Alle inzendingen over Gêne?

met je vingers aftastend helemaal over zijn gezicht heel voorzichtig aanrakend daar, in het donkere licht je voelt hem aan, zo puur niet met gêne, zonder schroom je "ziet" hoe hij werkelijk is zonder dat mooie laagje chroom…

We dachten dat er geen taboes meer waren Dat alles wel gezegd was en gedaan Dat we met medemensen zijn begaan Dat gêne iets was uit de kinderjaren Hilarisch ligt de kleine ziel hier bloot Zo heerlijk fout wordt alles uitvergroot…

Een bonte stoet van boten vaart voorbij, Bemand door halfontklede manspersonen Die zonder gêne hun geaardheid tonen, Maar kijk, een onderzeeër sluit de rij. Daar zitten homo’s in uit de Antillen Die niet graag op de televisie willen.…

Met gêne ging ik op de weegschaal staan En zag het resultaat van goede dagen Het heeft geen zin de grutter aan te klagen Nee, zelf was ik dat lekkers in gaan slaan Ik heb al één goed voornemen te pakken: Vandaag ga ik geen oliebollen bakken.…

daar gaan ze stil in de rij zichzelf voorhoudend ’t is zo voorbij de gêne, de schaamte als fysieke pijn bloot maar fier om ’n voorbeeld te zijn ontreddering diep verborgen achter de laatste vernis die hedentendage weer onze verpakking is…

Verliefdheid streelde zijn zwijgen maar wurgde edele hoop daar afstand de strijd met de tijd na jaren niet meer verdroeg ‘t Vermeende antwoord blokkeerde minachtend de vraag die zwaarmoedig op weg was naar haar maar slechts doolde in een gêne die zelf pijnlijk om afwijzing vroeg…

je speelde in je gouden kooi het luchtballonnenspel frivool blies je gedachten op en kleurde ze heel fel hield de touwtjes losjes in de hand ook al sprongen vormen uit de band liet ze gaan op het moment suprême ze knalden zonder gêne in je gouden kooi…

heb de laatste stukjes gelegd de puzzel van mijn leven zijn uiteindelijke vorm gegeven maar alles voelt emotieloos heb nooit de goede kleur kunnen bekennen in wennen aan de kleine scenes gaan daar smeult en vonkt de liefde nog plaats en tijdloos zonder gêne maar het vlakke overheerst zwart wit in een bestaan met grijs gezicht…

. -------- Kroonprins Willem Alexander verklaart achteraf met gêne te hebben deelgenomen aan het wc pot gooien tijdens Koninginnedag in Rhenen. …

ik schaduwde vandaag het was te warm mijn geest bleef koel en liep twee meter voor mij op ik liep nog goed gekleed teveel bedekt zie ik ze denken passanten die tesamen met wat kleren ook hun gêne hebben afgelegd je bent verplicht naar lelijkheid te kijken die beter was bedekt gebleven maar kom er is ook troost: het wisselt wel…

deze worsteling nog eens te ervaren op een warm strand ergens in augustus en er dan eindelijk weer eens languit in te mogen luieren zonder gêne dit verlangen ooit nog eens te realiseren moet hemels zijn…

Ontbloot van eigen gêne, schaamte of schande geef ik mezelf bloot: dat is al wat ik wilde dat, wat mijn levensvragen stilde.…

waarvoor ieder een mening heeft, gelang wat in de overlevering leeft en denkt de sleutel heeft, om een eigen afweging te maken door een voortschrijdend achtergrond voor deze staat die dag van gisteren nog helder voor de geest niet af te doen van geweest blijft geweest als levend bewijs dat voorbije tijd, in de verbinding met de gêne…

Veeg alle gêne onder dat tapijt en kom eroverheen, als eregast van je eigen wapenfeit. ------------------------------------- uit: 'Geweldige gedichten', 2000.…

bij me blijven bambi-ogen uitvergroot bij neonlicht en jouw iele meisjeslijfje in de groei ontwricht bij de drank geschonken aan het drek dat na zessen zonder gêne bovenborrelt nog onthullen wimpers hunker maar de lege maag ontkent je raakt hier snel vertrouwd met afkoopgeld dat wist en went Cambodja, november 2007 Opgenomen…

