Alle inzendingen over Droom van een Schild

Snel komt weer een nieuwe droom bovendrijven, iets met vier wielen zou je zeker beklijven. Na 2 jaar bijbaantjes en sparen wordt dat doel gehaald, en kan een tweedehands barrel sportwagen worden betaald. Nog nooit ben je in je leven zo trots geweest, als die wilt rijden is het een groots feest.…

zal zijn rug recht en verstijft en schild voor schild zijn huis zal dragen ver voorbij het wolkenklooster als de hemel die hij optilt als een kleine ganspagode en in eeuwigheid zal dienen zo hij niet gevangen blijft Zo zal de dichter het verstaan die voor zijn strohut verzen schrijft en tijd verdrijft op rijstpapier om het eens zelf te…

Verslagen ontwaak ik, zwetend tussen droom en daad. En een illusie armer.…

Ik de bouwer met angst gekroond wend mij af als wapen tegen het geweld van ijs ik ben het weekdier met een stenen schild in een kristal paleis, de steenhouwer eist zijn loon met scherp gerei en beitelt de dubbelhartigheid op de schansen van mijn troon als laatste bewijs.…

Schijnt u het leven geen heerlijke droom? Zachtjes op 't zuidelijk windje te wieglen, Eeuwig uw sierlijke bloemkroon te spieglen In 't kristallijn van de stroom? Straks, in de rustige, heilige nacht Komen u duizenden sterren begroeten, Blinkend op 't hemelsblauw schild aan uw voeten, Buigen zich neer voor uw pracht!…

Hij was niet zo'n held maar zijn schild beschermde hem als hij op pad ging.…

ik kijk door het venster ik zie mezelf staan op een dunne muur die die onaards tot de wolken reikt beneden kijkt niemand er van op er is geen beginnen aan van onwaarschijnlijkheden wordt men kribbig en moe onverwacht stoot de wind me om zwiept me van ongekende hoogte brengt me in een tuimeling waar geen einde aan lijkt te komen abrupt…

dromen in mij zien, maar ik besta niet in jouw dromen, stoere man met speer, stoere man met speer…

Mijn harnas, mijn helm, mijn schild en rimram afdoen -- mijn hand uitsteken.…

smelt wapentuig om en maak er glijbanen van voor de kinderen [senryu]…

Schildknaap Jaap vraagt aan Jildert, Die wat beteuterd zijn schild beschildert: “Schilt er wat aan?” Jildert: “Hoe zou ik je graag zeggen willen, maar ze hebben de lak van mijn schild weten te schillen.” “Dat laat mij als schildknaap ook niet koud, het hele slagveld lag vol met schilfers hout.”…

Achter een glimlach verscholen, leven met valse dromen. Voor de buitenwereld een gelukkig leven, van binnen heel onzeker. Een tweestrijd met zich zelf levert. Met een glimlach door het leven. Een schild door het verleden gegeven. Van binnen veel pijn, tranen en verdriet, wat de meeste mensen door die glimlach niet zien.…

Ergens in de Randstad Was eens een trieste schildpad Ze verlangde altijd Naar intimiteit Als ze maar niet zo'n schild had…

Eerst hees ze fier de Palestijnse vlag En nu wil ze zélf Arafat beschermen Door zich als schild over hem te ontfermen Ik vind dat ze dat niet alleen doen mag. Ik zei dat ik nog wel wat mensen kende Bijvoorbeeld Bush en Blair en Balkenende.…

Schild tegen schild, geen contact. De echo's verharden het schild en versterken de aanval. Zicht is vertroebeld door pijn en woede. De zielen staan in de mist van emoties, onzichtbaar. Een schreeuw om liefde, maar liefde komt niet. Zonder ziel en inleving, verschillende talen. Kwetsbaar durven zijn is ware sterkte en leidt tot jezelf.…

Draag me zacht: door al mijn leden Klopt het baemren van uw voet: Draagt me zacht: bij iedre schrede Drupt mijn klare, levend bloed. Draag me zacht: door de ijle landen Waait de nijd'ge wind zo koel; Of zijn 't al uw kille handen, Dood, die 'k om mijn slapen voel. Draag me zacht, gelijk een blanke Lampenvlam in woel'ge lucht,…

