Alle inzendingen over Denk

Het groeit me boven de kop, ik loop, kijk omhoog, de zon aan de ene kant, de regenboog aan de andere, terwijl ik in de regen loop, denk ik: er gebeuren wonderen! Ik schud wat met dat hoofd, waarboven het me groeit denk dan bij mezelf: het komt allemaal wel goed, toch?…

Ik denk bij Amarantis aan een bloem, Natuurlijk is dat met zo ’n naam een fraaie, Dan denk ik niet al die lui die graaien, Belust op macht en rijkdom en op roem. Zoals bestuurders die hun zakken vullen, Wat kan een mooie naam toch veel verhullen.…

soms denk ik aan het eind van een lange dag het is tijd een stap terug hoe het zal zijn wanneer niets meer zich strelen laat, afstand onvermijdelijk spreekt in alle ernst voor een groter leven nachtogig zonder handen om te bereiken of je lichaam dat woelt in een doodgewone taal soms denk ik over loslaten en wie er na komt wanneer…

ik toen maar hoe denk ik nu…

ze hebben het zo druk Ik denk ook dat ze, als ze seksuele geslachtsgemeenschap hebben dat het altijd een 'vluchertje' is Want ze hebben het druk, zo druk!…

Ik Frons En denk Over deze tijd Over het waarom Over de kinderen van het nu Ze zijn de engelen Zoals die op het oude schilderij Zij leren ons De wereld dat zijn wij We zijn een kring In het water Denk over Is er voor een kind nog een later Of is er voor een kind alleen het nu Dromen Als ballonnen Kinderen zijn zonnen Kinderen geven…

Het denken aan dat er meer is dat dagelijks iets van ons verwacht. Wij kleine mensen geloven soms diep. Of putten uit een bron van ongeloof dat er sluimerend is in het geniep. Wij kleine mensen denken vaak dat het in het leven alleen om mensen gaat. Maar geloof het of niet, weet ook dat er een geestelijk leven bestaat.…

Ik denk gedachten met alle krachten die ik, zodra ik uitgedacht ben, sluit, zodat het gesloten gedachten zijn. Ik denk met alle kracht, geef vorm aan wat ik dacht in woorden en zinnen waarmee ik kan beginnen de taal om harde zaken werkelijk te maken. Uit woorden wordt een wereld. Wensen worden waarheid.…

ik fluister een naam telkens weer ik fluister hem wel twintig keer ik schrijf een naam steeds maar weer ik schrijf hem soms wel dertig keer en alle keren zal ik denken denken aan onuitgesproken zinnen en alle keren zal ik huilen huilen diep van binnen om wat verloren is gegaan verloren voordat het heeft bestaan…

Steek mijn hand op voor een laatste groet, denk aan vroeger, denk aan morgen, put hieruit……nieuwe moed.…

Een duplicaat van jezelf dat noemen ze een Kloon Hoe kunnen ze het bedenken Ik vind het belachelijk gewoon, om zover door te denken...…

een kudde wilde overhemden ze staan daar te rillen op de savanne en denken aan hoe het was de afgelopen zomer aan de zomerplas…

Zonder na te denken, zeg k mijn dagelijkse zinnen, weet ik liefde te schenken en de mensen te beminnen...…

Nu ben ik een ander dier: denk ik een luiaard, hangend aan de takken van de levensboom. Ik ben zo traag dat ik onzichtbaar ben. Tenminste, zo moet het zijn.…

Oordeel niet te snel Want dat is vaak onterecht Dus denk eerst goed na Voordat je iets over een ander zegt!…

"Schat, ik wil je alles schenken", sprak de dame toen frivool En net voordat hij na kon denken, proefde hij de vitriool…

Het verschil tussen toevallig en voorbestemd is soms flinterdun maar dat ik nu denk aan jou is niet gewoon toevallig…

naarmate de tijd vervaagt verdooft de oorzaak als ook nog het denken vertraagt begint de eenvoud zijn taak…

Ben even stil omdat ik denk aan al die mensen in de oorlogen van toen en nu die stierven en nog sterven voor “vrijheid” voor "vrede" van een ieder…

ik denk primitief geloof in resultaten want wie vergaat kom nergens terecht of is er een tombe voor het leven…

Ik sta voor een beslagen ruit, en denk: "vooruit, het moet maar weer." En laat mezelf uit.…

maar hoe kan ik haar vergeten, als ik bij alles aan haar denken moet, dan verbijt ik de pijn en marcheer ik verder, zoals een echte man dat doet.…

Soms als ik denk dat ik leef loop ik rechtop en spuug ik het in mijn eigen gezicht Zo vertrouwd als het voelt is het ook…

Op het eerste gezicht Is het evenwicht Dat je aan het denken zet over een natuurwet Die het verplicht. Ook een gedicht Is een kwestie van evenwicht.…

voor altijd ook al denken of wensen, wij mensen, dat ooit eens! Niets is voor altijd alleen het land waar altijd alles is, is voor altijd!…

Wanneer de stilte Luider wordt En de rust Onrust brengt Denk dan terug aan de jaren Die "samen" waren…

hoe meer ik je wil verjagen uit mijn gedachten, hoe meer ik aan je denk ga weg laat me vergeten waarom ik zoveel van je hield…

Waar heeft ze het over, als ze weer eens over moeder sprak, ik had het mensje amper gekend nu ik ouder wordt, denk ik, wat heb ik gemist!…

naarmate de tijd vervaagt verdooft de oorzaak als ook nog het denken vertraagt begint de eenvoud zijn taak…

Laat me Lente zijn Laat met het zijn in een refrein Laat me het denken weg schenken Laat me …….als een vriend zijn…