Alle inzendingen over François

François! Moet je eens proberen: één oor sluiten. Als ik het doe, dan hoor ik jou, rank als in die Bachpartita terug de winterprelude in c spelen, ebbend in mijn kale lanen, nergens.…

François Hollande wil naar Hollands voorbeeld Dat ook geliefden van gelijk geslacht De huwelijkse status weldra wacht Maar in Parijs werd dat massaal veroordeeld Een bonte stoet - van hier tot Tokio Werd opgewonden van Frigide Barjot…

Examen in de tijd van nu c’est dur Het weerzien met je man in spe François Dat lukt heel even niet zo 1, 2, 3 Lekkage op het internet, bien sûr Heureusement is er een tweede kans Alors, bonne chance en veel geluk met Frans!…

nou, dat zal u wel verbazen het was mijn eigen schoonmoeder en haar parfum heet Françoise…

Madame de Maintenon mocht ze gaan heten Nadat de kinderen waren uitgeleerd Ik schonk het landgoed zo door haar begeerd En heb er menigmaal met haar ontbeten Het lukte niet Françoise te vergeten Dus heeft ze lange tijd kleding beheerd Van de Dauphine, dat heeft haar bezeerd Dus bracht men van haar eigen landgoed eten We zijn in stilte met…

Ze preste mij de kinderen te erkennen Die zij had onderwezen, opgevoed Ze waren immers van mijn vlees en bloed Madame de Monteban kon dat bekennen Aldus besloot ik, Koning, neer te pennen Wat eerdere voorschriften hadden verhoed Het deed de beide vrouwen zichtbaar goed Françoise wist de hengst in mij te mennen Er kwam een Internaat nadat…

diep in de dichter is het altijd wenen de regen valt onophoudelijk in vlagen al komt er soms licht het blijft alle dagen zwaar bewolkt met sop tot onder in de tenen de Friesche poëet François Haverschmidt hield het niet bij buitjes uit zijn vergiet terwijl hij met wrange tranen bedauwen wou kwam Piet Paaltjens kleddernat uit tuitjes Slauerhoff…

een ode aan Jos Zuijderwijk Wie schrijft die blijft schreef je voor mij blijft je stem vooral zoals die klonk onlangs nog op het Open Podium ik zie ik hoor je nog Jos zoals je zong uit volle borst over tous les garçons et les filles van Françoise Hardy je stond daar so a life and kicking maar toch het lot ging anders beschikken ik…

François Haverschmidt maar z'n kruin oogt al wat kaaltjens en z'n brein is een vergiet Liep stomdronken laatst te zwalken 's nachts op een onchristelijk uur moest zo nodig op een muur heel opzichtig NOES gaan kalken Pieter Japik, zei ik toen heeft ze het weer uitgemaakt wie heeft zij nú weer geschaakt?…

Geen klassieke schoonheid Een Ierse cocotte Erotisch uitdagend Delicaat kleurgebruik Een inkijk voor de Beschouwer wil niet vlotten * De reus: ca. 1810/Francisco José de Goya Museo del Prado/Madrid De kathedraal van Chartres: 1830/Jean-Baptiste Camille Corot/Musée du Louvre/Parijs (>)Rustend meisje (Louise O'Murphy): François…

Die vind je wél in het zengedicht van François Cheng, waaruit de tekst is afgeleid. (François Cheng, Le livre du Vide médian. Albin Michel, 2009, p. 191.) Daarin maakt de dood alles van hier uniek, van dauw en geuren tot oneindige dorst en honger.…

Oma eens ben jij ook een ster net als Opa Karl en Opa François. Je ogen kijken mij aan, nadenkend, als je dat zegt, oma je hebt ook al zoveel witte haren... dan draait ze zich om en gaat terug in haar wereldje…

Ik kwam het ooit tegen in een artikel van François Rigolot over het interpreteren van Rabelais, waar het als volgt wordt vertaald en geïnterpreteerd: Là où il y a prolifération, il y a aussi risque de cancer.…

Een tijdje geleden hield ik mij bezig met een boek van de Franse filosoof en sinoloog François Jullien. (Cette étrange idée du beau: Dat vreemde idee van het schone). Het distichon is bedoeld als een subjectieve samenvatting van het hoofdstuk Du Nu ou de la beauté (Over het Naakt of over de schoonheid).…