Plotseling schiet het licht in brand, en mijn naam wordt luid geroepen, ik ontwaak uit helse dromen, met een ferme buil op mijn verstand. verward en dolgelukkig, geen schade of averij, ik was enkel uit het bed gevallen, na die nare droompartij!…

Er groeiden pinda’s uit mijn huid vannacht, Ik kon niet anders dan ze uit te delen, Dat ik tot voedsel dienen zou voor velen, Had ik in stoutste dromen nooit gedacht. Als ik weer denk daaraan, met ogen dicht, Krijg ik weer kippenvel op mijn gezicht.…

openend mijn ziel branden jouw ogen gaten door mijn dikke schild senryu…

Zittend verlaten en alleen Terugkijkend naar de toekomst Naar een verbitterde oude man Zijn oneindige liefde wilde geven Afgestompt van zijn dromen Door giftige doornen in zijn hart Langzaam verrottend van binnenuit Een verlamd gevoelloos schild creëerde Apatisch en afhankelijk door pijn Zijn liefde niet meer kon tonen En tergend en hatend…

Het regent daar smurfen en ìk mag eindelijk blij zijn want mijn vrolijke droom komt uit. Ik zelf weerhield niets slechts resteren: pijn in het hoofd verlangen naar eindeloos leven in het Morgenland, met jou zoals is beloofd.…

Laat mij toch los en kijk, zoon van de stichter der grondwet, die mij griefde en vertoornd, wik je woorden wel, gebruik het schild, en niet je sabel en geweld... Gebruik verstand en niet het geld.…

pogen en overwon de zwaartekracht Het was als zwemmen in de lucht Met mijn sterke armenvleugels Gerakend in een echte vlucht Laat los de aardse teugels Kan gaan en voel me waarlijk vrij Aan niets en niemand meer gebonden Als een vogel in het voorjaar o zo blij Eindelijk de oplossing gevonden Een ontsnappen aan je uitgestippeld lot Je droom…

de vijfde golf, die wordt het echte werk geloof me maar, ga sparen voor een zerk hoewel, laat die maar lekker waaien ook verbrand maar liever en ga op in rook geen mens kan straks nog bloemen voor je leggen of bij je steen een droevig woordje zeggen…

Plantjes water geven dweilen stoffen ramen lappen De was doen boenen strijken poetsen nee het zijn geen grappen Borduren haken naaien punniken breien aan een mouw Dat zijn toch van die dingen die bestemd zijn voor een vrouw We gebruiken ook geen maandverband parfum of aceton potloodje make-up remover lipstick of tampon eye-liner mascara nagellak…

Ik zit te mokken mieren melken, altijd weer dat rot humeur Steeds maar zeveren zeiken zaniken zwetsen ziemelen en gezeur Ik heb koppijn ben chagrijnig heb een kater ben niet fit Kan wel janken huilen schreeuwen, ben zo triest ik heb geen pit Ben uitgekookt geirriteerd gevoelloos en zo treurig En als ik niet verzieken kan dan ben ik sikkeneurig…

het laatste beetje is nu op veel had ik te verduren het kaarsje is nu opgebrand gedoofd zijn alle vuren voor mij, die het aangaat, is het niet erg ik heb genoeg geleden voor hen die ik achterlaat vaarwel en wees tevreden…

Klein en weerloos gepest, getreiterd, je niet voldoende veilig voelend op school maken je tot een moeilijke puber. Je grenzen verleggend, zoekende… maar vooral depressief, steeds verder wegzakkend. Bang ben ik, omdat je leven geen zin meer lijkt te hebben en je alleen maar dood wilt. Nauwlettend houd ik je in het oog je steeds tot praten…

God kwam vannacht in mijn slaap voorbij en schilde de aarde in grote schijven. Toen streek hij over mijn hoofd en zei: 'Ik ben al heel blij, maar wil nog niet blijven'.…

driehonderd jaar geleden ben ik ontwaakt en de schare bewonderaars heeft mij beroemd gemaakt mijn meester had mij snel vervaard' ik rust nu op linnen heel bedaard in drommen komen ze voorbij stappen naar voren en weer opzij lopen wat naar achter kijken schuin omhoog en ik berust zonder knipperend oog ik kijk ze onbevangen aan…