37 resultaten.
Roze film Sauvage
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 117 Ìn 'Sauvage', film met glansrol van Felix Maritaud, onder regie van Camille Vital-Naquet
gezien op de slotavond van de week van de roze filmdagen in Amsterdam
wordt wild, ruw, ongetemd, woest, ruig, ziedend, kokend, gewelddadig, agressief, ruig en rauw
de wereld van de mannenprostitutie getoond, vertoond op groot bioscoop-doek
met indrukwekkende…
Poeslief.
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.468 Felix ligt lekker lui op de vensterbank
is zijn vacht centraal aan het verwarmen
als hij doortrapt zin in kroelpartijtje heeft
springt hij aanhalig de baas in zijn armen
en spint als een tevreden huiselijke kat
hij laat zich het getroetel overkomen
van de baas die denkt echt baas te zijn
maar dat is hij slechts in zijn dromen
als Felix het…
Felix
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 123 kijk goed, je hoort
de pijpen van het orgel
schuren en knarsen
in een doffe hel
van terughoudende grijze,
vaal bruine tinten
de angst in de ogen
van de prooi voor de jager
versplinterd vertrouwen
het voortbestaan
als vraagteken
ergens blaffen de honden
hij schreeuwt het uit
het besef van
de overvallen prooi
een oceanische leegte…
la bibliotheque. (1915)
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 247 de bibliotheekkast ongeordend
maar voor kenners die de weg
weten met gesloten ogen
liggen de boeken voor het grijpen
'ik ben alles' wat ik lees
schijnt de jonge vrouw op het
schilderij van Felix Valloton
te willen uitdrukken...
en zo lees ik het schilderij ook
met eigen poëtische ogen…
'Lasst meine Bilder nicht sterben'
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 198 voor Felix Nussbaum
bizar
als emigrant niet welkom
als Duitser gearresteerd
en als jood vervolgd
aldus directeur Ralph Keuning
van museum de Fundatie
om te overleven zou je jezelf
in een tekening willen verstoppen
of onderduiken in het huis
op het doek van olieverf
en wachten tot de duistere
wolken zijn overgedreven
tja... was…
Klaaglied om Felix
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.382 Vanmiddag stierf mijn kat
Zij was wat oud en ziek en moe
Zes levens resten haar
De muizen maken grote sier
En ook de vogels fluiten veel te vrolijk
Zelfs de hond van de buren
houdt even op met blaffen
Ik zal haar "koppen" missen
Het schuren van haar pluimenstaart
Haar teiltje blijft nu onberoerd
Geen melk meer en geen brokken
Ik word…
ode aan een werkgever
hartenkreet
2.0 met 17 stemmen 12.287 Woorden, gesproken of geschreven
Uitstraling, spontaan of gespeeld
Structuur, open of hierarchisch
Karakter, bescheiden of bepalend
Vertrouwen, uitgesproken of vastgelegd
Een mens is en blijft een mens
Communicatie is en blijft een kunst
De manier waarop siert hem of haar
Waarvoor dank!…
Onbewogen
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 345 Onbewogen in,
de diepe bruidsende,
wateren.
Liggend als een,
steen, vast en
besloten.
Stralend als,
niet vergane,
glorie.
Verschuivend door,
overgewicht, slaande
in het niets.
Verloren in de
diepte, ver beneden
de lucht.…
De blaadren rijzen door de stugge nevel
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.012 De blaadren rijzen door de stugge nevel
er zijn geen klanken meer, er is geen lied
slechts in het dorre riet een vroom geprevel…
Nu komt de tijd dat men naar binnen ziet.
Want wij zijn arm, en knagen aan ’t verleden,
en spelen met de kaarten van verdriet.
Het schoonste sprookje stelt ons niet tevreden,
en door de nevel lokt de toekomst niet…
De kern van alle dingen
poëzie
4.0 met 21 stemmen 6.212 De kern van alle dingen
is stil en eindeloos.
Alleen de dingen zingen.
Ons lied is kort en broos.
En donker zingt mijn bloed,
van heimwee zwaar doorwogen.
Ik zeil langs regenbogen
Gods stilte tegemoet.…
De Herfst blaast op de horen
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.545 De Herfst blaast op de horen
en ’t wierookt in het hout ;
de vruchten gloren.
