Alle inzendingen over Een ongeldige net?

moeten, het willen zijn door reflectie, gegriefd, of gekliefd, gedompeld in de ironie van pek en veren te ondergaan, te denken in de handeling, al bleek dat altijd wat gering en buiten het bereik waar het meestal toch om ging, wentelde ik door tot de laatste trekking is geschied, blijft het een merkwaardige speling van het lot in een ongeldige…

De stilte moet het ongelden In waarheid zijn wij geweest Een moment van gelukzaligheid Het was meer dan een feest…

Ik deelde geld en goed uit aan de armen en zei onmiddellijk mijn baan vaarwel. Het einde naderde ons razendsnel. Devoot bad ik om troost en om erbarmen. Ik denk, nu op die dag niets is gebeurd, dat God die datum bláuw had ingekleurd.…

Het is net of ik je zie tastbaar dichtbij maar oh zo ver weg in m'n hart zit jij Het is net of ik je hoor je stem, je lach, je snik een beetje laag en warm 'n stem, die niet alleen zegt Ik Het is net of ik je voel 'n opmerking of 'n gebaar door 'n verteld verhaal wanneer ik voor me uit staar Het is net of ik weet héél diep van…

de populieren langs de dijk staan kromgebogen alsof hun kruin veel zorgen geeft terwijl, immers de wind steeds in de rug, de hele rij toch niets te klagen heeft…

Ik denk aan toen M’n gemoed schiet vol Door een muur van tijd Dwars door de jaren heen Reik jij me jouw hand Vingers strengelen ineen Een vonk slaat over Net als toen We leven in een roes Dan valt ‘t beeld in duigen Net als toen…

ik maak mijn broodjes klaar morgen moet ik weer aan de bak en, heel gericht schrijf ik hier nooit meer mijn gedicht net niet…

Aan sukkels met een grote bek het net is een hek breek je nek,niet. Aan de sukkels jaloers en boos zielig en broos jij die de verkeerde uitkoos. Jullie die zich aangesproken voelen die geen hart kunnen voelen een mug blijft door gaan met zoemen.…

Heb jij wel eens je gelijke ontmoet hij is net als jij in wat hij zegt en doet wat jij niet weet en ook die ander niet is dat je oordeelt naar wat je gespiegeld ziet maar wat blijkt als je goed kijkt dat je gelijke niet op je lijkt.…

Over The Passion waren ze niet tevreden, maar het paasdiner wordt weer geweldig, dat het maar mag smaken, wordt gebeden en andere poppenkasten zijn ongeldig.…

Plantjes water geven dweilen stoffen ramen lappen De was doen boenen strijken poetsen nee het zijn geen grappen Borduren haken naaien punniken breien aan een mouw Dat zijn toch van die dingen die bestemd zijn voor een vrouw We gebruiken ook geen maandverband parfum of aceton potloodje make-up remover lipstick of tampon eye-liner mascara nagellak…

het laatste beetje is nu op veel had ik te verduren het kaarsje is nu opgebrand gedoofd zijn alle vuren voor mij, die het aangaat, is het niet erg ik heb genoeg geleden voor hen die ik achterlaat vaarwel en wees tevreden…

Ik zit te mokken mieren melken, altijd weer dat rot humeur Steeds maar zeveren zeiken zaniken zwetsen ziemelen en gezeur Ik heb koppijn ben chagrijnig heb een kater ben niet fit Kan wel janken huilen schreeuwen, ben zo triest ik heb geen pit Ben uitgekookt geirriteerd gevoelloos en zo treurig En als ik niet verzieken kan dan ben ik sikkeneurig…

Klein en weerloos gepest, getreiterd, je niet voldoende veilig voelend op school maken je tot een moeilijke puber. Je grenzen verleggend, zoekende… maar vooral depressief, steeds verder wegzakkend. Bang ben ik, omdat je leven geen zin meer lijkt te hebben en je alleen maar dood wilt. Nauwlettend houd ik je in het oog je steeds tot praten…

