Alle inzendingen over Ferdinand Erfmann

(Bij 'Suzanna in het bad' van Ferdinand Erfmann) Ze staat enkel tot op haar linkerenkel in een afwasteil met water, terwijl ze met haar linkerhand haar kapsel aait.…

Mijn rem brandt zei Gerard dauw me eens aan het is niet ver meer naar waar Jan steen en been klaagt over pijn in zijn bol Ferdinand maar toen Frans’ hals brak verliet hij het land…

op het oog een foto uit voorheen de USSR maar schijn bedriegt we schrijven 1954 in Den Haag op een schoolplein aan de Ferdinand Bolstraat rennen piepjonge scholieren tijdens een autobandenrace naar de blinde muur van de toekomst die later vaak zo kwetsbaar bleek…

Zie onze Ferdinand hij zit daar maar in die Martinitoren zo hoog en zo verloren, zijn schildersattributen gevaarlijk op de rand. De schoonheid van de stad kan hem zo diep bekoren met hartenpijn moet ik hem in zijn passie storen vader heeft je nodig in de kartonnage, ach jongen toch, wat een pláátje!…

Weer of geen weer Het wordt mijn, onze zondag De dag van verbondenheid Het zal me benieuwen Die cirkel op het Museumplein Die cirkel van verbondenheid De kerkdienst in de Keizersgrachtkerk Het lied, de zegen op het plein De nazit met eerwaarde Ferdinand Borger Ik ga er positief in Als individu Met een individu Of met het collectief…

" De Duitsers zijn met stomheid geslagen Ze zijn klant van Gazprom dus ga maar na Alras begint de toedracht te dagen NATO zegt: Putin deinst terug voor niets Waarop stellig het Kremlin weer ontkent Maar ik denk: de doctrine van Wolfowitz En dit is een Franz Ferdinand moment Door dat ene statement van de president En omdat ik mijn…

Een volmaakte dag die nog volmaakter zal eindigen, Een nacht waarbij de zon prachtig afscheid neemt, Een ochtend waar de zon mij omhelzend wakker schudt, Een droom in het leven; een levendig leven, Een zonnebloem gegoten in een rode roos, Een perenboom omgetoverd tot een naaldboom, Een persoon zonder personen, een persoon zonder lach; een levendig…

Huilend, kijk ik vannacht door mijn lachende ogen Mijn onrust wordt door een stille noot tot kalmte gebracht Vooruitkijkend, voel ik langs mijn herinneringen al je leegte Afscheid nemen bestaat niet Iedere dag zorgt de zon dat ik je vergeet Iedere nacht brengt de maan jou naar mij toe Ik vergeef het mezelf, ik kan jou niet vergeten Afscheid…

In de sterren zie ik jouw lach In de wind hoor ik jouw stem In de zon voel ik jouw armen om me heen Ik ervaar je in alles Laat niemand verliefd op je worden Mijn longen willen zich vullen met jouw lucht Ik wil in je ogen vol van de zee mezelf kwijtraken Ik ervaar je in alles Het is me niet gelukt om in je ogen mezelf kwijt te raken Hetgeen…

Wat zal ik morgen verliezen? Of is de vraag wat zal ik winnen? We zijn allemaal verliezers We zijn allemaal winnaars Ik beslis om in schoonheid te verliezen En om in verdriet te winnen Ik beslis om ik te zijn Om te leven in de nacht Ik beslis om in mijn winst Niemand verdriet te doen Ik beslis om in mijn verlies Niemand blij te maken…

Door de liefdevolle wolken voel ik de zon niet meer Achter de hoge bergen voel ik de wind niet meer In het heldere water zie ik de vissen niet meer Mijn herinneringen zitten in de knoop In een prachtige rozentuin ruik ik de rozen niet meer In de fijnste jazzclub hoor ik mijn muziek niet meer Mijn hart ben ik kwijt Mijn herinneringen zitten…

Het leven is een feest Waarin iedereen holt, rent sprint We worden geboren zetten onze eerste stappen Voor we het weten kunnen we geen stap meer zetten Het eind is nabij Het is een ander begin Een leven zonder zorgen In de nacht toont hij zich het mooist Met de maan in mijn rug liep ik door de nacht Geen huis wist dat ik het was De bomen…

Dwalend loop ik rond door deze drukte De zee hoort mij niet meer Het zand voelt mij niet meer Ik ben niet meer Dagelijks kom ik bij je kijken Vraag me af hoe het met je is Stilte is jouw naam F is de mijne Jij zegt ik ken U niet Ik zeg ik ken U goed U bent daar Waar ik zometeen ook zal zijn…

Heel ver weg Maar o zo dichtbij Even dichtbij als de adem die mijn longen vult Is het echt voorbij? Wanneer ik mijn hand uitsteek, voel ik je Als ik dan mijn ogen open, ben je weg Even dichtbij als mijn oogwit naar dat donkerbruine Is het echt voorbij? De zon twijfelt of hij wel zal komen De maan blijft vannacht weg Alles lijkt zo ver…

Een avontuur dat het leven heet Een leven met boordevol avontuur Dagen vol ellende en verdriet En een altijd lachende man Het verdriet in mijn leven heeft mij gevormd Maar heb ik wel eens echt verdriet gehad De zon heeft mij nu ook al verlaten Ik heb enkel de nacht De dag zal weer verdriet en ellende brengen De nacht enkel tranen Dat…

