1062 resultaten.
LAIS CCVI
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 50 nu het dit zegt, zegt het niet hetzelfde
dan als het zegt dat het hetzelfde zegt,
want als het spreekt, zegt het nooit hetzelfde,
hoe vaak het ook dezelfde woorden zegt:
het beweegt immers steevast daarvan weg.
woorden reiken ons vanuit bewegen
onbestaande stilstand aan, waartegen
alles helder lijkt en goed begrepen.
maar de woorden hebben…
LAIS CCIX
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 46 't mengsel mens wil van zijn vrijheid blijven
dromen, en morrelen aan de sloten,
wijl elk ander dier van schrik verstijven
zou, omdat heel klaar de dood besloten
ligt in waar het in leek opgesloten.
't kille lot heeft in de mensillusie
met de tijd catastrofaal een fusie
aangegaan, en zijn zou al 't bedachte.
zo, verdurend in eigen confusie…
LAIS CCCXXIX
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 39 een einde is altijd een nieuw begin.
brede golven wind doorlopen de lucht.
een teder omgekeerde kreet wordt in
het bed met haat en liefde opgelucht.
het zucht. genot, van lijven korte vlucht,
heeft net de angst met lentelust vermoord.
het had te lang aanzien, te vaak aanhoord:
handen, ogen, droefenis en misbaar.
het sloot met…
LAIS CCCXVII
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 55 het ziet haar lichaam zwemmen en in de
data wordt het lijf een school baleinen.
het maakt het bont, gemengd met hinde.
meewarig de zwijgende dolfijnen
gebaren: weinig vin en veel venijn. en
zout legt de zon van de zee op zijn huid,
en roepende scheepshoorn, zeemeeuwgeluid.
wonden die gutsen, golven die lonken
gieten twijfel in een vaststaand…
LAIS CCCXVII
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 42 het licht was een cirkel en in dat licht
zat heel blij het licht zelf, een vrolijk wicht.
naakt zij was zeer zedig als licht in licht,
en wind speelde wind met haar in het zicht.
de ogen vol onbegrip stonden dicht
te treuren bij het onhandige hoofd:
het leek geenszins op wat haar was beloofd,
ze wou van dat zicht gewoon gaan lopen…
LAIS CCV
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 174 glibberig met slijm glijdt glanzend het rot
van in lagen gezalfde gelaten.
met schuim op de lippen, tong die taalbot
voos op brak beroert, wil men het haten.
oprispingen, pogingen tot praten,
alom galmt het zingevingsstreven.
inderdaad ligt met gaten omgeven
god's skelet bloot in de glim der kelen.
zo wordt verval tot hoogbloei verheven:
‘wij…
LAIS CCCCXXVI
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 verstoord door van vergeten gedachten
de korsten, de kuilen, de keien, de
betonwonden, ontwaken haar krachten.
winddoorwoelde zeewalg opvrijende
is d' erg irritante, bakkeleiende
menswoekering (aurorakotssliertje
in het blauw gapend ochtendkwartiertje).
blaast ’s een eeuw en weg is de plaag.
Gaia vindt vast een ander pleziertje.…
LAIS CCCCIII
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 45 ik laster goden met gebed aan jou
alléén, LAIS, en sla verlossing af
die mij laat zijn als parels ochtenddauw,
die mij ontslaat van welverdiende straf,
daar niets mij geven kan wat jij mij gaf.
laat hier en nu in ’t grauw vertoon der nijd
te midden wanklank die in wanklank krijt
de tijd als trap betreden, op en af,
dit pover lied, gebroken zang…
Tomeloze meme
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 299 Welke onverlaat
heeft ooit het begrip
in onze geschiedenis
achtergelaten.
En ik zink in mijn badkuip,
tot over mijn oren in het zeepsop.
Geluk-kig heb ik er één.
Denkend in mijn denktank.
