koude
maand
voorbij
het diepe
dal
van een
onpeilbaar
heelal
omgeven
door
nieuwe
kracht
voor onze
vertwijfeling
een
lichtstraal
van de
ochtendzon
glijdt
verder
als
maar
verder
hier
en overal
't licht
der wereld
door
't blauw heelal
raakt de
boomschors
en verlicht
't doffe
groen
't woud
waar
de
doodsvogel…
in angstig donkere nachten
fluit de storm in het want
kraken de masten en ra’s
roepen schorre doodsvogels
het verderf over deze wereld
de stank van de slagvelden
zingen de sirenen hun lied
van de dodelijke verleiding
de honingzoete ondergang
klinkt ’t zwakke hulpgeschrei
van d’ontheemden en vertrapten
verdrinkend in de zwarte deining…