Alle inzendingen over Gelukkig sarcasme

Gelukkig ben ik nog altijd sarcastisch Het is hier fantastisch Prettig weekend allemaal…

Als sarcasme te koop was, omdat ’t gebruikt werd dan was er vast een wet, die er ooit voor aangenomen was.…

Sarcasme siert een mens niet. Het geeft vaak blijk van wantrouwen in de ander, het roept verzet op en het schept afstand. Wees liever af en toe ironisch; dan kan de ander ook meelachen...…

Met enig sarcasme Dacht ik aan een pleonasme, Terwijl ik er om glimlachte. Ook als je het niet gelooft, “We denken toch allemaal met ons hoofd”.…

" Haar enthousiasme verandert in sarcasme. Zo roept ze alle dagen: "In plaats van een orgasme, bezorg je me een pleonasme ..."…

Hoe kleine digitale enen en nullen de lucht met zonneschijn kunnen vullen Werkelijk wonderbaarlijk Hoe aaneengeregen kleine lettertjes kunnen laten verlangen naar een kus Werkelijk wonderbaarlijk Hoe sarcasme en teleurstelling verward kunnen worden door woordenspeling Werkelijk wonderbaarlijk Hoe kleine golfjes door de atmosfeer kunnen…

De morgen van zijn honderdste verjaardag Kreeg opa een beschuit bij zijn ontbijt En deden alle zusters even aardig: Per slot is honderd jaar een hele tijd. Hij mocht de hele dag bezoek ontvangen; Er werden stoelen rond zijn bed gezet En roodpapieren slingers opgehangen; Dat gaf meteen zo’n feestelijk cachet. Om half elf kwam de directeur…

de trukendoos van soldaat van den Vijver bevatte geen kogels meer na het salvo van huilend gelach in de soldatenmess nadat hij zijn komediantenact afsloot het was een steengoede act zelf uitgedacht door soldaat eerste klasse van den Vijver net niet goed genoeg voor voordracht aan het front hij mocht gaan zonder act, met volle trukendoos…

Het mag toch niet zo wezen dat ik mij voortploeg in de vorens van sarcasme en verdwaalde utopieën benevel met dorstigheden al hecht ik wel waarde aan de draai wanneer ik moet keren als de sluithoek van de zon me donkert in de fijnste mazen en de afdrukken in mijn huid de grenzen bepalen van mijn menselijke mogelijkheden doch mijn stiel…

Naast mij ook de vogels en de vissen Ach, die kunnen we best wel missen Al sta ik in sarcasme zielsalleen…

En ik dacht alleen maar, wat is het een kleine moeite om iemand gelukkig te maken en tot in z'n ziel te raken. 't Kost zó weinig moeite en ík ben het die er tóch van leert!…

’s morgens als ik opsta kan ik soms zomaar gelukkig zijn zonder reden zonder zin zinloos gelukkig zijn het geklater van het water volgt het ritme van mijn lied mijn spiegelbeeld lacht zacht om een zelf bedachte grap de koffiekan vertel ik hoe goed dat ik me voel hij seint met geur terug dat hij begrijpt wat ik bedoel…

Soms zit ik hier gewoon maar wat en doe gewoon mijn ding Ongemerkt terwijl ik wegdroom zit ik te neurieën of zing De reden van mijn geluksgevoel dat me vrolijk maakt en blij Dat mag je gerust weten schat de reden daarvoor, dat ben jij…

voorbij Zoals dit voelt is echt uniek nooit eerder meegemaakt Dat iemand die ik zo kort ken mij zó diep heeft geraakt Ik vlieg van wolk naar wolk zo hoog ben ik al gestegen Jouw lieve verleidelijke blik maakt mij soms zelfs verlegen Ik weet dat het wederzijds is dus geniet ik van elk ogenblik Hoop dat het eeuwig mag duren voor altijd gelukkig…