Ik heb lief en sla dood met dezelfde warme ziel - op mijn rug staan vele ongeldige namen - gezegd en weggeschreven door de hete naald. Voor iedere letter heb ik betaald met het eiland van mijn daad. De sleutels komen met steeds langere tussenpozen - zij zijn opgehouden met praten - de ruit beslaat van de hitte.…

Er was eens een dame in Heeten Die heel erg leed onder de neten Nu is een neet nog geen luis Maar hij hoort niet in huis En zoiets gaat toch aan je vreten…

Een nijvere huisvrouw te Heeten Trof laatst op haar hoofd een paar neten Ze zei: dat gespuis Moet ik niet in huis Zoiets gaat gewoon aan me vreten…

een zucht trekt door de tijd en ik vergeet doe toch alsof mijn stem wordt trager zwaarder of misschien juist ijler vreemd knikt het tweeduister mijn mond naar zinnen omlaag waar mijn angst woorden zeist verder voorbij het weigerend zelfbedrog en mijn verminkte zielenbeeld ik vergeet doe alsof ik vergeet net…

Ik heb het net gedicht De fuik sluit De deur op slot Ik heb het net gedicht Het luik voor mijn ruit Een steen voor mijn grot Mijn handen voor mijn gezicht Het net gedicht De boel op slot Terug getrokken in mijn grot Mijn handen voor mijn gezicht Dicht Op slot…

De pestkop heeft schuld aan Jantjes dood die vluchtend voor z'n sar de weg op rent neten groeien in dit land op tot luizen. Treiteraar maakt mensen ongelukkig velen geestelijk kapot voor 't leven wolven die de kudde bedreigen schiet je af.…

Het is een nette heer Maar zijn oren kloppen niet. In een opwelling houdt ik hem vast. Ik, trouwe onbekende vriend. Beschermend, zoals hij 't verdient. Maar ongevoelig rukt hij zich krachtig los En loopt weer verder, ja naar wie? Het is een nette heer Maar zijn gevoelens kloppen niet.…

rustig maar, het was net echt…

Ging net goed. Blik. Ik zag je. Net een groet. Koffiekop net rechtop. En het blad net niet nat.…

regendruppels vallen in zee de wind drijft mensen huiswaarts ik keer noch richt mij verder naar vragen, luister enkel naar weemoed en verdwaal tussen geruis, de mond verlaten sinds het afscheid ken ik de weg van de regen en hoe meer ik waai hoe meer ik tot zwijgen kom ik wil de vloed staande houden, de meeuwen die in zilte plassen de…

Kijk nou eens wat een gedrag, een vrachtwagenchauffeur die het net op tijd zag, claxonneerde om haar te ontwijken, echter zonder op- of om te kijken, stak de nette dame haar middelvinger omhoog!…

Wolken bestaan uit ijskristallen echt veel ijs-glas en waterdruppels in lucht die koud is, met daarin veel water zeshoekig van vorm, aaneengeplakt; SNEEUW In vele landschappen op kerstkaarten ontelbare ijskristallen in overvloed ZET NU DE AARDE OP 1 Geen sneeuw en ijs is geen leven Veel wateroverlast; dat dan NATUURlijk weer wel; steun…

Sta ik nu te springen om net als de vogels weer aan het werk te gaan.…

net genoeg adem om de stilte te dragen net boven de grond net genoeg gewicht om niet te blijven hangen aan lange armen net genoeg liefde om het leven te laten gaan zoals het is net genoeg handen om al het waardevolle te delen met jou en met jou en jou…

De stilte was aanstekelijk, paddestoelen overal, ze maakte kiekjes met haar mobiel, zodat ze later terugkijken zal De paadjes alleen voor haar, gedachten stonden stil, net zoals de bomen, die uittorenden boven haar bril. De zon kon er niet komen, bleef ruim boven het gebladerte staan, de stilte oorverdovend, oh kijk: een konijn!…

De duisternis slokt mij op De zon breekt door het dode wateroppervlak Om mij heen stijgen luchtbellen Dan word ik gevangen In een ragfijn net Het zit strak om mijn weerloos naakte lichaam Zo strak dat het afdrukken achterlaat Het doet pijn Ik ben opgesloten in het water Een gevangenis, en toch niet…