Alle inzendingen over Fluisteren

emoties geef mij je handen, voel mijn liefde, geef het recept de compositie van deze slopende ziekte fluister mij voel mijn genezende wil samen zoekend naar een compositie met helende noten…

In de stilte van de nacht wordt mijn slaap verstoord door fluisteringen van lichaam en geest in verbondenheid heel zacht Dan val ik toch weer in een diepe slaap tot aan het ochtendlicht geen besef van tijd Totdat ik liefdevol door de stralen van de zon wordt wakker gekust en dringt het langzaam tot me door dat ik voor jouw zachte fluisteringen…

De grote stilte weet van de fluisteringen: ik hou van jullie. Zalig die zijn die ze zijn in huis, in tuin en keuken.…

Loom loop ik Door de late Avondzon aan Het einde van Wat een dag Is geweest, Een dag in mijn Leven waar ik Moe maar voldaan Op terugkijk - Boven mij het Ruisen van Blaad'ren die Zachtjes zwijgend Mijn waarheid Fluist'ren van Eeuwige geborgenheid…

samengaande zonnestralen schijnen als een laatste overblijfsel in mijn toegeknepen ogen en rijgt zich dan in mijn hart de dag sluimert in als de zoveelste dag en nachtvleugels settelen zich in de sluier van het sprankelende gebroken wit van de maan ze neemt de dagelijkse zorgen weg in een brede hemelse lach en in een fluistering een…

zomerzacht in de wind dat jij zomaar zonder wachten bent ontsnapt aan mijn hart zonnig in mijn hoofd nu vlindert zo zorgeloos als een kind daardoor zijn mijn diepste gedachten vrolijk verleid en verward wat mij boven alles hindert is omdat jij zo ongrijpbaar en oneindig onbereikbaar altijd alles voor mij bent Terpsichore fluister…

woorden sprekend lippen die zich vormen naar klinkers en consonanten in een onbekende taal ogen weerspiegelen de betekenis van vorm en staven stem totdat het is alleen maar een droom met haar hoofd tegen zijn schouder luisterend naar het geluid van verre gerust stellende drums…

