Alle inzendingen over Dichters

Je denkt dat ze dichters en kinderen eerst zullen horen, maar hun gordijnen hangen in slik. -------------------------------------------- uit: 'Op de hoogte van Icarus', 1993.…

wielen ratelden; hard snerpten zwepen in de stenen hand van de menners die neermaaiden de papaver en de gentiaan De dichter is maar blinde vlier, hij zwijgt en zinkt in de wind die aan hem wringt --------------------------------------------------- uit: 'In de kalkbranderij van het absolute', 1990.…

ik bericht, dat de dichters van fluweel schuw en humanisties dood gaan. voortaan zal de hete ijzeren keel der ontroerde beulen muzikaal opengaan.…

de zoeker naar de aard van een gedicht en van des gedichts dichter hij zal doof zijn voor het ijlingse loven en laken van modejager & modeverguizer de dichter hij eet de tijd op de beleefde tijd de toekomende tijd hij oordeelt niet maar deelt mede van dat waarvan hij deelgenoot is mijn gedichten zijn gevormd door mijn gehoor en door de…

Dichter komen, de kring sluiten be-doel je dat vandaag? Het samenzijn weegt op de dingen verdwenen in het leven zelf ongemerkt, vervangen of vervormd Zonder tijd alleen ver-anderen wars van onbestaand verleden zonder verborgen oorzaak.…

Sinds die tijd las ik stapels poëzie en vroeg me af: zijn er geheime bronnen, hoe puur is het, dat dichterlijk vermogen? De waarheid, weet ik nu, dat is magie: al hebben dichters elke zin verzonnen, er is geen woord geen letter van gelogen –…

gedichten worden niet geschreven ze laten zich schrijven ze willen zichzelf zien beleven dringen zich aan de dichter op ze willen leven brengen in bijna levenloze lijven het duizelt de dichter in z’n kop rimpelingen in een stilstaande vijver met de aan hem gegeven gedachten en flarden van woorden moet hij iets zien te laten leven en in…

Dieren denken dat niet, denkt een dichter. De dichter ligt nu in bed. Hij waant zich eenzaam. Alleen, vannacht. Onbegrepen. Hij denkt na. Hij schrijft. Dieren ervaren gedachtenloos, dat ze samen saamhorig zijn. Door elkaar en met elkander. Als energieke planeetjes, op een kosmisch strand.…

oproept stom en stil met ijzersterke wil gestreden trillend tussen zwetende en zwevende dichters die in linnen lezen de gebroken kleuren van de macht eenzaam in de nacht met hoop op een nieuw begin…

Staat deze dichter stevig op de grond? Ricardo Cuadros komt uit Concepcion Was alles duidelijk toen hij begon? [“Gedichten van de honger en zijn hond”] Sinds ’79 in ons land Een “Nederdichter” met Latijnse band…

't Hoofd in de wolken, handen klam, vertolkt de Dichter zijn gevoelen. Wat zou de goede man bedoelen met zijn gerafeld cryptogram? Is dit een dichtwerk? Mens, wees wijzer! Het zijn de kleren van de keizer!…

woorden wevend weergegeven in vlekkende samenvloeiing pennenstreken met vliegende vlindervleugels in liefste mijmeringen als altijd achterhaald door dichterlijke drang zwijgt ze zinnen zoekend wellicht wetend waarom…

Ik vond je onder sijpelende rotsen naakt in weerloosheid stilte schreeuwde wind tot huiverende golven en ik reikte verder dichter tevergeefs je dreef als tanend schuim traag over zee…

Mijn brief heb ik uitstekend onderbouwd: een dichter is een goede astronaut!…

Een dichter zocht een opener, Hij had trek in een biertje. Eindelijk vond hij dat ding Na zo’n klein kwartiertje. En toen hij het biertje op had Zei hij met blij gezicht: “Ik heb een fles geopend, En een gedicht gedicht”.…

'alles is verleden tijd sprak de dichter' in de schaduw van oktober ben ik het die amechtig tracht mee te liften op de rug van een seizoen van verval met de snelheid van vallende eikels gaat het snel bergafwaarts…

dichter bij de schaduw achter de echo was ik niet eerder geweest, in volstrekt voltooien zonder nawoord noch hervinden ook al is de geest vervlogen de fles voorgoed gebroken zo hoorbaar had ik het stilzwijgen nog niet eerder verstaan…

ik zie de confrontatie al voor mij een holenmens en een wegwerpaansteker de uitvinder van het wiel en een Porsche Carrera verwondering in optima forma een oude dichter en de nieuwste flessenopener verwondering alom niet te filmen, zo stom…

voor heel even kruip je dichter zo komen je kleuren beter uit, blijk je bereid je te laten observeren door degene die het leven lief heeft, zichzelf troostend met de gedachte dat er meer is dan men ooit vermoeden kan…

De groeten, van een dichter uit Iran.…

Grootmeester Van de Weemoed Of toch fenomeen Van de lichte Ironie Zo vaak heb Ik je al gelezen En nog steeds weet ik 't nie Opgedragen aan schrijver en dichter Willem Elsschot (pseudoniem van Alfons de Ridder).…

-het zal nooit meer hetzelfde zijn- ik probeerde de stem te ontvreemden, dichter bij mijn hart maar alles was al gezegd voor mijn raam dekten schemer en rook de avond toe alsof het een simpel gebeuren was van één, alleen…

Zelfbeklag is voor een dichter prachtig met zijn tedere pen voelt hij zich oppermachtig hij kan het zo omschrijven alsof hij de liefde met de pijn of het verdriet zou bedrijven het is niet ieder mens gegeven om iets te maken van treurnis in zijn leven.…

Mag ik mijn eigen woorden tikken ik weet ik ben geen dichter Maar mag ik zeggen wat mij raakt dat door de jaren dit mij maakt Een rijk en ervaren mens Nietig in deze wereld Maar wel over mijn gevoelens de baas…

puur ongeschminkt over leven dood bedrog en liefde tot alles op zijn plaats valt en hij- zij voelt zich een dichter…

nu ik er secuur naar tuur met de ogen van Hans Aarsman zie ik werkelijk zoveel meer geleefd geluk door tijd geschreven als het dichterlijk gegeven kijk ik met een groot verlangen naar wat de lens hier heeft gevangen…

ik klaproos jou en ontfutsel lieflijk steelse blikken die de onschuld voorbij lijken guitig jouw glimlach middels de wind omstrengel ik jou en lief je almaar dichter…

Mijn vader droomde ervan ooit een groot voetballer te zijn hij werd chauffeur van een bus ik droom ervan ooit een groot dichter te zijn het is dezelfde cyclus altijd gevangen altijd klein maar een groot verlangen.…

Woord van dichterlijke vrijheid Dat de wandaad van het Verleden kapot rukt, Tegenwoord biedt Aan het misdadige verleden - Woord dat het leven In de tijdloze tijd Van na het geweld In zijn tegenwoordigheid Leefbaar maakt…

het pierement speelt het oudjespaar danst een zomerregen valt de dichter is moe zijn laatste ballade een weg naar berusting op het lelieblanke blad het woord 'EINDE' als ultieme poëzie met slotstuk…