Alle inzendingen over Dendermonde

De dreigende Dender dondert dadelijk dwars door 't dal, en donkert 't dorp Dendermonde.…

De wereld gaat aan vlijt ten onder Volgens auteur Max Dendermonde Sure, ze geeft een hoop gedonder En toch... kunnen we niet zonder…

Writsaert Reinout Strijdvaardig was Aymon, maar trots het meest Op Bayard, felle trouwe zwarte hengst Als Alexander op Bucéphalus In d' oude Ommegang van Dendermonde Ging 't Ros Bayart des anderendaags weer los Als raison d'être voor de Monderpoorters Aldus heer Marnix van Sint Aldegonde…

Diepte gesprek waarin stilte en kleur ons een weldaad doet zo verlaten we de kloostertuin herfsttinten strelen onze ogen je kunt goed zwijgen zegt hij dat is een kunst van God gegeven als we stil zijn is er een wacht voor de lippen want soms in ons spreken praten we onze mond voorbij hoor en kijk toch eens zegt hij alles spreekt…

Geen bergruggen, lawines, watervallen in dit land, alles details een slootkant madelieven. Hollandse kikkers. De mensen zijn reusachtig. ----------------------------------------------- Uit: 'Het geheim van de miereneuker', 1987.…

Anders dan dichters, die met zoveel zwier de deugden van hun vaderland beschreven, vind ik het enkel goed om er te leven. Mijn eigenlijke land is dit papier. Is immers dit papier - al om het even of ik in vreemde streken woon of hier -, en ik als vorst, mijn pen als valkenier jagen er op de vogels die daar zweven. En toch, hoe afgedwaald…

De dingen hebben soms eenzelfde naam: een lichte kus, elkaar verwilderd bijten, zacht mokken, blindelings met huisraad smijten, vreemd, het valt alles onder liefde saam. Wie liefheeft en daar langzaam aan gewent, ontdekt verbijsterd achter maan en rozen, het kleine strijdperk van twee tomelozen, waar men elkaar om beurten tart en temt. Eerst…

Weer is het vrede, roept men wild om wijn, heet, opgelucht na al het leed en bloeden. Zij zegt: er zal nu nooit meer oorlog zijn… en ik, afzijds van het rumoer en moede: oorlogen, liefste, zullen blijven woeden eeuwen nadat van Boston of Berlijn, van stalen helmen en van hoge hoeden de laatste resten niet meer vindbaar zijn. What’s…

bordje aan: Bus niets laat vermoeden welk drama er in dit tafereel besloten ligt maar als ik zeg dat de afstand tussen halte en huis een lichtjaar bedraagt een fractie van de eeuwigheid die haar van mij zal scheiden en dat besef (laureaat wedstrijd n.a.v. gedichtendag 2008, georganiseerd door kunstvereniging Symbiose en de Stad Dendermonde…

't ligt er aan banden in de palmen van de tijd vergankelijkheid het is een fluisteren op de lijn waar een mens niet gaan kan 't is als het blootvoets breken van het barre metaal daar ginds, houdt iets de adem in in die verre woestijn het stof kleed er zich op met een wind van uitgevlakte stemmen *** Genomineerd in de stad Dendermonde…

----------------------------- Noot: 23-01-2009 Man doodt in een crèche te Dendermonde twee babys en een leidster en verwondt nog eens tientallen jonge kinderen door messteken.…

deze dag splijt mijn gevoelens en kruisigt een te vroege Pasen kleine en grote mensen keken in de ogen van een jong monster gelijk een ‘dark knight’ scenario waarin een peuterdagverblijf in een bloedbad in plaats van kleurig vrolijk spelende kinderen veranderde treurnis alom en zoveel geschreeuw in hartjes, kloppende keeltjes en kleertjes…

Lezer Jan uit Dendermonde.' En drie dagen later: 'Wat lezer Jan betreft: proficiat. Maar vorige week dat was de 2de ben ik erin geslaagd een meikever te snappen. Dat meldt u graag lezer Piet uit Molenstede.' We schrijven 21 maart. Uit de koudgrijze lucht valt nijdig sneeuw. In 't noordoosten zit de wind en snijdt de adem af.…