Alle inzendingen over Dennengroen

schaarser wordt het dennengroen schraler ook de takken kunst gaat nu éénkleurig dat vervangen wat een levenlang mocht blijven hangen in kerst wordt rage en de hype geboren het stalletje kan weinigen bekoren daar kribt het kind onder een eeuwenoude ster het straalt voor ons misschien van iets te ver…

De woonkamer is met dennengroen omhangen met klimop en lijsterbes die wit berijmd een gebroken kerstbal of ster wordt vervangen tot Kindje en kribbe in groen decor verschijnt de kerstboom prijkt met zijn piek in alle luister versierd met strikken, engeltjes in gouden pakjes en feeëriek wordt het vooral tegen het duister als kinderen…

Welriekend stond in dennengroen -Zijn stam gespijkerd op een kruis- De spar te pronken in het huis Met in de oven géén kalkoen Hij had een snoer van lichtjes aan De vrek draaide een lampje los.…

ik hoorde de sopranen als nachtegalen zingen in het dennengroen van kerst het orgel speelde weer op koperen bazuinen en liet de boodschap blijde luiden het kind is daar waar zon het licht vergeet en winter weer van wanten weet dus tijd voor vrede in de donkere koude nacht hier vindt het religieuze jaar een nieuwe start…

een gedicht maken voor de kerst is putten uit de doos vol clichés die ik van zolder heb gehaald weer gaat het over fonkelende sterren het dennengroen en't kindeke in z'n kribbe twee dagen lang sluiten we de ogen en gordijnen voor de wereld buiten warmen ons behaaglijk aan het haardvuur en kijken intens tevree naar de boom en het…

rijm omklemt het kransgebonden dennengroen asgrauwe gezichten voor opgebroken aarde opgepoetst geel koper vastgenomen om ‘t aardse te laten zinken onder geklaag van hoop en het luiden van de dodenklok ogen dragen tranensluiers bij ’t vallen in die onbekende leegte handen schudden rouwverbonden zwijgende seconden lang alleen jij blijft achter…

Dat het zo feeëriek kan zijn Zo stil na vijven, een dunne mist Versterkt de sfeer, ik wrijf een Warm stroompje van mijn wang Bij de bushalte daarstraks - Verlichte wezens, ik hoef niet bang Te zijn, het is beslist nog niet mijn tijd De geur van dennengroen Hangt in de lucht, ik bevind me in de Feestelijk verlichte straat van een dorp…

Dat het zo feeëriek kan zijn Zo stil na vijven, een dunne mist Versterkt de sfeer, ik wrijf een Warm stroompje van mijn wang Bij de bushalte daarstraks - Verlichte wezens, ik hoef niet bang Te zijn, het is beslist nog niet mijn tijd De geur van dennengroen Hangt in de lucht, ik bevind me in de Feestelijk verlichte straat van een dorp…

voor mij het met sneeuw bedekte dal een vage droom van arrenslee en dennengroen de sfeer van toen een klare lucht met heldere ster maar achter mij bourgondisch feestgedruis uit het fel verlichte huis waar kerst in overdaad op tafel staat zij schuiven aan al licht verhit snel knoeiend op het smetteloos wit ben niet terug gegaan…

koop sfeer in dennengroen een boom om op te tuigen met slingers van herinnering de geur van vroeger weer te ruiken zie knusheid in het licht van kaarsen beloften wiegen in hun vlam sneeuw ontdooiend aan de laarzen krijg honger van een etalage vol met overvloed het schreeuwend duur verstilt het wild gevild de wijn is goed we spreken…

Ging zij ooit open in het oosten, het noorden wachtte op de zon de terugkeer van het licht symbolisch in het dennengroen in deze koude winternacht bedenken dat het zuiden straalt en onze nacht in 't westen daagt: het is nooit overal hetzelfde de maan is rond, de maan is rond en uit het donker stralen sterren als alles zo om alles draait…

Men schept in deze donk're dagen met dennengroen en kaarslicht sfeer kinderen zitten zich af te vragen welk cadeau krijg ik dít keer. We zingen samen "Stille Nacht" luisteren naar "Vrede op Aarde" maar intussen worden elders mensen als beesten afgeslacht, helaas heeft vrede weinig waarde voor op macht belustte kwellers.…

Een voor grote rustige passen een atelier met een kruk en tafel en geuren van vers dennengroen. Een voor lege doeken en penselen die ook jou vandaag wenken. Kom, blijf niet mistroostig staan loop even hierheen vol verlangen verwoord jouw regenboogzielskracht .…

Poeder en lichtluchtige stappen wit Doorlopend handjes vast en koude wangen Afdrukken waaien weg en gemoederen verhit Decemberlucht zaait vlokken tintelend verlangen In de verte gloort warmweeïg eikenhout Tussen ons dooit geilvuur op Handen onrustig omvatten hartgeklop Aan de top verliest romantiek van stout Omgeven door dennengroen…

Er vallen kaarten in mijn bus die kunnen ook geen tranen drogen ik laat ze maar gesloten dus totdat ze later open mogen Straks ga ik even naar het graf om daar wat dennengroen te leggen ze weet, dat ik verdrietig ben dat mag ik daar ten minste zeggen.…

Gezellig thuis blijven bij het dennengroen. We hoeven niet persé zo duur te doen. Eigen kost zal ons ook best smaken. We zoeken samen uit zo het ook hoort een heerlijk biefstukje in boter gesmoord na het eten luisteren naar Gods woord zodat ook de kérn ons weer zal raken.…