Alle inzendingen over Eindelijk rust

Rust, dat heb ik nodig, Dat is mijn doel. Ik zie één weg, Maar daarna kan ik nooit meer terug. Daarna heb ik wel eindelijk rust. Geen fouten meer, Geen gedachten meer, Geen geschreeuw meer, Eindelijk rust, altijd rust. Is dit de weg? De weg waarna ik toe wil. Ik weet wat ik wil En dat is rust.…

Stilletjes mijmeren eindelijk rust in huis! Dat is nu iets wat ik altijd al wou Wist ik het merk van die lippendienstweigeraar kocht ik het snel als cadeau voor mijn vrouw…

In het uitgestorven bos een bankje door schaduw bezet geen stap te veel voor hem vandaag zijn gedachten verliezend naar niets dat ooit was rust, eindelijk rust hij stond er nooit bij stil er loopt wat haast in wandelschoenen zijn verlopen dag voorbij…

'k dacht bij mezelf, wanneer vind ik nu eindelijk rust. ... ze dachten allemaal even hard voor zichzelf.…

Je hebt gekozen voor je vrijheid en daarmee niet gekozen voor mij Op de één of andere rare manier lijkt het me zelfs beter voor mij Hopelijk vind ik mezelf weer terug en krijg ik eindelijk weer rust Ondanks dat ik alles aan je mis hoe je lacht, loopt, praat en kust Eindelijk rust in mijn hoofd en lijf daarmee weer rust terug in mijn leven…

Gevoelens vol verbijstering verdriet, boosheid, schuld worstelden om voorrang bij dag en bij nacht de wereld werd heel klein emoties des te groter alleen het delen met elkaar gaf steun door wat herkenning er was dan wel eindelijk rust maar niet voor de nabestaanden die bleven verslagen achter voor hen was er vooralsnog levenslang…

De nacht verzacht mijn gedachten Het moment van eindelijk rust Als alle mensen slapen En de maan de sterren kust Dit is mijn tijd voor ruimte Voor ontspanning en voor vree Want als de zon weer opkomt Moet ik een dag weer mee Weer mee in alle drukte Waar een mens zo moe van wordt Ik laat de gordijnen nog even dicht Mijn nacht…

rust maakte…

als rijk overgegeven aan die schoonheid dit was mijn koninkrijk niet van de buitenwereld bewust er school geen enkel gevaar eindelijk rust ik ben tenslotte een kluizenaar…

rust…

rust in de gangen van vergeten…

Ik houd me dan doodstil, verbaasd dat niemand hem hier ziet, mijn spel: hoe ik zo lang al uit de moederbuik vertrokken nu eindelijk rusten mag in vaders vel. ----------------------------- uit: 'Levenslang vrij', 1994.…

Ik wil weer leven mezelf ruimte geven Eindelijk rust creëren gevoelens evalueren Ik wil goed denken even flink bijtanken Voelen wat ik nu wil af die gekleurde bril Ik wil gelukkig zijn geen stress geen pijn Geen onnodige tranen niet hopen in wanen Ik wil nu ontspannen alle onrust verbannen Energie niet meer verspillen aan hoe anderen…

Mijn hart vindt nu eindelijk rust in de terechte onrust , de woorden geuit met een lippendienst bewezen wat ontsproot en ontspruit nu ook zij het weer uit. Niet langer is tijd en het weten de vreemdeling een afstandelijk of armetierig ding. Als ik gedachten laat kantelen doet het ons nu niet meer wankelen.…

Vroeger werd verzucht: 'K wou dat 't bedtijd was Eindelijk rust in huis Met de andere dan opnieuw.... Hetzelfde als de dag ervoor Maar voor geen GOUD had ik Het willen missen.…

Zijn handen beven, hij hoort alleen nog de trekker overgaan …eindelijk rust…

als gedachten klaar zijn met dollen en uit gelachen van hun plezier en grollen komt er eindelijk rust in het brein geen activiteiten maar naar een lager energetisch platform en kan de chaos van de dag een paar plaatsen opschuiven in de opslagorde van de dag in de zachte mist van herinnering wordt ik wist morgen weer weten er…

was voor mij niet te vinden Mijn leven was niet voor mij alleen Ik werd gejaagd als een hert met zijn hinden En keer niet meer levend tot u heen Nog eenmaal zal ik als Prinses voor u verschijnen Getooid met bloemen van uw liefde blijk Uw Prinses, gewassen door uw tranen Eindelijk rust in t'dodenrijk (Geschreven op de dag dat Prinses Diana…

waarom dan deze straf roep me naar boven zodat er eindelijk rust kan zijn roep me naar u toe weg van alle pijn…

rust"…

In de veilige kooi van verdriet lig ik stil de sleutel zojuist opgevreten Hij brand en prikt en maakt me misselijk maar ik kan bij niemand, niemand kan bij mij, dus eindelijk rust Vanachter de tralies straalt de grote wereld me toe Haar schoonheid lokt me met een lieve lach verleidelijk Zodat je de dauw in het gras bijna voelen kan Hierbinnen…

rusten alles is oud en versleten de zetels, de potten, je gewrichten jij…

rusten slaap nu maar de klok staat stil en nooit meer zal pijn je ogen breken Zo moet het dus zijn om dood te gaan de koele afdronk van een nieuw begin een laatste avondmaal met je geliefden voor je tramlijn 'paradiso' neemt…

rust Nu weet ik dat het afgelopen is Het vuur is geblust…

rust vinden door het weg te schrijven onder het motto: Wie schrijft, die blijft…

Eindelijk rust, uitgelachen door volwassen mensen, volledig uitgeblust. Ik voel me verloren, wou dat ik niet was geboren. Aan de buitenkant zie je het niet, maar het geeft mij veel verdriet. Keken mensen maar door de buitenkant heen, dan voelde ik mij niet zo alleen.…

Al weer een tijd lang een nieuw begrip kinderen schommelen of op de wip sommige kunnen echter niet kiezen zij zullen dankzij dokterdealers verliezen concentratiegebrek en ietwat druk Relatine op recept uit handen gerukt ADHD rennend naar de apotheek eindelijk rust, zonder geschreeuw of preek Kinderen behoren te zingen schreeuwen, gek doen…

Verbeten, gekwetst en verward zit ze nachten beneden te schrijven. Herinneringen blijven knagen vanuit haar verleden; maken haar soms zo verstard. Iedereen waait het weg en zegt: "Dat is voorbij". Doch niet voor haar; een beweging of gebaar brengen weer beweging in de gedachtenbrij en daardoor voelt ze zich zo slecht. Ze had het kunnen…

Maar rust Slaap lekker kanjer Wij houden van jou…

Mijn ziel ademt weer spanning is weggegleden ontspanning komt langzaam maar het komt. Spieren zijn gerust en laten bloed weer stromen pijnloos gaan gedachten op zoek naar bevestiging.…