Movember vraagt of u een snor wilt dragen Opdat er zonder gêne wordt gepraat Over het wel en wee van de prostaat Gelukkig mag ik daar niet over klagen; Mijn dokter gaf hem laatst een fikse por En zei: 'Met die van u zit het wel snor.'…

aan de zelfkant van nu twee koppen koffie schenken in een vacuüm van rust één met- één zonder wolkje eigendunk als afdronk zonder gêne en de wereld schuift voorbij ze raast zo hier en daar vierwielig snel van A naar B of op de raderen van twee in beweging gezette benen ach het loopt zoals het lopen moet we blijven zoet de voortgang…

gevangen in patroon een opvallend stramien van schaamte dat geheel in het teken staat van belang een waarde die moet wor- den toegekend die moet worden gegeven aan hen die zichzelf zoeken daar leven hier beneden niet eeuwig is het immens gewelf gromt soms zeer gretig deels gevangen in patroon een opvallend stramien van gêne…

liefdesgedicht Opgedragen aan A en aan E En misschien toch ook aan jou gericht ___________________________________ Voor A & E Het is met alle soorten van genoegen Dat het wederzijds van beider kant Het genen delen mij geenszins mishaagt Integendeel geheel en al de uwe De secundaire kenmerken der onzen Te wegen en gedurig te behagen Sans gêne…

Nu sta ik hier en ligt zij daar, koud, zij - en ik bezweet van zomer, haast en gêne. Zij lijkt een beetje op een zonnebloem: gebruind gezicht, blonde haren, nog lang niet uitgebloeid, toch geknakt. Zij ligt voor schut; slaap noch diepe rust. Niet stuk, niet beschadigd, niet ziek: kan nog heel goed bloeien in een vaas.…

Solitaire nomaden nu honkvast geworteld klimmen hoog zonder gêne en voorbehoud Hoogvliegers tussen de planken van wambuis en heide van 't Hoog Veluwse Deelerwoud Aangevreten door zwermen muskieten waaiend met winden in de stratosfeer Door jachtige wolken verjaagd door de hitte van bosbrandenvuren van mediterraan hout…

Al sedert twee millennia ligt aan de oever van de Waal een glooiende idylle heuvelrijk rond Heyendaal de benedenstad een baaierd waar de massa's binnenstromen grote golven van Sint Anna tot de kadeboulevard maar er heerst nu weinig gêne wild doen lijkt meer in de mode 'wandelaars' doen hun naam eer aan, laten het in tuinen lopen…

(Groot Dictee der Nederlandse taal 2002) het valt voor reizigers beslist niet mee ze worden vaak sans gêne overvallen door passagiers die met bravoure brallen zij gsm’en luid in de coupé en ook ascetische klavecinisten worden door riedels rauwelijks gestoord laatst is een herrieschopper haast vermoord door stilte eisende avant-gardisten…

Als je even geduld hebt en je koele hand laat liggen op de plek van haar gêne, voel je naast de ijzige kou iets wat je aan regen doet denken. Het is niet haar bedoeling te huilen in jouw zicht, maar jij bent haar slachtoffer, je bent verraden met haar tranen die jij hebt aangericht. Was het maar anders, zoals ik het wil.…

tegemoet bij een zomerse zefier roept de verbeelding ahoi, schip ahoi op de pier meeuwentirannie in de straten spraakgebrek sans gêne geld vervloeit in held ruimschoots wolkendraken in beton in overvloed maskers van verkrotting ensor verliest het licht op zijn blazoen vloekt vernieuwend op het bal ‘du rat mort’ er zitten pissers…

Ik bouwde aan een droom, het leek een vaste handeling, maar op die bewuste nacht niet uit de steigers kwam, blokkade door gêne en de schroom, beperkt de wil om de ogen weer te openen tot het licht wordt, het onbewuste spreekt zich uit wat eerder is geweest moed ontbrak dus ik hield de wakkere ogen stijf gesloten om de imperfectie…

Het is winter in mijn hoofd Seizoenen wisselen hier snel In mijn ogen de zon gedoofd Uit mijn haar de bloemen Alhoewel ze gisteren nog bloeiden voluit en de wind zachtjes de hitte bleef plagen is hij gekomen zonder geluid zonder gêne en zonder vragen liet hij vogels sterven in de kou Klauwen in mijn geest gehaakt vernietigen alles waar…

Stille getuigen ontbloot van enige schaamte, gêne. Stille getuigen zonder huichelachtig elkaar uitlachen. De schoft, die verkiest de materiële schade boven de immateriële pijn, verliest. Stille getuigen bijeen... de brutale personen verdwijnen. Een heel fel, stil helder licht blijft altijd schijnen.…

De korenrozen bloeien vurig rood en wij, we vlijen ons in ’t golvend gras en zonder gêne geven we ons bloot terwijl de zon zich richt op het gewas. Ik voel je hete adem op mijn lijf, zo passievol en zo intens bevlogen maar op ‘t moment suprême kijk ik stijf van schrik in twee verbaasde koeienogen.…

Maar is haar lijf nergens zo gesloten door haar tepels ontsteld in de blouse uit gêne in de schaamte willen vluchten als vlinders uit een meisjeshand. Haar zachte mand kent nog niet de weelde van een volwassene beminde in haar schoot wat haar geliefden met haar deelden, als vlinders uit een meisjeshand.…