37890 resultaten.
Metselwerk?
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 74 in een web vol clichés in spiegels
van een onverzadigd labyrint, speurt
naar waarheden uit het verleden,
van onmacht en onvermogen,
afkomst in brons gegoten bloed
tot aan de dood in een vast
gebakend lied van overleving,
ingevuld naar believen door
dualisme, waaraan een ieder
is blootgesteld, als gewijzigd
inzicht te boetseren klei…
Arm en Rijk leven elk in eigen bubbel, kopt het AD, 5-4-24
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 53 'Met je poten in de klei'
'Met je handen aan het bed'
laat staan
'Met je handen in het sop'
De directeur blijft buiten schot
blijft in z'n kamer met de deur op slot
Lekker ronddobberen in z'n werkbubbel
en ook privé in z'n bubbel met bubbels
En hij, zij bijvoorbeeld de schoonma(a)k(st)er met een biertje
van de rijkste Mevrouw…
Kilte van een woud.
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 625 doordringende snijdende koude in
een gure oosten wind
mijn voetstappen klinken wat dof
op het met klei doorweven grind
bomen zijn groen uitgeslagen
mos stijgt op langs de stammen
hun kruinen bewegen en ruisen zacht
er wordt de komende dagen
wat lichte sneeuw verwacht
beklemmende intense stilte omringt me
in 't hart van 't bladerloze…
Vroeg of laat?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 25 vriendschap
in bittere zinnen die alles beloven
om dan misschien dan weer te vegen
in de verwaaide as van vergetelheid
verteerd in tomeloze bergen liefde
waarmee de wereld ook is geïnfecteerd
word je niet vatbaar voor mijn ziekte
toch zet ik de besmetting in als wapen
in de duurzaamheid van een close-up
in alle vormen gemodelleerde klei…
Iets settelde
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 126 Ik keek uit 't raam
stond aan het lange aanrecht in de keuken
en zag de zon in de gekleurde tuin
de kippen hoorde ik
de stilte achter dijk
zo vast de klei en slijk
zo dicht hier achter
geen mens voorbij,
alleen de stem uit 't boek dat 'k las
mijn eigen stem en foto's
van bollenvelden hier vlakbij
ik apte ze naar hem en toen ik
iets terug…
Eigen bolwerk,
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 21 Ze kneedt de klei, in de ogen
van liefde en verwondering,
omlijst door schoonheid,
gepolijst in kleine handen
geroerde lijnen uit het brein
het aanzicht gestileerd tussen
de imperfectie van creativiteit
in de verwachting waarvan
de uitkomst in de tijd wordt
geregisseerd door haar zijn.…
Pen papier en penseel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 75 Ziet gij als boreling in polderland
Zee kuu als trotse nieuwe medelander
Taalvaardig een volwaardig Nederlander
Geen gat of been in kleien met los zand
Geen nood leef je hier uit in 't Vrije Woord
Rond Biesbosch Westerschelde en de Maas
De Wormer Schermer Purmer Beemsterkaas
Van Gouda Gaasterland, ooit van gehoord?…
Ik mis je
hartenkreet
2.0 met 17 stemmen 2.205 Ik
Mis je
Als ik ontwaak
Op de fiets soms
Maar vooral als ik droom
Ben je dichtbij me
Als ik ontwaak
Voel ik
Jou…
Dromen op mijn dertigste
netgedicht
2.0 met 27 stemmen 958 Welke dromen droomde ik dan toch?…
Wow, lekker gedroomd van jou
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 2.025 dromen
daar blijft het dan vast niet bij…
Illusies
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.855 Droom weer, droom nog, droom over zee en land,
droom los u uit de dag en droom nog even
een glimp van schoonheid in de droom hergeven.
----------------------------------------------
uit: 55 variaties op een bekend thema (1937)…
Ongeboren en ongestorven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 105 Elke nacht opnieuw droom ik levens,
die de onvermoede bronnen zijn,
van mijn bestaan.…
Dom geluk
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 87 De ideale vrouwen,
waarvan mannen dromen,
dromen, gelukkig maar,
niet van ons.
De ideale mannen,
waarvan vrouwen dromen,
worden meestal ongelukkig,
of zijn dom.…
Vannacht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 42 Vannacht was ik de warme aarde,
wat uit mij groeide reikte steil omhoog,
witte wortels doorkliefden het duister,
zogen zompige kleigrond droog.
Vannacht was ik de omarmende zee,
een verzwelgernde grijze oneindigheid,
die, wild door mijn lichaam stromend,
mij losweekte van ruimte en tijd.