De stilten weven gobelijnen
van gouddraad over ’t woud,
met reeën, die verbaasd verschijnen
uit varens en frambozenhout,
en sierlijk weer verdwijnen …
De schoonheid droomt van boom tot boom,
doch alle schoonheid zal verdwijnen,
want alle schoonheid is slechts…
Maria zingt in gouden avondstond
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.930 Maria zingt in gouden avondstond
met blanke kele
en rode mond.
De rozen staan op hoge stelen,
een vogel luistert in het riet.
Dan sluimert 't kind in hare schoot,
haar ogen zijn van weelde groot
en in haar mond verzoemt het wiegelied.
De maanschil perelmoert in 't water,
maar in de schaduw sluipt de dood.
Gelukkiglijk, dat ziet ze niet,…
De dauwdrop
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.133 God rolt de zonnen door Zijn handen
zoals de boer het zaad.
De ruimte kent geen randen
en eindloos staat
de sterrentuin te branden.
Als dauwdrop aan der aarde bloeme
weerspiegel ik het Al.
Ik hoor de sferen zoemen.
Gans 't sterrendal
probeert Uw naam te noemen.
't Geheim blijft tot de nacht behoren,
waarin ik ben ontstaan,
tot, opgeslorpt…
Kuddenwacht
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.175 In de lommerte der bomen,
uitgestrekt in 't hoge gras,
lag een herder bij zijn kudde
schapen, die aan 't grazen was.
D'hete zonne, die heur stralen
deur de dichte takken stak,
blekte grilge gouden rondkens
op zijn oud soldatenfrak.
Nevens hem zwaar asemhijgend
zat zijn zwerte schepershond,
met de oren recht omhoog en…
Met U zijn er geen verten meer
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.527 Met U zijn er geen verten meer
en alles is nabij.
Des levens aanvang glinstert weer,
geen gisteren en geen morgen meer,
geen tijd meer en geen uren,
geen grenzen en geen muren;
en alle angst voorbij,
verlost van schaduw en van schijn,
wordt pijn en smart tot vreugd verheven!
Hoe kan het zo eenvoudig zijn!
Hoe kan het leven Hemel zijn,
met…
HOE LOOPT DE WEG DOOR DE WOESTIJN ?
poëzie
2.0 met 8 stemmen 1.889 Hoe loopt de weg door de woestijn
naar Uw Beloofde Landen?
Er is veel dorst, er is veel pijn,
maar weinig troost voorhanden.
Wij kwamen in 't begin der wegen
de kloeke druivendragers tegen,
en vroegen toen reeds: Is 't nog ver ?
Zij wezen met kort duimgebaar,
alsof het nog een boogscheut waar,
naar d' Avondster.
En 't land werd niet gevonden…
Zwaar
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.726 Voor een lange voermanswagen,
volgeladen met kareel,
wordt een hooggebouwde hengst gespannen
in zijn sterk gareel.
De oude voerknecht trekt geweldig
met de toom en schreeuwt het uit.
't Kloeke beest spant al zijn spieren,
zet zijn poten achteruit;
en het snokt uit al zijn kracht en
witte schuim komt op zijn mond,
maar de wagen roert niet…
Sint-Franciscus
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.453 Het is gedaan met al die ijdle dingen!
De maan speelt op de zilvren avondfluit;
hij zingt nu niet meer mee, dat lied is uit,
een schoner stem kon in zijn ziele dringen.
Hij zal in d'afgrond van Gods liefde springen,
trekt zijn verleden en zijn kleren uit,
en in een pij, met zijne ziele als luit
gaat hij al beedlend langs de huizen zingen,…
Voor Guido Gezelle
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.547 Zoals een koning zijt gij langs het land gegaan,
gekroond met 't blauw der lucht, gemanteld met het groen
der bomen en beladen met het lied der vooglen,
omwierrookt van de geur der nooitgetelde bloemen.
Beglansd van zon en maneschijn en sterrenlicht,
die aureolen kringden rond uw peinzend hoofd.
Bemind van al wat roert in kruid en lucht en water…
De herfst blaast op de horen
poëzie
4.0 met 5 stemmen 2.560 De Herfst blaast op de horen
en ’t wierookt in het hout;
de vruchten gloren.