Hij heeft het waarschijnlijk
niet zo bedoeld.…
Een vergeten oorlog
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 562 Bevrijd zou zijn
van Nederlandse mensen
en Molukse mensen die
Nederlands gezind waren
Onze jongens
werden erheen gestuurd
Onderdrukt als tieners
door het nazi regime
bevrijd door de Amerikanen
Dat zouden zij nu ook gaan doen
zo werd hen verteld
Mensen Bevrijden
Orde en Vrede Herstellen
Strijden tegen Onrecht
Maar de geschiedenis…
Wees dapper
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 67 en ze schreeuwen je toe, alleen jij bent slecht
als je overal, links, rechts wordt bestolen
van alles wat je hebt met leugens en pistolen
jij wordt aangewezen als dief en vuile schoenlapper
Maar het is niet waar, mens, leef en wees dapper
Als je vijand sterk lijkt en je verliezen gaat,
wat in je gezicht grijnst, is dat wat je schaadt
je geschiedenis…
Alleenkind
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 398 leeft intens met haar mee
Laat haar uithuilen wedermaal
Dag in dag uit hetzelfde ritueel
Bang voor buiten en school wordt zij
Scheld- en pestpartijen zijn haar deel
Spitsroeden lopen door de kindermaatschappij
Het enige leuke aan school is 't leren
Want sommen maken kan zij goed
Of droom'rig luist'ren naar juffen en meneren
Als die van geschiedenis…
Sixtijnse spelen
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 291 De schoorsteen staat gereed op de kapel
En die wordt weer gevuld met kardinalen
Zij gaan de pauskeus in conclaaf bepalen
Een vroom getoonzet schimmig pokerspel
Als uit de pijp straks witte rook zal stijgen
Zal iedere prelaat krampachtig zwijgen…
LAIS CCLXXXI
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 86 Kamer, leeg salon. Twee zetels staan er.
Aan de haak: een harnas, een nachtjapon.
De keuze die zij waren vergaat er.
Non Si Non La: het motto was een bron.
Het schilderijtje is een liaison,
hechter dan zij waren, vals voor elkaar.
Het ziet zichzelf, herhaalt een oud gebaar.
De haard smeult nog, dat is maar beter zo:
je mag de hoop niet doven…
Blikopener
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 112 zuchtend fluisterend
pratend zingend brullend loeiend schetterend
Neemt en geeft slaat en zalft gierig en genereus
Hier rijgen vele dorpen zich aaneen tot stad
Mannen in fluo-trainings met bierbuiken
kruisen jongens met monotone sixpacks
Vrouwen met oude rondingen gaan
hand in hand met hun jongere versies
Biotopen vervlechten met elkaar
Geschiedenis…
Eens droegen wij vele namen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 398 bleven ons best doen
en werkten in het zweet de aanschijns
tot aan het uitgestelde
en afgeroomde pensioen
eens droegen wij vele namen
baby, kleuter kind en kleinkind
leerling en student
echtgenote, vader moeder
werkgever of werknemer
mantelzorger voor onze ouders
nu zijn al onze namen zorgvuldig verwijderd
uitgeschreven is onze geschiedenis…
veertigmaal van harte
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 265 is het doorgegeven leven
dat van pubergroot tot kleuterklein
jou in de toekomst leven laat
je bent een verbluffend mens
dat elk moment het leven smult
zoals goede wijn in perfectie smaakt
of een op maat gemaakt mysterie
dat alle mensen om jou heen
genietend verlangen doet naar meer
schrijf daarom rustig verder
aan jou persoonlijke geschiedenis…
Ten voeten
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 81 De grens overgaan,
Rennen en lopen zo aan,
Werkwoorden voldaan.…
[ Seks sinds de wormen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 17 Seks sinds de wormen
is ontspoord tot een gedoe --
tussen de mensen.…
De bibliothecaresse
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 312 Hypatia was het licht in duisternis;
haar geest beheerst de sterren en getallen,
Plato’s wijsheid en geschiedenis.
Zij is een lichtend voorbeeld voor ons allen.
IV.
De trireem vaarde voor Egypte’s kust.
