9313 resultaten.
Parels van dauw
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 30 milde winterwind
schoonheid van de rode bloemen
en zilveren sterren
rondgestrooid
de blauwe hemel
voor 't zonnegloren
haar parels van dauw heeft
uitgespreid
als een vochtige wolk
over dorre aarde
waarin ik verschijn in
een nevelgordijn
wacht op
de gouden zonneschijn…
Passionele koelte
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 932 Een schijnbaar vlammend vuur van passie,
Koud van diepbedroefde trots,
Tranen biggelend door brandend verlangen,
IJskoud vallend op de dorre aarde,
Tot as verworden onder een warme deken...…
lisette
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 653 Je voelt als een bron
een bron diep in mijn ziel
een voedende stroom van verbondenheid
welbehagen
vrede en verrukking
het voelt als
dat het verfrissende water
van die bron
geleidelijk de dorre aarde
van de verwaarloosde kant
in mijn ziel doorstroomt
het…
Gebroken vleugels
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 173 donkerrood
is de dag waar het zand
scherper is dan glas
waar kale stammen
fel afsteken aan de horizon
verzonken in het eeuwige licht
gedwongen te buigen voor de nacht
nog kaler dan dorre aarde
is de wens
om een teken van leven
slechts schaduwen halen het water
waar dromen sterven
voor ze de ochtend zien…
meesterschap (dick bruna 1927-2017)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 126 ik oefen voor het meesterschap
in het vinden van het
onzegbare dat ik
tot op het bot
ontkleden wil
ik wroet met beide
handen in dorre
aarde naar wat niet
gezegd kan worden tot
de kale essentie het
daglicht verdragen kan
zal ik snoeien en temmen
met schaarste moet ik haar
voeden totdat een kleurrijke
helderheid zich ontpoppen…
De haan kraaide in de nacht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 104 Tussen dode dichters doopte ze
haar pen in honing
meer dood dan levend
groeide ze tussen vuur en rook
de haan kraaide in de nacht
de wind kwam op
veren dwarrelde uitéén
door dodelijke kracht
de dag graaft opnieuw de
dorre aarde
regen bevochtigt het land
een arend komt
altijd weer terug
zoals zon en maan…
Sprinkhaan
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 69 De brandende zon, de zwoegende mensen
de dorre aarde, het gestorven gras
uitgeteerd vee en als de goden het wensen
luizen en sprinkhanen op het gewas
De inmenging van de rijken der aarde
heeft het volk hier geen goed gedaan
als sprinkhanen roofden zij alles van waarde
en opgevet zijn zij weer verder gegaan
Hoor de sinistere tsjirpende kreten…
Moordaanslag op Peter de Vries
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 44 teder vasthoudt
je naam, je lichaam
in de straten van goud
omringd op deze dorre
aarde door
mensen
van liefde en gebeden
de weg van het Woord…
Hart en ziel
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 385 de zon glimlacht
een mooie lentedag
vogels kwetteren
een lieve lust
bloemkopjes duiken op
vanuit dorre aarde
ijverige miertjes sjouwen
zich een bult
aan een te vroeg overleden kever
ik zit in mijn voortuintje
met een boek op schoot
mijn gedachten dwalen af
naar een gevulde moederschoot
waarvan het kindje
gisteren haar mama
wist te…
Verandering
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 863 De eenzaamheid met lege gevoelens
Donder en bliksem heersen overal
Een mol kan zijn weg niet vinden
De nacht vol met zwarte sterren
Een regen van orkanen valt
Het grijze water is bevroren
Vulkanen spuwen donkere assen
De lava stroomt door de straten
Een vallende glinstering
Zonnestralen verwarmen de dorre aarde
De ark begint te werken
De…
Onsterfelijke poëzie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 51 aarde neer
mijn longen ademen de zuurstof
dat door
mijn bloedbaan stroomt
het
hart laat kloppen
voor een nieuw lied
in velerlei gekleurde ontroeringen
het licht met de geur van onsterfelijke
poëzie
dat waait in het gezicht van de betweter…
Polarisatie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 52 aarde vallen
Gelijk een boom met kale takken waaraan geen twijgje
Groeien openbloeien kan rondom kanonnen en knallen
Schommelen de papieren bootjes tussen de glazen ballen
Op blauw water met een dolfijn voor het kinderfestijn, al wat
Met blijde klanken wil danken, of als een beschonkene onzin jallen…
de mensendaad
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 603 gegeven
van het alom
omvangrijke niets
een geheel te vormen
waar ook nog
de schrale mens
mag leven
en ruimte is voor
kruipende wormen
uit mijn door liefde
verzadigd hart
ontspruit zich
een in regenboogkleuren
openslaand lelieblad
als waterfontein getooid
waar druppels zich
glinsterend en juichend
verspreiden over
een dorre…
Dauwdruppels
