet meer verlangen.…

Op de verpakking van de Toblerone Wordt binnenkort de Matterhorn vermeden Terwijl tegelijkertijd wordt gestreden Dit ziet met in Zwitserland als gewoon Tussen zowel voor- als tegenstanders Zwitsers en vooral hun medelanders…

Oude verpakking in het zelfde cadeau We zeggen zus maar we bedoelen zo De ruimte afreizend verlegden onze grenzen hebben wij het toch gered alleen en niets meer te wensen…

Verbreek het zegel bij het etiket En haal de lichtslang dan uit de verpakking Bevestig 'm dan onder de bedakking Van uw gloedjenieuwe minaret En probeer door op het AAN-knopje te duwen 't Volk met lichtsignalen waar te schuwen…

De Hema doet de Pieten in de ban Ze staan straks op geen enkele verpakking En dat bezorgt de Sint een hartverzakking Hij twijfelt of hij zo wel komen kan Of kinderen voor hun pakjes moeten vrezen Hij zei me dat het hem een worst…

melk is goed voor elk wordt zoveel verteld volle melk, magere melk karnemelk, botermelk ik hou het bij moedermelk niet zozeer voor de melk maar ik hou bovenal zo intens veel van die mooie verpakking…

Hun zorgzame glimlach op een verpakking is een waarde die met onze zinnen speelt. Doorpolderd met een mysterieuze glimlach wordt door een Zeeuws meisje liefdevolle zuinigheid uitgestraald, die zo even voor haar margarine geen cent te veel heeft betaald.…

bewaren de verpakking.…

maandag past best op vaste basis dan consumeer ik je naakt en puur en stom verpak ik je terug in streepjesdas gekleed versneden ik zie je vast volgende week maandag past best…

Met de muis van je hand de poes strelen wijl een ratelend blikje kattenvoer de late honger stilt van een kind zich spinnend in je armen nestelt dankbaar wellicht vreedzamer dan gisteren wordt de verpakking voelbaar.…

het is mij vandaag niet gegund het leven woorden te geven zij bleven zweven kon slechts hun alledaagsheid bevatten ze niet met linten en opsmuk in schoonheid verpakken misschien kan ik morgen weer dichten en uw gezicht met een glimlach verlichten…

Voor het ongekende gaan Dat is pas echte passie Maar verpak de manier waarop In een modern jassie.…

schud je de haast uit je hoofd vergiet je blauwgroene tranen vind je de angel van de pijn sta je in vuur en vlam verpak je de glans van de parel stroom je samen met de stilte raak je onderweg alles kwijt…

Ik zal er omheendraaien, het verpakken, speciaal voor jouw aankleden. Of wil je het niet hebben, zal je het wederom afstoten... Hoe meer ik geef, hoe minder jij openstaat. Mij aan het verdrijven met al je kracht aan het duwen. Steeds harder, met zoveel afkeer dat het sprankelende mij verlaat.…

Het is al jarenlang bekend Dat je de verpakking goed moet lezen Maar soms is het onzinnig Zoals hier duidelijk wordt bewezen. Hier gaan ze wel erg ver Om zich er mee te bemoeien Want door dat schudden met je billen Ga je enkel maar lopen knoeien.…

De verpakking, een lichaam zo veranderlijk van gladde vormen tot de plooien van de geleefde tijd. Een soms appetijtelijk genieten. Of een verafschuwing door de rimpels van de eigen strijd. Een maatpak met genetisch enige verschillen. Gegoten voor een hele levenstijd. Niettemin niet onaantastbaar voor een ieders grillen.…

Gekromde ruggen en zweepslagen gaven dagelijks brood waar hij, als verlosser een kroon krijgt aangereikt toont een zwart gelaat kracht om gisteren te verscheuren en dollars te verpakken in vergeten de raketten vallen niet in de achtertuin…

hier, ge krijgt het verpak ik het in papier of in gestrikte schrikkeldraad ik zal wel sterven heb wat geduld en pijn dan zoals ik…

Blijven waar ik de tijd in woorden verpak en momenten langer maak omdat ze een melodie bewaren en de warmte fluistert dat ze nog een schaduw van dromen over heeft.…

bevroren zijn de verloren niet meer te helen vergeten delen ze ontdooien er smelt ijswater over mijn rug ik stop ze terug de lade wil niet meer sluiten te lang gelegen, einddatum bereikt de houdbaarheid verstrijkt in verscheurde verpakking flikker ik alles met gemak in de vuilnisbak…

daar gaan ze stil in de rij zichzelf voorhoudend ’t is zo voorbij de gêne, de schaamte als fysieke pijn bloot maar fier om ’n voorbeeld te zijn ontreddering diep verborgen achter de laatste vernis die hedentendage weer onze verpakking is…

kijken maar niet zien de verpakking laat zich niet raden binnenin verraadt geen roos wat groeit daar? is het liefde of jaloezie dat innerlijk broeit geen ziel kent haar zijn verlangen waar de nacht zich schuil houdt in het donker klopt de schoonheid vanuit het hart onderhuids…

de inhoud die mooi en lekker is heeft niet die verpakking de uitstraling is zo anders de kleuren lijken vaal je kocht dat pak in een soort uitverkoop nieuwsgierig was wat je werd is nu aan bederf onderhevig alleen en wel verdrietig blijft het pak nu achter want was het nu wel waard om zijn ware aard te tonen?…

ik wist dat de aarde kierde met kerst omdat mensen en ideeën langzaam kunnen worden ververst alles op een keurige manier in de verpakking van tijd het heeft nooit tot vragen of moeilijke bespiegelingen geleid er komt weer een kind met de rol voor een jaar tijdens een feest met wat opsmuk en natuurlijk ook engelenhaar…

Dit moeiteloos hangen in het toegeknepen licht versterkt plots het verlangen naar een klank of een gedicht Ik laat ze zwierig zweven en dagdroom nog even na over dit hemelse gegeven voordat ik buigen ga In een stilte en die buiging samen in de serene rust verpak ik dankbetuiging en voel mij oker gekust.…

kun je even het stil afvlakken de avond verpakken in geheugenverlies ik raapte mijn tranen van de grond en plakte ze op mijn wangen zodat niemand ze meer kon vangen zodat niemand ze meer vond doe maar snel, doe maar gauw voordat de ochtend op me valt voordat ik mezelf bedelven zal morgen…

Zet mijn mond weer in glimlachstand zorg dat ik huppel over het strand help mijn fantasie weer overeind laat de zon schijnen als ie niet schijnt Ik bewaar je in de originele verpakking, en verlang naar je bijzondere werking nu ik je na wat voedsel met water innam. Dank je wel Seroxat twintig milligram.…