Alle inzendingen over God

Onophoudelijk verschuil jij je achter de poorten van mijn geest waar ik verstoppertje met je speel en er achter kom dat je altijd onvindbaar zult blijven, Moet ik tot de conclusie komen dat leven leven is en jij er nooit bent geweest?…

Of Gij niet hoort, toch schreeuwt mijn hart Nachts angstaanjagend donker in, Of mij niet eindlijk een begin Van troost gewerd. Ik heb Uw pand, ik heb Uw woord! Wat baten beiden Als Gij niet hoort, Of luistert zonder medelijden? Zijt Gij nu ver, of dicht nabij? Mijn handen tasten Het duister tussen U en mij, Of ze U verrasten! Dan zinkt…

Ik stut de hoop van mijn gemoed Met mijn geloof in God de Vader, Almachtig en volkomen goed, Die hemel, aarde en zee te gader Hun wezen gaf.…

zij wisten zich ooit opgetuigd als goden in de wereld van mystiek voelden zich er thuis het archaïsch huis heeft alle tijden overleefd er was geen generatiekloof in het vitaal cyclisme van het eeuwig loof toch wordt haar krachtige moraal ook regelmatig ingehaald door decadentie en de wuft corrupte uitspatting dan zakken rijken…

Vaak lijkt de ganse wereld mij Eén glimlach van genot, Waarin ik glanzende verglij, Alleen bewust van God.…

‘n Ieder nasie het sy God. (Zuidafrikaans lied) De Spaanse God: Vliegt een vogel, schiet hem dood! Bloeit een boom, hak hem om! De aarde moet bar en bloot Zijn, voordat ik als koning kom. De Duitse: Bouw banken en kweek bierbuiken: Oorlogsschade dient ingehaald. Je kunt volop van alles gebruiken, Daar de Entente betaalt.…

Thans keer ik weer : mijn God heeft mij vergeven, En Zijn genade wreekt de wegen niet, Waarlangs ik zwierf bij spel en ijdel lied, Zijn liefde doet mijn stervend hart herleven.…

Langzaam elke avond Kniel ik op de vloer Sluit mijn ogen en glimlach Oh, God, wilt U alstublieft Haar ziel en leven zegenen Dan kijk ik naar omhoog En weet dat ze het goed maakt Dat de Heer haar zal zegenen dus Zelfs hoewel ze ver weg is Mijn vertrouwen zal het altijd weten Dat er liefde genoeg is Om haar aan te raken als ik bid Dus…

Maar 'k zie hem thans, door 't buldrend stormgedruis, in volle luister op de watren schrijden, de sjacheraar verjagen uit Gods huis, de dode wekken en de slaaf bevrijden. Hoe heerlijk daagt de grote Liefdegod, vergeving zaaiend met zijn milde handen en Liefde prijzend als het hoogst gebod.…

God heeft beloofd, Dat Hij zal herstellen, Als w’alle noden van ons hart Steeds weer aan Hem vertellen. Want het geknakte riet Dat zal hij niet verbreken Hij kijkt om ……. Naar wie nog nooit werd omgekeken.…

Toen alles zo donker als roet was, schiep God, die het toppunt van spoed was, 't heelal in zes dagen. Het kon 'm behagen. Hij zweeg, daar hij zag, dat het goed was. De paus gaf in Polen z'n zegen, verbaasde zich over Gods wegen en vroeg aan de Heer: 'Waarom hebt u weleer bij de holocaust immer gezwegen?'…

Het dorp, het veld, de vruchten, Bezield, bezonnestraald, Op landen en op luchten De zomer zegepraalt! IJlt tegen, blijde scharen, De goudgelokte vorst, Met bloemen in uw haren, Met bloemen op uw borst. IJlt tegen, Hem tegen, Met zang en groet, Die weelde brengt en zegen En liefde in 't jong gemoed. Plant meien op zijn wegen, Werpt kransen…

Ik ben een god in het diepst van mijn gedachten Maar wel alleen een hele goeie Die niet maar wat zit aan te knoeien Zodat de mens ook na zijn dood nog lache Van mij af schud ik het boze Virussen en ziekte kiemen Verpak ik in gebruikte dozen Verbrandt ze in mijn hel Ik zorg voor mooie lieve eerlijke mensen Die ook elkaar slechts welzijn…

elke naald als een spuitje hoop verduistert de nacht blind vertrouwen dat ooit door wijze wijzers sloop weer worden handen gevouwen niet de dagen zullen tellen noch de weken van de pijn verdriet is niet meer af te pellen dit is echt de laatste trein al ligt het perron nog vol met nooit vervulde wensen de laatste rails klinkt hol God…

De kardinalen kunnen haast niet wachten Verdringen zich ‘bezorgd’ rondom het bed De paus nog eventjes rechtop gezet Ze mompelen: dit zijn de laatste nachten De katholieken bidden: "God is groot" Toch krijgt hij deze paus nog steeds niet dood…

