Alle inzendingen over Dus voorgoed nee OR jeugdliefde

Dus voorgoed nee is je antwoord op mijn nederige oproep om nog iets van de geleden schade in te halen, het zal allemaal wel, ik ken je niet meer, ik ben je al veel eerder kwijtgeraakt, je bent andere werelden ingedoken en mij allang vergeten, tot fossiel verklaard.…

Dromend neem ik afstand en stijg op. Een naamloze waarnemer ben ik. Een getuige zonder naam. Wat groot leek wordt weer klein. Details kan ik niet meer zien. Fakkels zie ik laaien en weer doven, alsof het sterfelijke schepsels zijn. Rivieren zie ik door oneindig laagland gaan. Gedachten zie ik reddeloos verdampen en uit wolken weer ontstaan…

Zo'n liefde, zo mooi, zo wonderlijk mooi. Zo'n kus, zo zacht, zo wonderlijk zacht. Zo'n streling, zo puur, zo wonderlijk puur. Zo'n droom, zo enig, zo wonderlijk enig. Zo'n liefde, zo stuk, zo pijnlijk stuk.…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

De lagere school Denk vaak aan m’n jeugdliefde Ik bezoek haar niet Liever de pijn van weemoed Dan pijn van teleurstelling…

Sommigen zijn gemaakt van gouden regen sierlijk als gratie gevlochten uit hyacinthen een kleurige mix van herfst en lentetinten ondoorgrondelijk zijn de Scheppers wegen anderen dansten nachten door mijn woning met hemelse mond rood lachend voor hem zongen hun lied met kristal zuivere stem en geurden een leven lang naar honing maar hoe wonderschoon…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

Eens stonden wij hand in hand daar aan dat late avondstrand. Twee mensen verzonken in elkaar 't geluk duurde amperaan een jaar. Een sprookje voor een moment waarin, versmolten met elkaar het leek of de tijd zich verstilde. Even stond de Hemel op een kier. Helaas, vertrok ons beider jeugd en viel de camee van onze vreugd verwondt door zoveel…

ruw ochtendlicht legt overal opnieuw en onweerlegbaar de oneffenheden naar boven. de kamers van mijn herinneren vouwen zich gehoorzaam dicht en gerammel van onder meer vuilnisemmers draagt geen rust tot terugzeuren aan. tot mijn voorwerp van ontferming ligt gevouwen in dromen onder nachtwol: dan lach ik haastig alle grappen weer struikel…

is de brug over de Boezem van Crooswijk naar het Oude Noorden. Vroeger woonde je in twee kamers aan de overkant een om in te dansen een om van het dansen moe te zijn. Er waren nog geen woorden waarmee ik je liefhad. Toen nog niet.…

Een jeugdliefde ooit gedeeld maar onaangetast door de tijd gekoesterd als een waardevolle schat twee verloren zielen die elkaar weer vonden het gevoel nog altijd even sterk om nu de liefde van toen weer te voelen in elkaars armen en niets is kwijtgeraakt van alle leeftijden die ze hebben gehad…

Kwam je ineens weer tegen was een lange tijd geleden het was een blij herkennen. We liepen als vanouds naar die oude boom in het park waar we zovaak hebben gestaan. Je neemt me in je armen, streelt mijn haar, jaren glijden weg het voelt weer zo vertrouwd. Een laatste kus dan scheiden onze wegen wij hebben beide nu een heel ander leven…

De danszaal is gevuld met jonge mensen Ze zweven het parket zo licht als veren De meisjes in het lang, in ‘t zwart de heren Maar Bella zit de wereld te verwensen Haar stil verdriet reikt over verre grenzen Een muurbloem zijn dat kan ze niet verteren Ze zou hem nu het allerliefste smeren En voelt een zoute traan naar boven drenzen Dan…

