hoe komt het toch
dat we massaal juichen
voor elftallen, die in den vreemde
doelpunten scoren
over bommen en granaten
wordt weinig gesproken
terwijl de dood scoort
op de rand van ons geweten
hoe schuldeloos zijn wij
dat we blijven toekijken?…
Bij het kiezen van de elftallen,
wat door de aanvoerder wordt gedaan,
staat één ding onveranderlijk vast:
ik zal weer reserve mogen staan.
Mijn rol is langs de lijnen lopen
tot er iemand uitvalt na een lel.
Dus, wordt de wedstrijd sportief gestreden
dan loop ik twee helften buiten spel.…
De scheidsrechters
hebben het soms
zwaar te verduren
met elftallen
die sterren zijn in het vallen
met slidings en kuren
ze duwen en trekken
vooral in het strafschopgebied
in de hoop dat de scheids
het niet ziet
maar steken daar
toch een stokje voor
want hun fluitjes
zijn onverbiddelijk
en het spel gaat
gewoon weer door
De gemoederen…
Conditie, duurloop, stretchen, warming-up,
Dat levert ons een overdosis blaren.
Maar er zijn meer steekhoudende bezwaren:
Ons elftal wint toch nimmer nooit de cup.
Het resultaat van al die rituelen:
Dat het nog langer lukt om slecht te spelen.…
Dat elftallen mogen voetballen,
die drie en twintig tallig zijn.
Dat hazen gewoon mee mogen doen,
aan marathons voor mensen.
Renners die bergen beklimmen,
moeten gewoon maar dóórgaan,
ook al lijden ze aan hongerklop.
Gewichtheffers die bijna bezwijken,
terwijl helpers aanwezig zijn,
mogen niet worden bijgestaan.…
kantinekoffie gore plasticbeker-geur
Renjuichend, gretig, richting veld
elftallig opgesteld met veel geschreeuw
aftrapfluit, bal getrapt met veel geweld.
Wazig kijkend, rillen… onderdruk een geeuw
Zoekspeurend langs drassig hek, katterig.…
129
Bezig met laden