Alle inzendingen over Dordt

Over water geen gedicht, hoewel adel verplicht, wanneer je in Dordt woont. Toch maar niet, tégendraads, tégen de stroom in. De oplettende lezer tóch z'n zin! Een gedicht over lucht(en), land, de 'overkant' Over wát? Dordts water. Vooruit, een on-Dordts gedicht schrijf ik nog, later...…

Een blokfluitfabrikant in Dordt kreeg geen vergunning voor export en door dat negatief besluit voert hij sindsdien geen fluit meer uit.…

Een boze belegger uit Dordt is teleurgesteld, zegt hij, in Fortis. Dat is niet zo gek nu, door dit echec de helft van zijn geld, denk ik, vort is……

De dijenkletsende dakdekker deed dat dermate doortastend, dat de Dordtse dijken daverden. De degelijke Dordtse Dom dreunde. Dorothea’s Duitse derrière deinde dankzij de Dubbeldamse dekhengst. ‘Daverende dijkdoorbraak,’ dacht de door Dirk doordrongen Dorothea daarna duizelig, doch dankbaar!…

De biograaf van Buddingh’ was in Dordt ‘k Zag Jörgen Happs, de gringergoriaan en Krips O’Kraps zo oergezellig staan Ze aten bozbezbozzel van een bord De blauwbilgorgel riep geheel verbijst Is er geen knezidon of rimmelrijst?…

Dakbedekkers rieten daken Doedelzakken duiventil Dinteloord de Grevelingen Haringvliet en Dordtse Kil Dovenetel dromedaris Dendert door de Brenner Pas Droomt de dove jubilaris Van zijn glazen tropenkas?…

Daar volgt dan op: ‘Hoe rotter of het wordt’ Zo krijg ik van de kenners steeds te horen Dat lijkt voorwaar geen plek die kan bekoren Maar daarmee doen ze echt de stad tekort En bovendien, met koninklijk onthaal Scoort heden zelfs Ons Dorp nog Maximaal…

Grijs is de zondagmorgen. Een storm fluit langs draden van staal. Terwijl meeuwen bij elkaar kruipen, loop ik in gedachten en zie de hemel breken. Banen van licht drijven door de wind gedragen naar de slapende stad. Deze middag ligt zij als laat middeleeuws donker en kil voor mijn voeten. Straten en stegen zijn nagenoeg leeg. Een duif rust…

O Dordrecht aan het Drierivierenpunt Daar vonden vroeger vele Synodalen Dat men de hele Bijbel moest vertalen omdat het Woord aan ieder werd gegund ‘Ietwat vertraagd…’ zo schreef mijn ochtendblad ‘Kwam Jezus zelf naar deze mooie stad’…

De Dordtse Kil, de Rijn, de Nijl de Lethe, Deze omgeving is in wachttijd opgelost. Je hebt de laatste pont gehaald, voorlopig. Vroeger ging die precies om middernacht. Nu gaat hij in het blauw. Is er wel water? Alles is echt, als straks de meerpaal kraakt, tussen het hard basalt het breekbaar oeverriet. Je daar een aankomst wensen.…

Ooit brachten vrouwen die met schuiten over Maas en kinderkoppen naar de Dordtse schapenkoppen. Jazeker, dát is ónze aard! De Groenmarkt was toen de locatie, waar de Dordtse delegatie onze spruiten-shops bezocht en zo haar vitamine kocht. Zwijndrecht met haar groene vingers ziet nu kansen voor iets anders.…

De PABO verhuist per september naar het Achterom te Dordt.…

met een leeg gemoed hoeft men niet te onthechten van wat binnen kroelt en woedt woorden kunnen vrij geheel eigen op een rij cliché’s worden gesmoord het ambacht opent die poort zo sprak Jan Eijkelboom dordts poëet met zekeren schroom want verder zweeg hij heel kies over de inhoud juist precies als hij van geheime regels weet dan is hij…

niet gauw denk je aan Ridderkerk maar als je in het rond kijkt is het al gauw dat je bemerkt: het is mooier dan verwacht beter dan gedacht De eerste dag, lekker fit naar de Waterbus voor de eerste rit eerst Dordt en ook nog Rotterdam de fiets mee, de spieren niet stram voldaan kom je richting huis geniet van koffie aan ’t water bij…

En toch ook zo onwezenlijk, alsof elk moment de wekker ratelend af kon lopen, en alles: huizen, mensen, lichtjes, pubs, zich in een Dordtse ochtend op zou lossen. Hier had ik dertig jaar lang van gedroomd. Hier had in gedachten al honderdduizenden voetstappen liggen. En nu was ik er.…

Alles is als het grote verstommen dat telt, alsof een grote Dordtse treurwilg het "nu" bepaalt, mij en ons laat zwijgen deze nacht nog wat na woelt en taalt maar kijk de musjes en roodborstjes genieten. De klimop oogt als een part van hun wieg zo'n warme plek gewoon in je eigen hart.…

Hoera de Dordtse magistraat Heeft het besloten Jan Eijk krijgt zijn straat Nou straat, een steegje waar Je nog niet dood gevonden worden wilt Aan hem voor wie geen weg, allee of laan Geen avenue, geen plein, plantsoen, poort, dijk Baan, bolwerk, dreef, haven, kade, gracht te groot zou zijn Wordt minder dan een voetnoot toebedeeld Maar aangezien…

fijne dag samen boven in je kamer zoeken in je klerenkast naar wat je het mooiste past het lijkt je nu nog niet te raken maar het zal niet lang meer duren of je krijgt ook kledingkuren nu mag oma het uitmaken samen met de kinderwagen jij erin en ik erachter meestal hard, maar soms wat zachter het liefst over klinkerpaadjes door de Dordtse…

Oosthaven, idylle op het eiland van Dordt…

Weest tevreen, haalt Predikanten, West en Oost: Gaat en zoekt bij Dordtse santen* Heil en troost: 't Is vergeefs, de Heer koomt kloppen Met zijn Woord. Niemant kan de wellen stoppen Van die Moord. Besluit Spiegelt, spiegelt u dan echter, Wie gij zijt: Vreest de worm, die deze rechter 't Hart afbijt.…