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 812 De storm en de wind bliezen haar weg,
de aarde verstootte haar
maar toen ook de zon haar liet dorren
overspoelde de regen haar…
Het Collectaneum van een Mens --Deel 1: Creatie
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 478 gegeven
van het alom
omvangrijke niets
een geheel te vormen
waar ook nog
de schrale mens
mag leven
en ruimte is voor
kruipende wormen
uit mijn door liefde
verzadigd hart
ontspruit zich
een in regenboogkleuren
openslaand lelieblad
als waterfontein getooid
waar druppels zich
glinsterend en juichend
verspreiden over
een dorre…
Huichelend geweten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 292 Het vel over een dorre stronk naast
Vlees door razernij verscheurd en
Een necrotiserend karkas waar
Narcissen om brullen van het lachen
Maar één zal hij eens zijn
Één met de geurende lucht
Één met de warme aarde
Één met het zoete nat
Totdat hij glundert als een narcis
En alles voor niets blijkt te zijn geweest…
[ Het deksel gaat dicht ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 136 Het deksel gaat dicht,
het lijk is weg, eindelijk –
kan ik rondkijken.…
Dorre denkbeelden
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 467 Dorre denkbeelden
waaien als herfstbladeren
door mijn achtertuin…
Opa Willem
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.630 rotte appels
dorre takken
onder herfstig
bladerdek
nieuwe noten
doodgevallen
in natte aarde
bij het hek
vele kleuren
kiezelstenen
roggebrood
met katenspek
keukentafel
vogelkooi
en aan humor
geen gebrek
bergen sla
rode rozen
ouderwets
cassettedeck
langgeleden
nooit vergeten
warme deken
stapelgek…
Heelal en woestijnen
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.784 gezichtsvermogen
Maar de brandstof,
die de liefde gaf
bleek na jaren
door een stilletjes
ontstaan zwart gat
naar buiten te sijpelen
verdween in ons heelal
waarin wij zelf
verdwaald leken
Langzaam verdween
de vruchtbaarheid
uit de woestijnen,
die wij ooit
tot oase hadden omgebogen
Langzaam raakten
we het kwijt
en lieten
de vruchtbare aarde…
MASSAGRAF
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 129 In de herfst vallen
de dorre zomerblaren
in een massagraf.…
Speelt geraamte
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 417 je lacht tanden bloot
en langs je kaken
laait het hellevuur
kraait uit een
verdoemde schoot
je eerste uur
trapt de hemel
in het aardse slijk
brandt emoties af
speelt geraamte
met je eigen lijk
in de hel van vel
slechts een handvol
dorre zielen siert
je droef bestaan
want je ego blaast
slechts echo’s kan
dit leven niet meer…
Winterlicht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 384 kom met me mee
naar het veld van het verleden
nu het zachte winterlicht erover glijdt
de lage zon kleurt goud het dorre gras
en geeft een mooie lange schaduw
aan boom en struik, als in hun ware aard
geen camouflage en geen franje meer
geen plek om te verstoppen
de doornen zichtbaarder dan ooit
geen watervogel die zich eenzaam waant
ze…
Onwetendheid
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 536 stof
waarin dorre wortels
vruchteloos naar wijsheid dreggen…
herfst (4)
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 449 typisch herfstgeluid:
dorre bladeren onder
zware voetstappen…
18 februari
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 129 wervelend
tussen steunbeer en kerkmuur
dorre bladeren…
Liefdesvocht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 166 Ilse de Lange
schenkt met haar glimlachmond slijm
in mijn dorre hart...…
Deadline 2015
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 630 Roofbouw leidt tot kaalheid
vruchtbare gronden worden dorre woestijnen
corrosie... een wereldwijd probleem
kanonvuur boort geen waterputten om
de dorstige aarde te kunnen bevloeien
het maakt woestijnvorming onomkeerbaar
verdoofd door het lawaai
verstikt door uitlaatgassen
verblind door machtswaanzin
verwaarlozen wij de behoefte van het…
Heilige grond
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 840 Dan wist ik hoe ver mijn geheugen lag
het dorre, ruwe dat vlak schijnt
daar waar ik mijn beden mis
en de grond steeds kouder wordt.
Het staan met handen die naar boven wijzen
gronden geen voet in dit bestaan,
het knielen valt moeilijk voor een ziel
die nooit geleerd heeft de aarde te kussen.…
Oase
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 647 Doolde jarenlang
Over dorre wegen
Verkoolde gronden
Verschroeide aarde
Met de drang
Naar een zegen
Die boeide
Warmte baarde
Zonder te verzengen
Die groeide
Als goede wijn
Zonder die met water
Aan te hoeven lengen
Les mijn dorst
Druk me aan je borst
Deze tocht
Door de woestijn
Met te weinig vocht
Deed pijn
Ben mijn oase
Der dwaze…