Nieuwe liefde brengt veel teweeg een bonzend hart levendig verlangen fluisteren over plannen van de toekomst zachte eenvoud, een streling nieuwe liefde zoekt andere mogelijkheden en nu je weer weg bent lijkt alles wat zij wilde schrijven over jouw liefde jouw mooie leven slechts een fluisteren van het weer alleen zijn in…

~~~ in de zwoele wind van vandaag fluisteren nog steeds de woorden die gisteren al vroeg vertrokken schetsen komen weer tot leven in een pastelgekleurd diorama verleidelijke denkbeelden waaieren uit in vlagen en ik bloos jouw kleur op mijn papier alleen je schaduw loog je leek veel langer -bij me- ~~~…

Ergens tussen slapen en waken in het ogenblik waar de stilte werd ontbloot hoorde zij de wind fluisteren over een wereld zonder oorlog…

(opgedragen aan…) al schrijf ik duizend gedichten, toch blijf jij achter tranen verdoken de pijn voedt eenzaam de gedachte dat het allang geen zin meer heeft mijn cocon een toevluchtsoord van radeloze denkwijzen lijkt en jij verder op de vlucht slaat richting eerder met soortgenoten vastgebonden aan de hemelboog tot we elkander…

jouw glimlach weerkaatst in zijn ogen hoort ze de wind in een heel zachte fluistering zeggen ze heft haar hoofd luistert met warmte in haar hart proeft met haar lippen zilt, kruidig zoet en bitter kleurrijk als de liefde is zoveel schakeringen aan de regenboog lust passie liefde of doodgewoon kameraadschap trouw en genegenheid ze luistert…

Openvallende vlindervleugelgeheimen fluisteren jouw naam…

terwijl de avond struikelt over de zonsondergang voel ik me alleen, en zonder jou stralen de sterren niet meer voor mij ik val over mijn gevoelens in een diepe afgrond, verborgen vanbinnen omdat een nieuw begin verloren is zonder je ogen om aan vast te houden soms lijken alle dagen hetzelfde en voelen alle woorden als een snik en zonder…

Eens in de stilte van de nacht zal ik jouw naam zacht fluisteren terwijl ik rusteloos naast je wacht en jij zal ademloos luisteren. Mijn gedachten zullen niet dwalen en slechts enkel bij jou zijn die liefde spreekt in honderden talen zacht en zoet als ambrozijn.…

Van de baarmoeder tot het graf is er in die rimpeling van tijd het groene gras met dauw van de morgen in een fluistering die glinsterend wacht. De zwerver zoekt in de goot naar brood en wijn onder regenwolken die zweven naar grote droogte in een fluistering van hoop die smacht.…

Moeder van het Licht wijze woorden fluisterend in mijn duisternis.…

je zachtjes en ik fluister het terug…

Ik hoor verstrijken van de tijd, in het fluisteren van de bomen. Ik zie ontelbare kiezelstenen rollen, tijdens voetstappen door het grind. In het rollen en het fluisteren. In het kloppen van mijn hart. Daarin proef ik eeuwigheid.…

Wat haat ik roepende tierende lui Dik vet adoratie voor het fluisteren, pakt steeds verf. Tja, wat leeftijdsgebonden zeker, slecht gehoor Pech onderweg ergens, zintuigen werken te goed. Toch gewoon delicatesse ten voeten uit, prevelen fluisteren Werkt helend, moedgevend en verzachtend, vet bewezen.…

In essentie van ontwaken beroer je mij tot slapen met accent van zwijgen hoor ik niets anders dan lyrische dromerige taal die kalmte laat opbloeien en in die fluistering herhaal jij verhalen over openbaring van verlangen er is geen diepere heimwee die ik koester dan de herinnering aan jouw geliefde warme stem.…

Ik luister goed Naar de fluistering Uit de diepte Die helpen mij Richting te geven Op de weg Die ik te gaan heb…

me voelen waar ik ben als ik verdwaal in lucht terwijl mijn voeten aarden ze raakt me in de kracht die aan me hangt die ik weersta als ik gelegen heb en op ga uit de nacht mijn ogen zetten dingen om me heen bekleden me met aanschijn maken me niet meer alleen in jouw blik vind ik waardigheid je stem maakt luisteren overbodig, fluister…

De Spanjaarden Ze praten hard, keihard De Britten Die schreeuwen, brullen Weinig Koninklijk Maar in de paleizen Die van Madrid en Londen Converseert men ook bepaald niet stil Gezien de grove schandalen in verleden en heden Van vooral hun grensoverschrij(n)dende gedragingen Gaat hun spreken met ongetwijfeld grof geweld gepaard!!…

Neem mijn gewonde hart mee fluister zandkorrels zachtjes in mijn lange blonde haren en proef het leven in verwoestende golven, die koppen tegen de wind in naar het duister als deze nacht voorbij is wandel ik door de duinen naar het licht en wacht daar op de zon die mij roept en samen met haar ga ik op in vergetelheid, geen zandkorrel…

Hoe graag zou je nu even de lente willen aanraken, het groen dat fluistert in het vijverwater van dichtersdromen over vlindervluchten, weerspiegelt in je zonnebloem zo zachtjes terug, als wederkerende bloesems, koester je duizend beelden in één gloed weerkaatst je legt ze teder neer in alle zomers, verlengt de geur van tijm in mei…

Fluisterende wind schreeuwende regen. Zo blij als een kind. Niets houdt me tegen. Wat de mensen ook zeggen. Jij bent de enige die haar hoofd in mijn armen mag leggen.…

lente waait stilte alsof er geen dagen meer komen vertel me over liefde voor je weggaat of voor vogels bewegen in het gebladerte van de nacht vertel me over duinen en open huizen zweefmolens die rond de klok draaien en bogen borduren op blauwe vlinders vertel me over dromen die gedichten naar zee wiegen alsof het zwijgen…

Fluisterstemmen in de nacht, woorden van een andere oever, van bomen die de knoesten pellen wachtend op het laatste veer, om de geroeste schakels van hun strijd in de kettingen te tellen, in het zicht van de nog te ontdekken bakens om in een ander licht naar hun bestemming te schrijden, in een uitgeslepen stroom, met een voorbepaalde…

Woorden buitelen door mijn hoofd Zinnen fluisteren er door heen Ik kijk, zie Het oorverdovende geweld van de stilte bedekt alles…