In mijn mond spreek jij een engel In mijn ogen zie jij een engel In mijn nabijheid voel jij een engel Ik ben geen engel In de morgen slaap ik In de middag ontwaak ik In de nacht zoek ik Ik ben geen engel Tijdens mijn slaap spreek ik Tijdens mijn ontwaking zie ik Tijdens mijn nacht voel ik Jij was mijn engel…

Er is een weg Een weg achter mij Een weg voor mij Is dat mijn weg? Ik loop op mijn weg Nachtenlang sprakeloos Dagenlang in stilte Was dat mijn weg? Vooruitkijkend door mijn achteruitspiegel Langs mij heen kijkend door jouw ogen Jouw weg was de mijne Ik stond alleen mezelf in de weg…

De zon gaat onder Een rode gloed over het water Orde wordt gecreëerd Een pen schrijft woorden Met de woorden komt stilte Een verlichte stilte, voldoende volmaakt Alles omvattend, bestaande uit niets Het is nacht, een verlichte nacht…

In een golf van passie bleef ik schrijven Tot de zon opkwam De woorden verspreidden zich in stromen langs mijn lippen Liefde vult nu mijn hart, mijn ogen raken vol Het besef van zijn en niet-zijn De echo van je verleden in je ziel Liefde voor het pad dat voor je ligt Vrede met het pad dat je verlaten hebt Je bent nu niets Je bent stil Je…

Elke zondag weer hetzelfde, hij voorop Zij vijf stappen achter hem en achter haar Hun kinderen in een lange rij Haar maandstonde droop langs haar in nylon Gehulde dijen, doorweekt was ze bij thuiskomst Maar de Heer ging nu eenmaal altijd voor en Ferdinand Peeters was nog druk doende met ovulatie blokkeren Ook ik liep mee, hand in hand met…

Ik dwaal zo graag aan oude bouwterreinen waar oude wijken worden omgewoeld, waar voze stegen onder puin verdwijnen dat op vrachtwagens wordt weggevoerd. Daar wordt geboord, gebeukt en diep gegraven. In putten hol als de ogen van de dood gapen riolen, lang vergeten graven; oeroude gronden komen maagdlijk bloot. Ik wandel liever hier dan in…

Zonder fantasie stelt doodgaan niets voor, anders -- gaat het om alles.…

Ook Eduard is veel te flink, en Frits en Ferdinand, Die worden dus tot Eddy, Freddy, Ferry-dear ontmand. En Gijs wordt Bertie, Bonnie staat voor... drommels ja hoe heet díé? Gelukkig nog dat Piet voorlopig Piet is en geen Pietie! Al wat uit Eng'land komt is chic. Ja juist, maar je vergeet, Dat daar de wasvrouw Mary, en het viswijf Kitty heet!…

De wereld draait door terwijl mijn gitaar zacht kermt, mijn ziel zachtjes huilt…

Het is godsgeklaagd in onderwijsland, haal ik met de hakken over de sloot mijn VWO-examen, word ik uitgeloot voor waar ik heel m'n hart aan had verpand. Ook al voel ik me nu geheel verloren, Pink Floyd's "The Wall" klinkt nu hard in mijn oren. -------------------------------------------------- snelsonnet ter gelegenheid van het feit dat…

De honderd zal ik zeker niet meer halen, maar met flink veel van mijn plannen herijkt heb ik de vijftig jaar nu wel bereikt al heb ik er fors voor moeten betalen. In retrospectief meer verarmd dan verrijkt verloor ik jeugd, illusies, idealen om steevast op ’t levenspad te verdwalen, niets op deze aardkloot is wat het lijkt. Doe ik mee met…

De olijfbomen vervagen, kilometers in het rond in al hun groen te zien. Ik knipper met mijn ogen hoe fel het zonlicht in het Spaanse Jaén. Sluit ik ze een ogenblik en doe ik ze daarna weer open, zie ik knotwilgen en populieren aan de einder verschijnen. Harde landing op Schiphol, met Marsman in mijn hoofd.…

Een waterval van druppels op de tent doet mij landen in een vluchtige droom, waarin deze constante regenstroom een golf van kussen wordt die ik verzend. Elke druppel, verwerkt tot idioom van een taal die zij mondjesmaat verkent met de gave van een natuurtalent, vloeit tevens in de emmer van mijn schroom. Gelijk de zon straks de wolken verdrijft…

Het was in een sereen blauwe meinacht: in stilte verlicht de maan magistraal God geve het niet voor de laatste maal de vreugde die de bron mij heeft gebracht. Vanuit het niets verschijnt een nachtegaal, strijkt neer bij de fontein en onverwacht galmt een trieste melodie die met kracht aanzwelt tot wat ik denk in mensentaal. Hoe zuiver klinkt…

Had ik in de voltooid verleden tijd, toen ik dit soort wendingen niet voorzag en hopeloos leefde van dag tot dag, houvast en steun aan relativiteit, nu mis ik één etmaal lang haar glimlach en wacht in spanning en zonder respijt op het einde van deze eeuwigheid, opdat ik snel weer met haar dansen mag. Zweven wij als twee hemellichamen borst…