De stilten weven gobelijnen
van gouddraad over ’t woud,
met reeën, die verbaasd verschijnen
uit varens en frambozenhout,
en sierlijk weer verdwijnen -
De schoonheid droomt van boom tot boom,
doch alle schoonheid zal verdwijnen,
want alle schoonheid is slechts droom…
Zwaar
poëzie
4.0 met 4 stemmen 2.054 Voor een lange voermanswagen,
volgeladen met kareel,
wordt een hooggebouwde hengst gespannen
in zijn sterk gareel.
De oude voerknecht trekt geweldig
met de toom en schreeuwt het uit.
't Kloeke beest spant al zijn spieren,
zet zijn poten achteruit;
en het snokt uit al zijn kracht en
witte schuim komt op zijn mond,
maar de wagen…
God rolt de zonnen door zijn handen…
poëzie
4.0 met 6 stemmen 819 God rolt de zonnen door zijn handen
zoals de boer het zaad.
De ruimte kent geen randen
en eindloos staat
de sterrentuin te branden.
Als dauwdrop aan der aarde bloeme’
weerspiegel ik het al.
Ik hoor de sferen zoemen
Gans 't sterrendal
probeert Uw naam te noemen.
't Geheim blijft tot de nacht behoren,
waarin ik ben ontstaan,
tot, opgeslorpt…
Menselijkheid
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.474 Ik, die mij somtijds klein voel in dit grote Leven
dier duizend zonnen, boven dees mijn doodgaand hoofd,
en moedloos dwaal omdat ik hier als mens moet leven
en mij geen hoger doel van wezen schijnt beloofd....
- Kan plotseling zoals een vuur omhoge klimmen
wanneer ik voel en weet, dat in mijn hert getroond,
standvastig en steeds levend…
Felix was blank met bruine haren en een zachte g.
gedicht
2.0 met 89 stemmen 27.970 Felix was blank met bruine haren en een zachte g.
En: hij was kleurenblind, hij keek met scheef
getild gezicht en toegeknepen ogen naar de lucht.
Ik deed het heimelijk na. Wat heb ik hem bemind
toen ik vijf jaar was. Hij was negen.…
WILD CHRISTENDOM
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 43 Felix Salten, een Oostenrijkse schrijver,
verhaalt hoe Bambi's en Falines jongen
vrienden zijn met neef en nicht, wat verdrongen
wordt door geschil, gezeten naijver.
Dochter Goeri's spraak is mild, spits en nijver,
doet eveneens moeders en broers tongen
nadenkend roeren. Wat wordt bedongen?
Nieuwe vrede voor reeën is aandrijver.…
PvdA
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 78 Zoekt u nog een gezellige partij
Waar niemand aan uw stoelpoten komt zagen
Maar waar u steeds op handen wordt gedragen
Geen onvertogen woord of pesterij
Dan raad ik u en iedereen voortaan
De club van Rottenberg en Samsom aan!…
Rubiks Cube
snelsonnet
4.0 met 10 stemmen 430 Bij het woord Rubik krijg ik een rood waas.
Nou heeft er een in nog geen vijf seconden
De oplossing van Rubiks Cube gevonden,
Maar zoals steeds is er baas boven baas:
Ik krijg die met een simpel handgebaar
In nog geen tel volledig door elkaar.…
Pallieter
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 209 De nacht is vroeg gekomen.
Vrienden laten me alleen.
Het leven is niet langer licht.
Angst grijpt om me heen.
Er is niemand meer gebleven,
dan een stille stem die zegt,
dat leven geen zin meer heeft.
Een ketting heeft me vastgelegd.
Dag Pallieter, kleine man,
ik zie je lopen door de regen,
door de mist van ons bestaan,
langs grijze, natte…
Steekpartij
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 359 De leider ligt niet goed in eigen kring,
Dat wenste Rottenberg eens uit te spreken,
Maar Samsom heeft de kwestie zelf ontweken,
Hij focust liever op de vluchteling.
Dus nu je hem er niet naar vragen mag,
Vertoont hij zelf een beetje vluchtgedrag.…
Ik hoor de zee in jouw hart
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.576 Ik hoor de zee in jouw hart.
Het is zo stil maar toch zo luid.
Het spettert en spattert in jouw ogen van geluk.
Het stroomt in jouw buurt.
Ik hou zoveel van jou, Zee!
Er zwemmen wel duizend vissen in.
Ze zijn allemaal lief voor elkaar.
Het water is zo helder.…