- mijn God! mijn God! Zie, ik ben sterk en breken zal ik niet, Maar was er één die Gij zo lijden liet, Wijl hij U lief had, boven zielsgenot? En nog zal ik niet vloeken 't mensbestaan, En 't leven niet, en Uwe naam niet smaden, Zelfs met dit mateloze leed beladen, Neem ik het leven uit Uw handen aan.…

Mijn God! erbarmen! God, met dit ellendig lot, en blus die stage brand van 't schroeiend ingewand. Uit 't afgrond van de pijn, waarin ik redloos viel, ik roep u: réd, red mijn onsterfelijke ziel! -------------------------- krank: ziek…

Als alles is geschapen volgens plan, Zoals u denkt, Maria van der Hoeven, Staat Darwins theorie op losse schroeven Wat ik natuurlijk niet geloven kan. Want stel dat al wat is echt is gepland Hoe kan het dan dat u minister bent?…

Door de sterren heen Blijft U veel toestaan Door de sterren heen Ziet U dat wij allen vergaan Ik wil alleen wat vragen Als niemand dit tenminste boycot Hoe wil ik in Uw goedheid geloven Als er zoveel ellende is, God?…

Op uitnodiging van de koning kwamen ze langs: armoedzaaiers, geluksvogels, betweters, dichters, huisvrouwen, vlinders van de Waarheid. En ze aten, dronken, zongen de woorden uit hun longen, praatten, lachten, zwegen, deden de ogen dicht, omdat ze deze niet geloofden. Na afloop verlieten ze het paleis met de gedachte dat alles een droom…

Ik zou weer eens wat moeten dichten over het stil verlaten perron de duizend oranje gezichten een weggeblazen kinderballon over de onbeheersbare kunst van stil leven en een loslaten het genieten van verstrekte gunst nog te dichten kieren en gaten over een opnieuw vergeten God lichtjaren en roestige nachten zacht zoete honing en boterpot…

Vol van spijt, snelle Tijd, Zie ik, nu ge ontvloden zijt Hoe ‘k zo weinig Gods leefde; Niet naar ’t ware doel steeds streefde! Gij, die mijn toevlucht zijt! Zie die spijt, zie die spijt! Ach!…

'k weet niet of ik U zal vinden, 'k weet niet waar, ik weet niet hoe, Goede God, in 't stil-beminde kindje leeft Gij, af en toe . . . Kleine, reine, 'k ben zo moe . . . Help mij die maar denk en doe . . .…

blinkende revolver verborgen in de holster onder zijn oksel doet hem de wereld aankunnen eindelijk baas over eigen lot God staat op de trein te wachten zijn laatste reis, weg van hier waar zoveel mensen hem verachten uitschelden, verstoten, vergeten later misschien te ontdekken, schadelijk de kracht die kan uitgaan van hen onder invloed…

Op zoek naar mijn God In het land van oneindig Verdwaald in zijn wegen Verward door de nacht Op zoek naar het lot Stil en soms eenzaam Te moe en te kwetsbaar Beperkt in mijn kracht Op zoek naar mijn dromen Mijn passie, mijn pijn Vertrouwen, verlangen Mijn ik om te zijn Mijn God, geef mij de liefde Laat me vrij, laat me gaan…

De Zoon van God, de Vredevorst. Hij is gestorven en opgestaan, Hij schenkt ons het leven. De Joden hebben hun Meester verlaten. En zij zijn hun eigen weg gegaan. Het lijkt of Christus voor christenen heeft afgedaan. En dat wij slapen en wij Zijn komst niet meer verwachten. Maar toch zal God Zijn schapen en ook Israël vergaderen.…

Wie mijn vaders handen ziet biddend voor het avondmaal levensringen op kootjes vermoedt een verhaal dat zelfs de bijbel niet biedt Hij placht hem te vragen, na het amen. uw handen hebben geleden, niet waar? Vader bekijkt zijn vingers En zal het zwijgend beamen…

Oh Heer van het universum, hier spreekt een van Abrahams verloren zonen. Onzeker of ik hier goed aan doe, want het steekt dat U zo ver weg van ons bent gaan wonen toen in Nazi-ovens ons licht doofde. Weer staan Israels kinderen onder vuur, blijft U nu weer aan de veilige kant? Ik wil nu wel eens na zo lange duur wat actie zien van Uw machtige…

Jouw mooie lieve ogen jouw lichaam mooi en slank Jouw on-evenaarbare lieve karakter waarvoor ik God nog dagelijks dank Dit durfde ik nooit te dromen toch viel het mij ten deel Ik verwachtte eigenlijk heel weinig en kreeg zo ongelofelijk veel…

Den XXIII Psalm Een Psalmliedt Davids 1. De Heer is self myn Herder, die my hoedet; My ontbreeckt niet, ick word van hem gevoedet. 2. Hy legert my, op schoon begraesde weyden. End sal my voorts aent stille water leyden. 3. Hy stelt myn siel gerust; end uyt genaden, Om syns naems wil voert my op- rechte paden. 4. Dies vreesd…