Alle inzendingen over Elastiek

Bij het bungeejumpen (vanaf 111 meter hoogte) in Afrika brak het elastieken koord, waardoor een meisje in een rivier met krokodillen viel. Zij wist zich zwemmend te redden. Ik had het altijd nog eens willen doen, In elastiek had ik een blind vertrouwen, Met cijfers was dat goed te onderbouwen, De kans op breuk is één op de miljoen.…

Een gast in een eethuis in Veere Liet onlangs een schnitzel serveren Hij werd spontaan ziek 't Was net elastiek Zoiets is toch niet te verteren?…

Elis Regina en Tom Jobim in Aguas de Marco Elastiek in ritme op één gedeelde adem De stem een lichaam in een tedere dans…

Dus ziekenhuis of medische kliniek, Een wachtlijst blijkt gemaakt van elastiek.…

, is 'n Uitspraak inmiddels gevleugeld Zijn passie en zijn fanatisme Wij bezorgen samen met plezier Vullen dan diverse bussen Bij alle soorten van weer echt fier Na zijn laatste Bus die dag, krijgt hij dan Een elastiek Een collega nog Vroeg in de dop Met potentieel Fanatisme om te vousvoyeren…

en Dali had een snor en daar trok ie dan aan als aan een elastiek, als een veer sprong die dan weer terug -pats!- en rolde zich heel snel op, ik zou jullie er eigenlijk, om 't jullie te laten zien, een bizar schilderij van moeten maken.-…

Toen ik nog geloofde In iets anders dan Hetzelfde Altijd hetzelfde Is eigenlijk Niets Ik zie nu pas wie je was En wie je bent gebleven (je ruggengraat zo sterk als elastiek; en evenzo flexibel) en heb om je geglimlacht Je verwaait zoals verwacht; “Niets blijvends is mij vreemd”…

Ik ga op reis en ik neem zeker mee: Een tas, een kam, m’n kindle en muziek Veel zonnebrand, een hoed met elastiek Ik knijp er tussenuit naar zand en zee M’n I-phone heb ik altijd bij de hand Je zou je maar vervelen op het strand…

onder een luifel van bamboebladeren rekt de tijd zich uit als elastiek vanuit het schemerduister vindt zij het bleke licht daarbuiten ze gist naar diffuse geuren in de koele ochtendlucht een mens verzamelt verhalen de arend tekent cirkels in de lucht…

Bemusiceerd zo is zijn smile zijn benen elastiek zijn armen zweven je omhoog en menselijk mimiek. Daar ga je dan omhoog, rechts, links en word je ongewild gevederd op een wolkendek buiten jouw ik getild. Geluiden schallen, zacht gefluister. Tranen zelfs. Vanbinnen bruist er alweer geluk.…

“Concessies horen bij de politiek”, Mark Rutte is gemaakt van elastiek.…

Juist door dat kleine theatrale zag ik iets in de bewegingen metafysica van het gevoel en je danste niet in werkelijkheid of in de nacht in fonkelzalen je danste overdag, op eilanden vol zielenvrees herkende jij de hunkering van de Godenzonen de lenige gymnasten aan elastieken verbonden met de grijze toverwolken bracht je hartelijke…

m'n haren los door elastiek rekken het voorbije rusten Later onthoud ik je maar frees de ruwheid van je kanten, streel je jonge vacht…

eigengereid wakker gewiekst en onverveerd onder zeventien schuilnamen één hunner zit reeds twee jaar pikant jong drieëndertig jaar op walletjes voor de ramen uiteraard gaat de klandizie voor maar tussen de bedrijven door doet ze aan hersengymnastiek vertaalt uit het hoofd een sonnet van petrarca hoofs en nauwgezet lyrisch in een string van elastiek…

Je kroop via mijn hart naar mijn hoofd waar jij mij kon besturen Stilletjes door mijn geweten sluipend heb jij mij Als een pop met touwtjes sleurde jij mij mee over bruggen en naar mijn grote angst Over het water liep ik jij hield mijn touwtjes van elastiek als ik trok trok jij mij terug In de grot vond ik een…

verpulver het potlood de vingers aan de rol rullen geurige tabak likken warm het slijk de letters branden aan rokende zinnen de woorden knetteren een zwevende waas verzilver de katapult het elastiek stil de spil springt en velt tong flarden mompelmoed o nicotine o alcohol o wierook o waanzin dat alle heerlijkheid genoegen vindt…

Meters elastiek omspannen kinderenkels hakken haken snaren tenen scharen benen springen in zingend grijswit spreiden, sluiten huppen, draaien nog een keer springen in en uit op swingend twistgeluid floept het wit van enkel naar kuit hakken haken snaren tenen scharen benen springen in zingend grijswit spreiden, sluiten huppen, draaien…

