Alle inzendingen over Een waas

Als de zon is ondergegaan en de warmte verdwijnt en de maan opkomt, komt er een waas voor de horizon een waas in jouw gedachten jouw gedachten die afdwalen je ziet een waas, een waas in de stilte de stilte van het moment en de schemering van de avond een waas, een warmte die je nooit eerder voelde die de hoop doet opkomen…

Onder de waas van vele tranen zag ik weer haar schoon gezicht Ik zag haar als in nevel gaan en raakte totaal uit mijn evenwicht Onder de waas van vele tranen schoven oude beelden voor mij Poogden mij in gister te wanen doch die waan was rap voorbij Onder de waas van vele tranen probeerde ik haar te overreden Ik zag haar de ogen opslaan…

ik deed de gordijnen toe en daar stond je dan mistig hemellichaam zo alleen zo wit en vol zo krachtig verscholen achter een witte waas van gordijnen schreeuwde je om aandacht zonder waas... maar de waas zat voor mijn ogen ik staarde door mijn mistige herinneringen heen en vond jou terug, mijn hemellichaam…

het bonkt springt op in zilverkleurig waas valt neer blijft even stil en kabbelt langzaam terug bereidt zich voor op weer een sprong in zilverkleurig waas ik zie de eeuwigheid vanmiddag kwart voor vier…

Stortregen tekent stromende kronkelbeekjes in een waas op glas…

Woede, ziedende ziel, verloren in hartstocht, Een niet te temmen rode waas, Verloren in het verloren zijn, Woede, traan.…

Oudjaar uitgezwaaid in een zee van waas en mist sjok ik Nieuwjaar in…

Een mist bevangt mij zijn waas neemt mijn adem in. mysterie nabij.…

Vervormde wereld Gevangen in waas van blauw Lest langzaam de dorst…

te gaan in het waas van witte bomen intens alleen maar niet verlaten al één…

Als in een flits, zeg maar in een waas, lag in het gras een dode haas aangereden was hij als haas dus het haasje.…

Bij het aanbreken van de Dageraad Is de waas Verdwenen Jij en ik echter Trotseren De weelde van de Werkelijkheid en Weerstaan de Rest…

was de stilte nijpend zelfs langzaam kroop ze over het uitgestrekte landschap waar ze 'n waas van tranen achter liet…

De dwaas, hij schreef wat over was aan liefde in een waas op glas. De zon ging prompt een poosje schijnen en loosde toen wat niemand las.…

milde avondzon op de bosvijver een waas van zaden en stof stilte tussen zomergroen waterjuffer rust op blad Tanka…

la mort en face; tussen hemel en aarde gevangen in een grijze waas…

ontluikende rozen in de knop stelen bedekt met een waas van groene blaadjes hun scherpe doornen als stille getuigen van mijn stekende pijn…

Het leven op zich is een groot wonder in een waas van mysterie gehuld Van verdriet en vreugd' blijft niemand zonder soms wordt je grootste wens vervuld.…

Als een schijnende zon, Waar de regen schuin neerdraalt, Elke keuze is beslissend, Of je door de waas van ondoorzichtigheid, De juiste waarheid werkelijk achterhaalt .…

Blauwe waas Lichtjes over het water Zuchten van de dag Die zijn adem uitblaast Nevelig verlangen Naar sluiers van de nacht Die stilletjes maar snel Het land behangen…

Verlang naar mensen En dingen die alleen In mijn herinnering Nog bestaan - en zie Dat het landschap Dat achter me ligt Ook het mooiste In zich bergt En alles dat ik Geleefd heb bedekt Is met een Waas van weemoed…

Het leven oogt zo weinig roze een meisjesjack een enkel huis een waas achter een grijze wolk Nee, dan de muren van mijn kamers zo honeymoon roze…

Niets is onmogelijk, een waas verandert kleur. Meer te voorspellen, dan iemand verwacht.…

De nacht zal bij 't opdagen van uw vuurwagen tot 'n waas vervagen : dan zal uw pracht stralen van kracht.…

Ik huilde de wind koesterde mijn verdriet achter een waas van transparant Eerst verblind ontworstelde ik mij van de dwaasheid te groot te zijn Ik voelde me weer kind toen ik het raakte zonder minder of meer te zijn…

de spiegeling van haar ziel reflecteert niet in haar ogen een waas van ontoegankelijkheid verhindert een klare kijk op wie ze is ze ziet het niet totdat ze plotseling ontwaakt en weet dat het de ander is die zichzelf spiegelt in haar…

Beloftes die ik deed In een waas van witte wijn - Op dat moment oprecht gemeend Maar nu al lang vergeten - Tot ik eraan gehouden word En liggen ze bij deze Rauw op mijn bord, en zijn Ze te zwaar om te worden opgegeten Vrij naar Rosa Timmer, DvhN, 22 november 2012…

Men heeft mijn naam genoemd en hem ongemerkt vergeten, Mijn naam - zo te zien niet meer dan een waas die opdroogt in de hete adem van anderen En die onzichtbaar aan de einder verdwijnt - Men heeft mijn naam genoemd en hem ongemerkt vergeten.…

Het waas zal langzaam gaan verdwijnen. En dan!....Gaat de zon weer helder schijnen!…

In de lucht verschijnt een waas. Dan ben je op, je hebt pech. Ik druk je uit, op de weg.…