16079 resultaten.
Mijn oude stad
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 701 In de nevelige vroege morgen
Nestel ik mij in warm nat gras
En staar ik naar de zon die ras
De resten van de nacht doet worgen
In de verte zie ik contouren
Van mijn oude stad, het doet deugd
Zij herbergt mijn begin en jeugd
Wat heeft mij toch kunnen ontvoeren
Ik zal later haar schoot betreden
De wijken waar ik ben groot gebracht
Rouw…
de meerkoetsuite
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 756 ik open de poort
en de meerkoet blijft liggen
in het wak bij de boot
met witte snavels
over eieren lopen
op het kale vlot
een constant gepiep
van droge kogellagers
waterkipkuikens
voor een feestvogel
is er geen betere kooi
dan een zomers park
het is nog donker
er zwemt een meerkoet voorbij
op weg naar het werk…
Einde van de zomer
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 377 De bloem is uitgebloeid
De vlinder weggevlogen
De laatste zonnestralen
Schijnen ingetogen
Over het vlakke land
Bomen waaien kaal
En het strand is verlaten
Je hebt het niet in de gaten
Maar de dagen worden kort
De wind waait in vlagen
En een wolk stort
Regen neer
De hitte is verdwenen
Dit is de laatste keer
Dat ik hier zit
Met…
-Omdat alles voorbij gaat -
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 649 Hier op de zoveelste verdieping met uniek uitzicht
boten varen als wolken, het water als lucht
en de mens is als vis geboren.
Tussen de zwarte lijnen en de scherpe pakken
is er soms een ontmoeting, jij bent ergens net als ik
maar de metro raast ritmisch door en
ik ben niets dan storende harmonieuze pretentie
Gebouwen…
Verwoeste stad
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 582 Oorlogsmonument
Voor Rotterdam
Verwoeste stad. 'La ville
Détruite'. Ontzetting en
Wezenlijke angst
Uitgebeeld in een mens
Met weggereten hart
Armen omhoog
In wanhoop en afgrijzen
Geheven. Overvallen, niet
Wetend. Verbijsterd
Waardigheid behouden. Menselijk
't Lichaam gebleven.…
Verzonken stad
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 1.426 jij luistert
hoe herfst valt
op blad en wind
in doffe straten
waar het gezicht
schaduw verbleekt
in’t geluidloze gewoel
van blinde dagen
over de brug
stroomt te vaak regen
naar spiegelruiten
die verzinken in onbeminde kamers
jij hebt gehoord
en stormen begrepen
maar de nacht is moe
heeft mij
en het uitgeputte blad
in de stad…
vluchten
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 976 Vluchten naar een stad
waar leven is
en waar mensen
samen echt zijn
en terug komen tot zichzelf
zonder zelfbedrog
om wie ze werkelijk zijn
of willen zijn.
Echt !
Een stad waar eenzaamheid
waar , verdriet
reëel is .
Zonder de franje van een
verwachte hoop op
beter.…
Rotterdam-Centrum
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 838 Heb me nog nooit zo verloren gevoeld
Tussen al deze mensen, tussen alle etalages
Weerspiegel ik honderdmaal, maar toch alleen
Grauw middaglicht in de stad
Een verre klok slaat zwaarwichtig de tijd voorbij
De stad kraakt en zucht, vervuild sluit zij zich
Blinden rollen ratelend dicht
Verkoopstertjes kwebbelen de tram in
De avond valt in…
Dode stad
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 1.338 het leven gaat nu verder
de poort is gesloten
vaarwel dode stad
tot al de sneeuw is gesmolten
vaarwel dode stad
ik heb van je liefde genoten…
Een flat in mijn stad
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 1.423 Met elk ontstoken licht wordt
een nieuw leven verraden
en van het stadse donker verlost.
Waar zal er ruzie zijn? Waar wordt gevreeën?
Waar werkt een vrouw aan een nieuw gedicht?
Waar spinnen poezen, slaperig en tevreden?
Waar wordt spanning gesneden? Klein
ben je in zo’n grote gedachte, zo’n grote flat.…
de buitenwijk
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 232 het avondlicht dooft in de nacht
eerder dan de maan
haar schijnsel door de
lege straten weeft
muren weerkaatsen verte geluid
dat strijdt met neonlicht
langs een golvend lint van
mensen op jacht naar vergeten
hier in de schaduw van de stad
is de nacht stilte
de kille verlatenheid
een niemandsland dat wacht…
marseille , la bouillabaisse
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 247 vanuit de hoogte waakt de dame
over haar zinderende stad
op het kruispunt van eeuwenoude wegen
knorrige obers mopperen
boven pastis en kruiken koel water
in hun onverstaanbaar patois
bedelaars, straatdiefjes, straatmadeliefjes
rollen met hun donkere oogjes
vingervlug je zakken leeg
weemoed klinkt door de hese "paloma…
Herfst in de stad
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 198 De regen houdt maar aan,
de gezichten die ik opneem,
doen mij denken aan mime-spelers,
die zich weerbarstig verzetten tegen de kou.
De striemende wind doet de huiden verstrakken,
er wordt duidelijk minder gelachen dan
toen we nog halfnaakt in het zwembad
badderden om de zon van ons af te slaan.
Een oude NRC waait in het gezicht van een…
Begeerte
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.319 Ik ga naar de stad
en weet nog niet wat
ik kopen zal
een dingetje
voor niemendal
Natuurlijk heb ik me
daar weer aan bekocht!
En is het weer iets
wat ik echt niet
had gezocht...
Maar je wilt weer iets
en dan blijkt...
het is weer niets!…
Spiegelstad
gedicht
3.0 met 10 stemmen 2.636 Er is een stad onder de stad. Ik
en mijn schaduw.
