Alle inzendingen over Ga uit m'n leven

Als ik denk aan de laatste tijd hoe is alles gegaan een tijd van vreugde een tijd van een traan ik laat een heel leven achter mij en ga weer opnieuw beginnen Als ik denk aan de laatste tijd ben ik nu echt alles kwijt m'n kennissen, m'n buren, m'n familieleden horen die voor mij bij het verleden ik ben mijn eigen weg gegaan en ga…

11 September 2001 aanslag WTC m'n leven gaat door grote veranderingen in de politiek m'n leven gaat door oorlogen dreigen m'n leven gaat door natuurrampen gebeuren m'n leven gaat door ziekte heeft me in z'n macht m'n leven gaat door verlies van m'n baan m'n leven gaat door afscheid van dierbaren m'n leven gaat door.…

en heb ik het enkel maar gevreesd Toch loop ik onvervuld m'n leven door, zonder schuld en krijg gehoor! het zijn enkel maar geluiden En wat krijg ik daar dan voor? Leuk, lief en aardig? Maar wie is mij dan waardig? Waar doe ik het dan voor?…

meer is nu kun je me niet meer warmen niet meer troosten niets ik kan alleen nog aan je denken naar je verlangen en de wind maar laten waaien maar jou heb ik er niet mee terug dus draai ik me om en ga verder met m'n leven mijn leven zonder jou…

's Avonds voor ik naar bed ga zet ik m'n masker af. Mijn masker dat ik overdag draag. Mijn masker dat zo vrolijk is. Maar als ik m'n eigen gezicht zie, dan is m'n masker weg. Ik kijk in m'n ogen en zie ellende, veel verdriet en pijn. Ik kijk naar m'n neus en zie het litteken van het ongeluk.…

Het bankje is nog onbezet het staat er als een invitatie En ik ga op de uitnodiging in want zonlicht heeft haar koelte verdreven in m'n benen zit te weinig leven om door te wandelen langs het herfstig pad.…

M'n problemen zijn niet opgelost. Ben ik 't leven nog wel waard? Ik ga maar slapen en hoop te dromen van een geweldig leven. Als ik morgen dan weer opsta, kan ik me misschien weer voor de volle 100% geven.…

de wind neemt m'n gedachtes mee ik ga er achter aan alsof ik op bladeren jaag die rollen over de grond van deze lange straat. (waar zijn m'n gedachtes nu? o ja, door de wind meegenomen. honderd keer herhaal ik dit in m'n verwarde hoofd. op deze kille ochtend deze onrustige ochtend).…

mijn rugzak onbesuisd open een lach peilt de diepte die lach licht alles op vult m'n leven zonder dranghekken zonder verbod zonder gebod laat me licht reizen maar ga mee op je eigen reis…

Ik zit geblokkeerd in m'n eigen leefwereld, zonder mensen die daarvoor kunnen zorgen door hun zeggen, denken, doen. Mensen wijzen me hoe ik m'n leven moet leiden, leven mijn leven voor me. Met hun duim drukken ze me op de feiten, keer op keer, wanneer ik ze niet wil zien, -beter niet kan zien-.…

ja echt morgen, ga ik wel met leven door!…

ik ga naar school met een glimlach ben vrolijk ben normaal thuis weet niemand dat tranen op m'n huid glimmen dat ik huil totdat ik in slaap val de volgende dag gebeurt het nog één keer niemand weet dat ik me schuil houd bij m'n vrienden kan ik altijd terecht maar durf ik die uitdaging ook aan?…

Ik ben nu AOW-gerechtigd ik hoef niet meer te werken ik krijg een basisinkomen ik zoek m'n weg elke dag ik voel me verlost en gevangen ik zit nu in het buurthuis ik en zovele 65 plussers ik en zij, zij en ik ik ga dat spul bestellen ik ga er mee stoppen ik ga lekker overlijden ik heb tenminste dat lef ik had het leven lief,…

M'n handje kan niet wenken, M'n ziele kan niet komen... O, blijf me niet ontmoeten; M'n wegen gaan verloren,... En 'k mag u toch niet groeten Zo lachend als te voren. Ge weet m'n eenzaam leven; O, blijf niet voor me knielen. Hoe zal ik ooit u geven M'n mondeke, m'n ziele?…

Het is stil in huis Ik zie je foto staan m'n ogen branden er vloeit een traan Ik sluit m'n ogen en houd m'n adem in Nooit wil ik meer wakker worden m'n leven heeft geen enkele zin Ik mis je ik mis je lach elk uur elke dag Ik open toch m'n ogen en zie je foto staan m'n ogen branden er vloeit opnieuw een traan.…

