In het verregende park
drukte ik Etty tegen mijn borst.
Opdat ze niet verdwijnen zou
als nat papier.
Want lang geleden al
en ver van hier
ging deze mooie,
zoekende ziel
rücksichtlos naar de
Filistijnen.…
Jodenhaat en wrede vervolging.
Overal afbraak om je heen.
Opbouw was je antwoord.
Opbouw van jezelf.
Geloof in vriendschap.
Geloof in liefde.
Je kon jezelf wel redden.
Toch ging je mee naar Auschwitz.
In een treinwagon de dood tegemoet.
Samen met hen die moesten gaan.
Onsterfelijk moedig.
Oneindig lief.…
Daar was ze
O zo mooi
Haar lokken dansend in de wind
Haar ogen loerend naar een prooi
Jouw hart gestolen
Met haar lippen
Zijdezacht en rozenrood
Verloren in haar netten
Jouw handen op haar lichaam
Het stoot ze af…
Als golven dansend op de rotsen
Je zit vast in het ritme van de zee
Je vecht voor vrijheid
Maar te laat
Je liefde als…
Je wilt een pleister zijn op vele wonden
Ik voel het in het diepste van mijn ziel
Ik heb nu eenmaal mijn Achilleshiel
Als filosoof heb ik veel te doorgronden
Je speelruimte werd drastisch ingebonden
Wat maakt het, Etty, dat ik voor je viel
Dat ik als jij verstil wanneer ik kniel
Vol vrees voor moedig man te licht bevonden
Ik wil meer blijdschap…
Daas van de reuring in de negorij
Waar salarissen de dienst uitmaakten en tijdschemas
En ook Jo in haar pastorie droeg er toe bij
"Is er dan geen risico aan verbonden?" vroeg ze
"Je verwedt je leven!"
Of verraden voor het eskader
Ontpopte de genese zich in de bossen om een moord?
Aan zijn vader's fusilade refererend
Zette hij die bij…