Fonkeling van ster schittering van het maanlicht ik zie alleen jou…

Zeventien Lentes jong In de kerk waar ik eens zong zat een jongen, niet onaardig Zijn naam was Henk Kanon Zijn haren waren ietwat blond De scheiding zat opzij Zijn kleding onberispelijk Hij glimlachte naar mij En ik was in de wolken Ik lachte ook naar hem Hij was verliefd geworden Verliefd denk op mijn stem Of wat ik stond te zingen…

Op stille avonden denkt ze nog weleens dromerig terug aan hem haar jeugdliefde met een tedere glimlach in haar ogen wat hield ze van hem soms hoort ze nog zijn warme stem en stillekes in haar hart staat zijn naam geschreven met een gouden pen onuitwisbaar al had ze later ook weer lief gehad op andere wijze de herinnering aan…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

Ik heb al mijn souveniers, in de vlammen gegooid, mijn verdriet en plezier, beiden zijn voorgoed voorbij. Vergeten heb ik al mijn liefdes, met hun hevige intenties, vergeten voor altijd, ik begin weer opnieuw.…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

Al was hij op de terugweg in de buurt Zijn routeplanner was fataal voor hem, Want na Zuidlaren hoorde hij een stem Die hem voorgoed het bos in heeft gestuurd. Nee, ondanks zijn behulpzame TomTom Kwam Berend Botje ook nu niet weerom.…

Vandaag ben ik opnieuw begonnen Een nieuwe weg aangelegd Want ik liep in zeven sloten Het woord ja te vaak gezegd Nee is gewoon beter Nee past in mijn schoen Nee is als een veter Nee dat moet ik doen Nee strak aantrekken Nee is koel Maar ja smaakt zo lekker Het geeft een goed gevoel…

Zeg je ja of zeg je nee of bedoel je geen van twee waarom twijfelen doe het gewoon jij bent het die persoon die moet zeggen wat je wil dat maakt een heel verschil niemand anders kan je er voor vragen die beslissing moet je zelf dragen.…

Kijk je ook soms uit verveling naar die mode op teevee o nee…

Het is moeilijk om nee te zeggen soms heb je gewoon geen zin om het aan iemand uit te leggen je baalt dat het niet gaat omdat je lichaam weer even staakt je geest is sterk en die wil wel maar het lijf is kommer en kwel dus het antwoord voor vandaag is !NEE!…

NEE ik wil het niet NEE ik kan het niet NEE ik kon het niet NEE ik was te laat NEE ik ben te vroeg NEE STOP NEE ik geloof je niet NEE het is mijn schuld NEE je gaat te snel Nee dit kan niet langer NEE ik heb het verpest Nee ik ben een prutser NEE DIT IS MIJN LAATST NEE! LEER NEE ZEGGEN! VOOR HET TE LAAT IS!…

vloeibaar vloeit hij door door muren uren van tijd altijd nergens op voorbereid drup drup drup op weg naar de tunnels en dalen ja ja ook regendruppels vedwalen om weer te verdampen in het niets alles opnieuw o regen er is nog niets opgebiecht dat hoeft ook niet als het opsteigt naar het licht boven naar benee zeg geen ja maar ook geen nee…

Die pijn hoort bij ons zeg je Nu is het voorbij en bel jij weer Maar die pijn hoort bij ons zeg ik nu Leugens heb ik allang weggegooid Verzetten tegen die pijn Weerstand bieden aan jouw verleiding Ik zeg nee met pijn in mijn hart…

ik wil met ondoorzichtige manoeuvres uit mijn gedachten klauteren ze onbeademd achterlaten in een tijdscollage waarvan ik gezichten amputeer zonder slaap of kus hele hoofden die ik laat rondkijken in bevlekte uren muren, nooit gekocht zoals het geluid van regenvlagen tegen de binnenkant van mijn keel aarzel niet en huiver om…

Ja of nee? Is daar wel iets? Het is de mens vraag, Maar niemand kan graag Een bondig antwoord geven, Wat is er na het leven.…