Vannacht was ik de peilloze open hemel,
verborgen…
Droomland
snelsonnet
4.0 met 10 stemmen 210 Heeft u het E-woord al zacht uitgesproken
Uw schaatsen al voorzichtig uit het vet
Verwachtingsvol al dagen binnenpret
Uw bloed al bijna aan het overkoken
Van IJlst naar Sloten maar voorbij Stavoren
Moet u naar Hinde loopen met uw noren…
VERANDERING, PERSOONLIJKE
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 290 De kans om in je leven
intrinsiek te veranderen is flinterdun
Maar heb je zelfs
met afgekloven nageltjes
een strohalmpje vast:
bijt dan door
zet dan door
zet alles opzij
wis het verhinderen
negeer het hinderen
Voel je als herboren
met de ervaring van een leven
en wellicht zelf eerdere levens
leef je, jouw nog gegeven leven
zo dicht…
Het afscheid voorbij
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.795 Als de nacht zuchtzacht uit de aarde komt
donkere leegte opstijgt uit koude klei
het gezang mijner kind'ren verstomd
denk dan nog eens aan mij
Als de lente in jouw lichaam herleeft
als vlijtige liesjes op een rij
die jij gezwind en dartel water geeft
denk dan nog eens aan mij
Als de open haard gezelligheid dicteert
het warme 'ons'-gevoel…
De kleur van regen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 369 Regen legt een vlies over de gevels
Weekt de knollen van een sierplant
Verduistert de vergeten krant
Wekt nieuwe tinten, andere klemtonen
Zoals klei van korrel en kleur verschilt
De schubben van een reptiel dat in lover vlucht
De schil van een rottende vrucht
Regen neemt het niet zo nauw
Haalt de ziel uit dingen
Regen drenkt het drogend…
Watersnood
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 541 De regen borrelt in de afvoergoten
het houdt niet op het gaat maar door
het stroomt het boert het sist het gorgelt
lispelt en treiter-plaagt de oren
het sopt en zuigt tot op het bot
in gangen hangen klamme jassen
bedompte geuren te verspeiden
niet te vermijden spruitjeslucht
nat Nederland drijft op het grondsop
graspollengroen op vette klei…
WESTHOEK
gedicht
4.0 met 25 stemmen 11.952 wie raapt hier de nagelaten woorden op
het sprakeloze wit
van zoveel duizend graven
zie, kou groeit als gestolde tederheid
op de zere huid van het landschap
heeft aarde een geheugen
en wie vindt hier dan ooit
zijn eigen handen weer
wie het weerloos hart
ogen waarin de woorden
naar de lippen groeien, voeten
vastgelopen in de waanzin-klei…
bronsgieten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 346 de pop van klei kneed ik
tot een model dat jouw lijnen draagt
ingesmeerd met was
een ademend vlies
je bent ingesponnen met ijzerdraad
daarrond stolt een mal in een kist
een mantel van gips en zand
die in gave brokken uiteenvalt
tot je in de ronde oven past
in een kuil van waterdicht beton
weeg en smelt ik jou
een kraan op rupsbanden…
Ik en mijn melancholicus
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 355 mijn ziel is bijna
al een leven lang
zacht droevig gestemd
de kleur van vele dagen
schijnt herfstachtig getint
ben deels geremd,
onderkoeld
ben ik zo vroeg uitgebloeid
en is het enkel voor mij bedoeld
wil dan vluchten
ver van het heden
of in de schaduw
van het verleden
het lijkt wel
of mijn aard
is gezonken
in diepe klei…
lotgevallen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 152 zo ontstond het zand
naamloos en zonder aantal
plompe klei en handen
met hompen
vormeloze scheppingsdrang
en de overdaad sneed de kneedbal aan
restanten zonder getuigenis
kruimels geleend uit dogma
vanaf daar was de hemel
met lucht om van te leven
zo ontstond de mens
met het toom van onvolmaaktheid
voor hem uit een lange lijn…
En hij bestond
gedicht
3.0 met 2 stemmen 3.283 We pakten hem
op, zwierden hem in het rond en
nog eens en hij kraaide want hij was
in lievelingshanden en toen was het
hup de wereld in met je hart
dat men afpakken kan, kan breken
in een hoek smijten: niks waard zo’n
hart geen porselein of goud, meer een roestig
soort klei en je hebt er zoveel van, ook het jouwe
gaat straks op de schroothoop…
Levenstrap?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 38 In de bergen van mijn geest
wedijveren meerdere toppen naar
het hoogste punt om te overleven,
moeizaam trek de voeten uit het dal
grijp naar het touw, maar tors te
veel onnodige ballast mee, de
geleefde klei nam alle vormen aan
die mij overkwamen, de beelden
bekend, vergeten alle namen,
de laatste tree op de levenstrap
die ik deelde,…
verstrengelde passie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 323 het katoenen huwelijk
tot het houdbaar lederen
waarvan het fruit en de bloemen
zich inmiddels rijpen laten
in een houten verband
dat jullie hartstocht
om, voor, naast en met elkaar
gelijk haar oorspronkelijke passie
dat pact ook mag suikeren
dat jullie liefde
om, voor, naast en met elkaar
tot wollen sjaal jullie warmen mag
totdat klei…
Kijkertjes
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 122 Die kleie blonde in het midden is de mijne.…
Vogelvrouw
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 233 Jij was de vogel, de watervrouw, de klimop langs de oude muur
je was de tuin vol beelden, de honing in de verre hoek
het dak van riet dat je huis bedekte
Je was de kracht van klei, de vele kleuren van het licht
de bloemen die je steeds weer ontdekte
je was de vrouw in wie ik mijn moeder tegenkwam
Je was het kleine dorp, de kerk, de winkel…
Par les soirs bleus d’été
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 673 lust
Waarom mag ik de paden nooit bewandelen
Op zomeravonden zo hemelsblauw
Is dromen van onsterfelijke liefde
Wel haalbaar als je sterft van de kou
Sensation
Par les soirs bleus d’été, j'irai dans les sentiers,
Picoté par les blés, fouler l'herbe menue :
Rêveur, j'en sentirai la fraîcheur à mes pieds.…
De Keuken
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 211 Dat komt natuurlijk van het procedé
al werkt die stugge Friese klei niet mee
-'t komt van de bodem van de Zuiderzee-
de hoge temperatuur maakt haar gedwee
U vraagt zich af: bakt 't eten echt niet aan?…