Ik laat de eenzaamheid voor wat hij is Er valt niet meer uit te halen Zucht van opluchting bij gebrek aan gemis Het valt nauwelijks te vertalen Nog steeds in diepe gedachten verzonken Maar de sleur is er zeker uit Was te lang naar ongeluk aan het lonken Nu sta ik op en verdeel de buit Niet langer is regen mijn zonnenschijn Of de stad vol…

het was als een droom die doorheen de slaap komt duiden waar verlangen en onderbewuste je brengen naar momenten waar je nooit dacht te komen die je geluk doen ervaren diep in een verlaten hart signalen uit je jeugd zo innig te worden omarmd door een vergeten liefde zo plotseling gekend en toen dat een feit was je toch los moest…

zouden we kunnen genieten van dat beeld: jou en mij kunnen leven met de spiegel met wie we al zijn zou jij graag naar mij zien als dat meisje van toen dat nu zoveel ouder nog steeds vraagt om een zoen zou ik met jouw ogen lezen de woorden van toen nee, die zijn nooit verdwenen hoe schraal ook misschien en ik geef ze je weer met…

Ik wens je een ster aan de hemel een lied dat klinkt in de nacht. Een hand op je schouder als je het niet meer verwacht. Een woord van troost bij verdriet van iemand die je hulp aanbiedt. Ik wens je een hart vol dromen tot je lach weer terug zal komen.…

Ben jij gelukkig in het licht nu je bent terug gegaan naar de bron van ons bestaan laat het me weten. Stuur me de wind laat hem zachtjes strelen mijn wang dan ben ik niet meer bang ik mis je nu al zo lang.…

Soms doet het ook pijn maar meestal is het fijn het heeft een naam die luistert naar gelukkig zijn.…

Ik geniet van: wat ik zie en voel elke dag weer gevoelens die ik niet goed kan zeggen maar op mag schrijven zodat ik ze in een gedicht kan verwoorden hoe ik het bedoel mijn vriendschap en liefde mag geven zolang ik gelukkig kan zijn in het leven .…

Gelukkig kun je weer lachen in het leven en soms ook naar mij.…

Nu al gelukkig ben ik, als ik mezelf ben en doe wat ik wil. Wanneer ik met jou kan scheppen en herscheppen geluk voor ieder. Zieken genezen, bedroefden troosten, allen verkwikken. Een nieuwe visie van leven en van sterven en eeuwig geluk. Van pure liefde, die ieder zekerheid geeft van hoogste geluk.…

Gelukkig is er nog hoop op grensloos geluk, dank zij het sterven.…

(vluchten kan niet meer) hier aan het einde van de tijd klamp ik me vast aan wat mooi is, ik kwijt jouw hand die zacht de mijne draagt de zon daagt in het oosten hier op deze koude plek waar de aarde zich in warmte kleedt; geen lekke vaten maar een volle vaas rond het decreet van zoete liefdesrozen laten we verpozen naast de laatste…

In de vroege morgen van de toekomst Tikt de klok lekker door Alles wat je toekomt Komt niet van achter maar Van voor Als de tijd zich maar laat zien Geen negens Zeker geen Tien Maar veel gezondheid En veel geluk Blijf af van de dienstmeid En vooral veel geluk…

als in vroeger dagen de straatlantaarns wijzen als lichtende vingers de hemel tussen huizenblokken straalt niet meer zoals toen de ijzeren putdeksels klinken na in mijn oren waar op de straathoek onze stemmen vervlogen in het nu van onze dromen hangen daar misschien nog ergens vervaagde beelden onder hanenbalken ingehaald door het sarcasme…

_____________________ Er is naar jou een heleboel vernoemd Jij was Eras, maar jij zei 'Ik zal zijn' Dat is 'Ero' in Middeleeuws Latijn De Lof der Zotheid maakte je beroemd De milde ironie van een erasme Brug tussen kerk- en maatschappijkritiek Meer dan Madocke's Reynaert - laat staan Driek Was toen best scherp en snedig als sarcasme…

Het willen knallen heeft ons aangestoken Daarmee verschieten wij graag al ons kruit Er hangt iets in de lucht van klaar en uit Waarna alleen de puinhoop nog kan roken Men explodeert te snel en dat verwondt je Dat komt natuurlijk door dat korte lontje…

De eerste leefdag in het nieuwe jaar Is tevens ook een fijne wereldvreemde Vol onverwachte rust en met ontheemde Niet afgestoken pijlen op 't trottoir Voor ons en alle skiërs op de schans Is dit de ware dag van de balans…