Hinkelen of elastieken kon je niet, Lien, wie wilde er nou met je worden gezien? Zou je nu zo graag eens in kleur willen zien, In de tijd vooruit, denk ik dat er misschien van ons allen toen op die zwart en witte plaat geen een mooier is dan jij nu bent, Caroline, Geen een die nu zo stevig in het leven staat.…

de letters branden aan rokende regels knetteren de woorden in een zwervend font ik verpulver de papaver paverpa de ververpul de vingers aan de rol rullen geurige tabak monden slokken warm het slijk der aarde longen zuchten ontspannen dwars op geduchte werken ik verzilver de katapult tapultka de ververzil elastiek stil de spil sprong…

Een bonte zakdoek: gister nog gewassen, de kam, een briefje en een veil'gheidsspeld; met elastiek een bundel paperassen, het leren beursje met wat rinkelgeld. Maar was je eens gevallen op de straat en kwam je met kapotte knieën binnen: wie had dan pleisters, wie de naald en draad? Wat wilde jij toch zonder haar beginnen?…

bladeren vallen uit als haar verven zich rood de herfst in doen aan bungee jumping aan een elastiek dat terugspringt in de lente er loopt een muts sjaal handschoen door het bos prikt zich aan kastanjes maar raapt bouwt beesten en mensen zet ze met lucifers in leven en vlam paddestoelen trekken als nomaden komen gaan komen gaan laten…

neem die kronkel toch zelden nuchter schei uit mens lippen op elkaar het zijn doorbijters van voor de oorlog vaak een beetje wind verlicht zijn ze meest wel nu zit 't vast in die koppen velen komen nog wel echter niet meer uit in de juiste druk mensen kroppen op zeggen het is de knijp van boven af kwestie is peralistiek elastieke…

een straffe storm of bedreigende waterval ontmoeten we in de schaduw van ons bestaan ze duiden op onze kwetsbaarheid of verval al wat tijdelijk is raakt uit het zicht men hoede zich, derhalve, voor het vergaan van wat achter een verscholen diepte ligt het is de tijd, die dwingt tot inzicht ja zeker, ze is zo rekbaar als elastiek dagen dragen…

Haar tweede Kerst, ze kijkt stralend Danst rondjes op de Kerstmuziek Haar gevoel op die manier vertalend Met haar kleine lijf van elastiek Lichtjes weerkaatsen in haar ogen Zichtbaar geniet ze van wat ze ziet Gevoel heeft haar nog niet bedrogen Ze is nog puur, haat kent ze niet Zoals zij dit alles nog kan beleven Zomaar genietend vanuit…

gister verliet ik mijn huis van dromen en verlangen ook de straat bleef leeg geen leven wist ik te vangen zie weer de steegjes waardoor ik liep in jonge jaren het was toen al dat ik haast dagelijks in eenzaamheid sliep seizoenen waren als elastiek of doods in de rek leerde slenteren zocht kontakt in denken bladzijden vol met verlaten…

de grond die tot nu toe altijd daar was, waar jij jouw eerste stapjes zette blijkt van elastiek gebouwen storten als kaartenhuizen in rookwolken achtervolgen hen die het vege lijf proberen te redden ogen verstopt in kinderhanden zittend op de puinhopen van waar eens huizen stonden, in de straat waar hij opgroeide niet wetend waar zijn…

Klein kindje heeft verdriet, maar moeder laat Voor hem een mooi geel balletje in een kring Ronddraaien - en het schijnt een gouden ring - Aan een onzichtbare, elastieken draad; Dan met een hamertje op een gam'lang slaat Ze wijsjes, uit heel verre herinnering; En 't draaiend balletje en 't metaal-geting Leidt-af het kindje, en 't zingt en…

Ik wil weten, ik wil weten Wat er in jouw jaszak zit Lucifers, een elastiek, een appelpit? Hout of touw, de nieuwste hit? Verzamelkaartjes, Pritt correct-it? Koek, snoep, zwart op wit? Schelpen, spijkers, siliconenkit? Kom op, kom op met dat geheim Punaises, knikkers, een tube lijm? Een gevoelig, strikt persoonlijk rijm?…

Hij weigerde te springen in de richting van het hem aangeboden geluid om de diepe sprong te wagen, de angst doorboorde z'n gepijnigde huid door prikkeldraad omsponnen om zichzelf en weleer als elastiek rond de magere hals nekten hem iedere keer in angstig gebaar een afwijzing van elke uitgestoken hand.…

zeiden zij en gingen door met biljart geen vrouw deed mee uit het AZC behalve de kleintjes De ogen van dat kindje met kroeshaar, die blij keken de donkere meisjes zij zouden vernederlandsen groeien tussen stugge stijve noorderlingen zouden ons versoepelen met hun tanige lenige lijfjes zoals zij die als elastiek vouwden het kleine…