Eens voer ik op een lek geslagen boot,
dook onder, vond een poort.
Daar zat een nimf met rode haren.
Ze zei: Waar bleef je toch?
Ik heb zo lang op je gewacht.
We ijlden koortsige nachten weg,
dronken de roes tot braaksel,
dobberden in het neon van de stad.…
Westers
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 138 Eens als stad de vleugels uitslaan,
straatwanden neerzetten in baksteenrood,
bovenramen met fraai glas en lood.
Mercatorplein doet een wijk ontstaan.
Het noorderlicht wil je zien in de Vespuccistraat.
Hoofdweg met strak gevelaanzicht als ader met bloed.
Portieken met tegels in glazuur maken het zoet.…
Wasdom in de huisjes
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 278 Zeg, luister Enzo
nog eens doorzagen over hertjes
al 't andere is te min
alleen ik zag haar geweitje
bij de lichtjes op het einde van de stad
dekte deze toe
nam haar mee
en vooruit, ik was haar eerste
toch zeker van die dag
twee zagen de stoten
en ja Enzo, ze lachte en knikte mee…
het water van de Amstel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 163 het water spiegelt het ornament van panden
lichte kringen vloeien over schaduwkanten
water voert straten en bomen met een boog
naar een overbrugging van zijn loop
de dag roeit aan de oevers lange slagen lawaai en
getoeter aan een hoge draad worden trams zingend
door de stad gedragen een woonplaats onzijdig en groot
over het water verglijdt…
meeuwen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 119 het is niet echt koud
maar de meeuwen zijn er
in het midden van stad
aan de randen van de grachten
zitten ze te kijken of wat
maar als er een paar stukjes brood
door de lucht vliegen van een man
vliegen ze overal en overal krijsen
je zou een meeuw bij de keel
willen pakken maar lukt je niet
de trams, de auto's, de fietsers
de…
Stad bij nacht
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 159 Stilleven van een stad.…
Stad zonder tijd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 154 *-eigenheden
Die vervelen
nooit, zoals Rubens ons
in veel van zijn werk
immer laat zien
Hoogstaande streken
met pencelen
Een stad zonder tijd, houdt
jou en mij jonger
Een stad zonder
tijd knaagt niet aan onze ziel
Wijzers terug
*Peter Paul Rubens; Siegen (Duitsland), 28 juni 1577 - Antwerpen, 30 mei 1640…
Als
gedicht
4.0 met 6 stemmen 3.150 Als ze een landschap was
ze zou bewegen in de wind
stilte opzoeken
in het gegil van krekels
ze zou de zon om water vragen
wolken om genade
bladeren om een voetstap
de aarde om een vore
en een vlieg
ze zou het licht verschuiven
donker omschudden
vogels zouden stilstaan
als penselen in de lucht
En achter haar uitgestrekt
zou de stad…
Stad In De Nacht
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 136 De mensen, hun stad.
Waar sluimer nimmer slaapt,
Maar een ritme heeft,
Die in een ander overgaat.
Het wit en het zwart,
Van de stad in de nacht.
De weemoed van het heden,
Die niet tot morgen wacht.…
Stad aan de horizon
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 145 verdriet verzoop
zongen zigeuners heimweeliederen
over alles wat ik de maatschappij
had achtergelaten
er was een melodie
een muziekinstrument
een kampvuur
en vier onbestemde beelden
die in mijn hoofd vervaagden
bleven de rest van mijn leven
bij mij, zonder jou, verweven
in de ether van mijn geweten
seinde ik een bericht
naar de stad…
NAAR BUITEN.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 539 Gekerkerd in de Stad, verwelkte ik in haar muren,
Gelijk een bloesem tussen steen:
In nachten zonder slaap, in doorgebeuzelde uren,
In rook, rumoer en ijdelheen!
De Stad!…
Jouw stad van toen en jij niet meer
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 135 De stad van toen is weg
Nog wel haar schaduw in een oud gebouw
en in de luwte van de bomen
Goed dat je toch niet bent gekomen
want
de toegang tot de stad van toen
is moeizaam zonder jullie dromen
En toch
kijk en loop je nu met mij
En stuur je bijbelteksten die me zeggen
We zien elkaar weer terug
Je bent weer bij me in verhalen
Over heksen…
Dordrecht
gedicht
4.0 met 2 stemmen 3.740 Dordrecht, ik heb het zelf gezien,
want ik ben er zelf geweest.
Overal muren en ramen. Mensen lopen door de straten.
Er is een kerk, waarin geloof werd scherpgesteld.
En al die huizen! Naar verluidt
trekken jongens zich er af
en staan er meisjes naakt onder de douche.
Is het leven daar net zo als elders – vuil dat de lichamen
van mens en…
Fluitles voor de stad
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 96 Muziekles voor de stad,
waar het geluid van af is
de stille meegaande melodie
die onbewuste slapers voorzichtig aanpast
aan een nieuwe dag.…
Stadschrift
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 75 Een revolutie in klad legt hinderlagen
tegenspraak verwikkeld in het tumult
van pleinen en straten
Een stad onder bewind van symbolen
slentert hortend in een kleurig geloof,
een wadende tocht van Spaanse totems,
witte kappen,zwarte vegen, snel driftig
neergeschreven; een hang om eeuwig
in verzet voort te leven.…
bedreigde stad
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 94 de stad is klaar
met erkers dakkapellen
zondags op orde
schoon gewassen licht
bereidt onder wolken
een oordeel voor
hoog ingelijste ramen
en stille straten
boven zijn luchtschepen geland
met gaasdunne lading
de vloot is vervuld van vreemd
somber geduld over de daken
en bewoners bijna uitgeslapen
de dagen zijn voorbij waarin de dood…