Alle inzendingen over Dwaalgast

de schaduw van helden op een plek waar de stenen willen afdwalen waar oude levens zich roeren onder het ijs ze wacht op het onverwachte ruikt de rook van leesbare woorden grijpt naar drijvende brokstukken de tijd schrijdt voort ze wacht tot haar schaduw twaalf voet lang is ze leest het liefst tussen de regels door een dwaalgast…

Op Texel kon men laatst een schildpad scoren Het was er eentje met een dikke kop Daar kijken Texelaars niet echt van op Door inteelt is zo´n kop je aangeboren De mensen daar zijn er mee in hun sas De Texelaar is een sterk schapenras…

Er zit niets anders op, hij moet hier weg, omdat hij aan ons land niets extra’s biedt. Al doet het vele mensen veel verdriet, zo zijn de regels; hij heeft dikke pech. Dus dit is het besluit, in naam der wet: de steppekiekendief wordt uitgezet.…

kon Balkenende maar zeggen om het ze uit te leggen dat wij hier Wilders op film bekijken zoals onze vogelaars baardmannetjes scharrelaars blonde ruiters of goudlijsters uit beeld vrijwel niet te spotten zo zeldzaam zijn die dwaalgasten…

Zij zijn de vogels die niet in zijn landstreek horen - dwaalgasten met geesten om de geest te storen. Het komt nooit goed, hij zingt niet met ze en de wereldkaart hangt scheef tegen de bordwand en in hun gemoed.…

niets herinnert nog of vergeet sindsdien handen op huid tot knoop gevouwen vogel, een dwaalgast terug van heen luchten rusten in roerloze wolken de onderste steen verankerd in aarde het land is af niets meer aan doen de knopen geteld de sloten gegraven klaar voor halvering naar eeuwigheid het laatste woord gesproken…

er is een grote politiecontrole op de baan later sterven straatgeluiden uit eerst klinkt nog een Wilhelm Scream het blijkt de straatzanger die iets raaskalt over zijn bad dream nog even blijven zitten tot de volgende halte als dwaalgasten die op fietsers lijken een moment herhalen totdat eeuwen minuten blijken…

mijn gedichten tillen als een hijskraan als woorden uit vergeten voorwerpen uit het dagelijkse niets van heimwee wiegend op de top der bergen opent het deuren in grimmende gravende glimmende metaforen muze valt inéén van schoonheid waar liefde ademt door dalen van vreugde het kruipt binnen als een dwaalgast vanuit dromen van grootheidswanen…

vrouwen krijgen in de zomer de verontrustende vorm van bewustzijnsverruimende hersenschimmen op een koele plek in het zwoele bos wat zij doen met hun vrijelijk toebedeelde rondingen gestifte lippen lila nagels onbebrild niet waarneembare strings is een groot raadsel voor d’argeloze dwaalgast die zich haast-je-rep-je uitkleedt al zijn…

het oude, zwakke licht uit de dagen de eeuwige branding verslindt gulzig vermaalt smeulende zomersporen tot schuim een eindeloze en gapende leegte vult de uit schemer opgetrokken herfstdagen alles wat stranden steeds stempelt sterft gestadig in de deining van de slagzee in rijpe najaarstinten en het tomeloze timbre vindt zonderling en dwaalgast…

. -------------------------- uit: 'Dwaalgasten', 2002.…

stel de Eeuwigheid treedt terstond in alles staat stil omdat God het zo wil duiven hangen vluchtig buiten de til gelden fladd'ren uit gleuven na de pin kunstschaatsters blijven in hun spagaat pestvogels worden van dwaalgast vaste gast Van Gaal houdt R.Koeman gejaagd op de kast naaisters klitten aan naald en draad horen en zien zullen compleet…

Zei de dwaalgast tegen de lawaaikwast: 'Hou toch je snep!' Zei de oer tegen de knal: Neem jij het heel dan neem ik het al'. Zei de zandkorrel tegen de waterdruppel: 'De wereld kan vergaan maar wij blijven altijd bestaan'.…

--------------------------------------------------------------------- Uit: 'Dwaalgasten', genomineerd voor de poezieprijs 2003.…

. ---------------------------------------------------------------------- Uit: 'Dwaalgasten', 2002.…

die vogel is een dwaalgast, legt de eieren altijd in nesten van boze kraaien, ze zitten er niet naar te graaien. het blijft een rare kwast. hij is een slechte vlieger, maar rent met een snelheid van veertig km per uur op een teller, toch toont hij een zekere laksheid.…

In 't kader van drie mei, de dag van de Persvrijheid neem ik genoegen met een duinrups in kameelwoestijnen Vlinders, wolven werden er tien jaar zelden gesignaleerd Voor 'n goodwill dwaalgast was 't de laatste tijd oneindigheid Het lichaam dat het leven van grootmeester Paul gedragen heeft Vers le sud - verhaal dat nimmer eindigt…