M'n ogen branden, er vloeit een traan. Ik sluit m'n ogen en houd m'n adem in. nooit wil ik weer wakker worden, mijn leven heeft geen enkele zin. Ik open toch m'n ogen en zie je foto staan, m'n ogen branden er vloeit opnieuw een traan.…

het je te doen de tongzoen met 'n klinker op je tong 'k heb het gedaan 'k ben er voor gegaan - gister in de salon - op m'n gevoel in de schommelstoel ja ja wat deze man allemaal wel niet kan daar ga je toch van zweten…

Als ik eens op een dag wakker word en niet terugdenk aan de laatste tijd dan zie ik een toekomst voor me liggen, een toekomst die ik wil m'n leven in rustig vaarwater en stil mooie en leuke gedachten die overheersen overheersen over de angst m'n leven in eigen handen, mijn vangst Dan word ik wakker uit mijn droom ik rek me uit, lekker loom…

zinken voor altijd liggen op de bodem van de zee stenen aan m'n voeten binden onsterfelijk maar lopend in de regen ruikend naar dorre bladeren ga ik weer naar huis verder met mijn leven niets geen beeindigen aan…

Natuurlijk sta ik graag stil met Pinksteren bij de uitstorting van de Heilige Geest die van de drie-eenheid God, de Vader, Jezus de Zoon en hun Heilige Geesten natuurlijk sta ik ook stil met Pinksteren met de (ver)werking van ieders eigen geest die van mijn en jouw unieke zijn, dus op anderhalve meter, handen wassen en/of in quarantaine…

van alles behalve dat wat ik bedoel Dan neem ik even een kijkje tussen de gewelven van m'n hart ik kijk wat zich daar afspeelt en op papier vloeit opeens mijn smart Steeds als ik ga denken komt er juist niets in me op en dan opeens schrik ik wakker zit er van alles in m'n kop Snel grijp ik dan m'n vriendje m'n pen...m'n beste…

M'n hemel is kapot En mijn aarde evenzeer Ik zeg dit onverbloemd Omdat m'n leven Lijkt gedoemd Tot onbaatzuchtig reflecteren Om dan toch eindelijk Met hulp van velen Het leven te gaan leren…

Jij mist m'n lach m'n verdriet m'n humeur en gezeur Jij mist m'n woorden m'n stem m'n liefhebben zonder rem Jij mist m'n schater m'n glimlach m'n knipoog en "goede" gedrag Jij mist m'n verhalen m'n gedichten m'n gefluister en ogen die oplichten Besef je nu wat je mist ??…

m'n hand ligt er haast áf... Van verwaandheid náást je schoenen lopen... Ik ga voortaan blootsvoets.... Spreken is zilver, zwijgen goud... Ja, maar ik ben al zólang stil.... Stóppen wil ik nu, met van m'n hart een moordkuil maken... Slechts één ding geef ik je mee...…

Ik zet alle deurtjes open in m'n hoofd en laat alles stromen wat mij herinnert aan de pijn die mij van elke rede heeft beroofd Dan vul ik m'n hart met mooie dromen en kan ik leven als een blad in de wind nu ik zo m'n geluk weer hervind…

zit zij in m'n hoofd. Mijn leven was donker en zwart, maar nu .... zit zij in m'n hart. Ook al is het nu zwart, dan .... zie ik toch licht. Ook als is het nu donker, dan .... sluit ik m'n ogen en zie haar gezicht. Geloof nu toch echt in de ware, maar ..... ben ik ook de hare?…

halfvolle glazen, lege schaaltjes dwalend door het huis vind ik de weg in m'n leven een oranje gloed van zonnestralen dromend van de toekomst het verleden verwensend en naïef blijvend vond ik de weg in m'n leven verblind door blauwgrijze nevels vind ik de weg in m'n leven terugkijkend en me oud voelend sommige mensen noemen dit een depressie…

Beneden piept een oude tram en heerst het volle leven. Ik gaf je al m'n liefde meer kan ik toch niet geven. Voordat ik naar beneden ga kijk ik nog heel even. De lucht is hemelsblauw zonder jou wil ik niet leven.…

Raak elkaars hart Schilder het in de mooiste kleuren Niet in wit en niet in zwart Blijf groeien en bloeien Als rozen Die geuren Leef, geniet en Laat elkaar Altijd blozen…

O, m'n Music-Hall wieg m'op uw geluiden, Dat ik weer eens de ware wereld buiten Treed; dat ik weer eens wone In illuzie's hogere regionen. Dommel nu m'n eenzaam wezen heen In de ziel die één, hier alleen Kan leven; door haar éénheid De kompleetste innigheid.…