Flets ruikt de vroege regennacht en rauwt het natte licht als deze onbepaalde dagen. Niet één die clavecimbelt, mesto cello speelt. Of moet ik in c schrij(v)en?…

ik leg jouw naam in blauwe krullen op het parelmoer papier strijk voorzichtig als was het perkament mijn hand over het vel ik blaas jouw naam in witte krullen over de bloeiende zee die eindeloos zal golven tot daar waar ogen de einder raken ik plant jouw naam in rode krullen rond de oude plataan waar lelietjes der dalen hun kopjes…

aan de fazant die ons maandenlang betoveren kwam ik mis je mijn fazantenman veel meer dan men een fazant missen kan…

De meinacht laat zijn koele droppels neder, ik schuil onder een lispend lindendak, mijn oude hart vindt zijn verlangen weder dat naar de lente geurend openbrak, en vóór mij is het licht der kleine kroeg, daar tiert men bij de hooggevulde glazen, al wat ik vrucht'loos aan het leven vroeg ligt in de simp'le jool dier blijde dwazen. Zij zwetsen…

‘Een jonge vrouw gaat uit over de bloeiende steppen, in mei, zij is trots en mooi, zij is mooier dan alle anderen, zij zwaait de zweep naar het logge paard en de grote, piepende wielen gaan sneller over het wassend kruid... Waar gaat ze heen? - Ze lacht naar de horizon en ziet niet om naar het dorp, daar zijn de huizen weinig en…

Ik heb uw kussen en hun overmoed met mijn onnozel herte niet verstaan, het was mij deugd reeds aan uw zij te gaan, dweepziek, in velden onder avondgloed. O, vrouw, o, tederheid, o, droeve waan, wat was het leven mild, de wereld goed! Zwijg, drieste stem van het onstuimig bloed, ik bad een droom, een aardeloosheid aan. Tine, gij waart…

Ik ben geen Hollander, ik ben een mens en alle mensen zijn mijn landgenoten, ik voel mij niet door band of boei omsloten dan door der Liefde wijd-getrokken grens, mijn oog verdraagt geen microscoop, geen lens die 't enge beeld onmatig zal vergroten en van de wentelende wereldkloten ken ik alleen de wereld van mijn wens!... Er is…

Zo gij mij ziet, zo ben ik niet, 't is schijn, 't is leugen: bij u, lief kind, te droef bemind, moet ik wel deugen. Uw fantasie is goudglans, die m' een zon doet lijken; dat maakt mij bang want, ach, hoe lang, op eens zal blijken, dat g' op uw wens een ander mens hebt doen verrijzen, een mens die leeft en waarheid…

Met aller stranden kleurige trofeeën heeft men, in schelp naast schelp, mijn steen bezet, ik heb de gratie van een pronk-salet, maar in mijn hart de diepe stem der zeeën. wie 't oor leent aan mijn wand ontwaart armeeën die voorwaarts ruisen met een eendre tred en 't masker van een teer getint palet omhult een klacht van nameloze weeën…

De pauwe staat in pronkgewaad, ruisend rillen z'n veren, hij schudt z'n pracht alsof met kracht wind er langshenen kwam scheren. De fijne kop bloeit als een knop dicht aan de waaier van ogen, die bont en rond tot op de grond sierlijk is uitgebogen; en als een vorst zwelt hem de borst, groen en wiss'lend van glansen, geheven…

Is dit een teken van een nieuw begin? Parijse hemelsluizen gingen open, Waardoor hij van de regen is verzopen En in z’n vliegtuig sloeg de bliksem in. Hij dacht, als opvolger van Sarkozy: “Nu krijg ik zeker ook Carla Bruní?”…

Heerszucht, sympathie, en het fijn willen hebben: het liefdesraadsel.…

Vloed over oever, Tot het gelegen stroever... Invloed, o droever!…

Gerbrandy vond dat Beel aan ’t klooien was Met Hazelhoff beraamde hij een coup om met een militaire actiegroep… In wezen was Gerbrandy groen als gras De tijd was nog niet rijp en bovendien Er was een kérel tegen: Willemien!…