Het torenvuur scheen in de vallende nacht.…
Bekende Nederlanders uit Utrecht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 143 Zo kent de stad zijn geschiedenis en heden
van maatschappelijk-culturele uitblinkers,
die met roem over haar klinkers hun naam
bijschrijven op de stedelijke kaart;
wordt er buiten de stadsgrenzen met respect
over hun faam gesproken, wordt hun naam in
het collectieve geheugen bewaart.…
Profiel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 100 Ik was jong
ik had ambities in mijn vizier
met respect voor mijn ouders
werkte ik hard
Ik had weinig plezier
ik ging geschiedenis studeren
kwam uit een gelovig gezin
discipline en ijver
zat er vanaf mijn jeugd goed in
Mijn familie had een tragische achtergrond
ik moest en kon mijn er enkel in verdiepen
daardoor leerde ik al jong
hoe soms…
Vogelvrij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 de geschiedenis heeft ons de waarde geleerd
vrijheid kennen, zonder leven in angst
in vrijheid kunnen zijn wie je bent
vrijheid is niet onaantastbaar
eeuwige dankbaarheid
nederig zijn en blij
om onze vrijheid
vogelvrij
wij
de vrijheid wordt helaas nog zo vaak bevochten
de werkelijkheid waar mee geconfronteerd
rampen, oorlogen, terreur en…
SCHELDE VRIJ
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 104 Op een schier verborgen plein in Antwerpen
schouwt het hoge Neptunusbeeld minzaam,
waarbij zijn ogen onverstoorbaar waakzaam,
heersende, vorsende blikken werpen.
De vorstelijke drietand wil zich scherpen
om het kunstwerk onder hem, met sterke naam,
zelfverzekerd en trots, toch gehoorzaam,
aan de zeekoning te onderwerpen.
Scheepsboegen steken…
Leve het sinterklaasfeest
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 149 verandering verzetten
een andere mening mag niet worden gehoord
met eieren, scheldkanonnades worden
opvattingen in de kiem gesmoord
tolerantie ver weg naar elkaar
om een schijntraditie dus
hen bevechten maar
Zwarte Piet wordt een icoon van extreemrechts
dat zich steeds heftiger manifesteert
moeten we echt met alles beletten
we hebben van de geschiedenis…
LAIS CCVIII
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 67 Zij zien de kinderen die joelen op
kraaiende peuters, hun roodhuidenkeel
opengesperd en de oudjes steunend op
bouwval. “O weet je nog het zandkasteel
toekomst” zegt zij, en hij: ”er zijn te veel
ratten”. Hij bibbert en slijmt. Te hevig
de zomer komt klaar, zon angelt stevig
in ’t Avondland zijn gif van de hitte.
De wet bliksemt neer. “Maskeer…
LAIS CLXX
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 184 Nu in duizend ongedane daden
in klaarte oplicht al geheel het pad
met de uitgesponnen levensdraden
en niets nog wijst naar vrijheid die het had
verborgen in het draaien van het rad,
nu het haar licht als git ontvangen heeft
en er geen hoop meer in zijn duister leeft,
nu feit de nood opheft aan menig woord,
nu rust de spin gevangen in haar web…
LAIS CLXIX
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 48 Op het eindpunt van haar stralen, waar tijd
de mens verlaat, aan het raakpunt van haar
schijnen waar ’t menselijk betrachten zwicht,
in loden stilte achter hemels klaar:
de gouden lichtval in heur ochtendhaar.
Haar ogen wijken niet, haar lach klinkt klaar,
haar hand herhaalt het denken als gebaar,
het haar omkranst haar woordeloos gebaar
en…
LAIS CLXXI
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 76 Die liederen herinneren het eraan
dat het de zang vergeten is. Het wou
alleen LAIS die het bemint, want dat
is sluitsteen voor het duister van zijn wil,
voltooiend niets en van het niets de schil.
Haar blik verbrandt het, haar lijf is vuur,
haar lach is gong en slaat zijn laatste uur.
Tijd is sluier waarin zij slinks verdwijnt.
Dat schrijven…
LAIS CLXXIV
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 139 Motten die elkander open wrijven,
als harde diamanten in de nacht:
sterrenstof bekleedt de tere lijven
bij hun labeur dat niets van hier verwacht
maar van het duister wil de pure pracht.
Zij, als nacht zo nodeloos geboren,
zwart op zwart en in dat zwart verloren,
zijn licht dat om zichzelf verlegen zit
te bidden dat het duister hen verhore…