Alle inzendingen over Goddeloos

hoeveel zijn er die HUN gevoelens mens ZIJN driften op-geven voor een onbestaande zekerheid onbestaand PRIJZEN een blinkend goddeloos KLOEK RAS-PAARD goddeloos uitdagend…

Wat een gelijkenis! Jezus van Nazareth! Door het publiek werd hij luidkeels vereerd Maar door een heidense dartswedstrijdscheidsrechter werd zijn verblijf niet zo erg gewaardeerd…

Bij het zien van de nu dagelijks gruwelijke beelden op het nieuws of in de krant om een hogere macht met hun daden te eren weet ik nu zeker dat er geen bovennatuurlijke bron van kwaad hoeft te zijn want de mens zelf is al heel goed in staat zich in elke vorm van goddeloosheid te manifesteren…

geen woord geen stem zelfs geen cartoon je kan maar beter zwijgen geen doen begrijpen waarom respect hoor je te krijgen maar niet voor moord niet voor haat mening in de kiem gesmoord geen protest geen vergelding geloof of roof van recht levensecht in gevecht eindeloos nutteloos goddeloos…

Goddeloos kruismisbruik! Hitsige non actief! Volgens haarzelf was ze écht niet bevlekt! En onze paus riep toen ‘Godverdenondeju!’ Maar heeft haar daarna genadig gedekt…

Ik breek het brood in stukken geslagen breng de kelk met wijn aan volle lippen je witte boord knelt zweetdruppels vermengen het heilig water als een samenzwering in goddeloos perspectief het gezang van Engelen verheven smeek ik met zondige ogen een hoogtepunt in heilig gevloek mijn handen likken zwarte krullen jij bent meer mens…

ik heb haar te boek gesteld als een opgezette vogel die niet fluit of zingt niet trekken kan naar het fel gekruide zuiden of als een machine of een verlaten goddeloos dorp in het dal daar beneden ik heb haar bekeken maar niet gezien betast maar niet echt gevoeld niet met haar gereisd in de koele ochtendmist…

steeds vaker met afschuw aanschouwen het nieuws in de krant we willen niets meer horen en zien het gaat boven ons verstand er zijn uitspraken uit angst en woede “Nederland is een kutland” het helpt niet weer een stille tocht uit eerbied zinloos harteloos goddeloos…

Heer Buma boert goed in de ommelanden Op zondag gaat men daar nog naar de kerk En heeft men vast vertrouwen in Gods werk De vlam van het geloof blijft altoos branden Maar goddeloosheid heerst in grote steden Kom gesel Gods, verhoor onze gebeden…

Goddeloos verstijfd.. Zo moet het, niets wordt vermeden..…

Vraagt niet, hoe kan het zijn dat zij zo goddeloos, Zo eer-vergeten zij en overgeven boos? Helaas! het is omdat de wereld is de wereld.…

Onder mijn voetstappen trilt de aarde: doden klagen in hun graf steen en been, maar ik laat een ieder in zijn waarde en dus gaat niemand ooit nog zinloos heen. Dien ik enkel sinistere heren, of ben ik toch goed en u het kwaad, wanneer ik geen godsbeeld ooit zal eren? En wie neemt nu van wie de maat? Ik strooi de as van miljoenen doden op…

Ik schrijf een lied, een goddeloos gebed En adem het in stilte en zing het in duet Over een dans op meren bekleed met zilveren maneschijn Over een natte doch tedere droom besprenkeld met rode bessenwijn Over een tweetal ogen in de blik van de ochtendrood Over een paar lippen verheven boven het sterven, de onmenselijke dood Over haar…

binnensmonds gemompeld bundelen de krachten tot donderende preek als blindgestaarde dove kreupel weggestrompeld probleem vooruitgeschoven en urenlang van streek in benevelde vertrekken en drank ondergedompeld stokken de gesprekken zonder begin of end door uitgelezen zinnen en volume overrompeld valt ook hier geen ziel te winnen omdat goddeloosheid…

Niemand wou het weten welke kant het op zou gaan in al die bange dagen dat jij stil daar hebt gezeten Ze gingen langs de straten met hun zwarte hemden aan en schopten tegen deuren met een goddeloos geweten Ach - kon je nog een keertje maar een zomer openslaan en hinken op die stoep waar jij je schoenen hebt versleten Je keek nog naar…

Jij: broeder zuster je hebt een god van rituelen en regelmaat en die van mij is zo lekker vrij en laat het gaan zoals het gaat die van jouw is door de kerk een harnas aangebonden die van mij is een beetje goddeloos en kent maar weinig zonden en toch zijn ze allebei een en dezelfde god jij bent een pruimenboom en ik een van de kers…

olielampen waardeloos, het koken dat werd vuurloos en ministeries stuurloos, sigaren nicotineloos, de verf werd terpentineloos, sinaasappels werden zadenloos, ons oordelen genadeloos, een goed dieet werd vetloos, de jeugd van nu wetloos, autobanden binnenbandloos, regeringen verstandloos, de zwervers werden voddenloos, onze nieuwe religie goddeloos…

rammen die keer bereikte hij iemand van de ‘Faeröer’ eilanden ooit kreeg hij zo’n ‘goddeloze Rus’ of zo aan de lijn de man moet zich rot geschrokken zijn en mogelijke gedacht hebben oei ik word toegesproken ‘in tongen’ halleluja, halleluja had de ‘Rus’ gezegd Henkie – katholiek – vond het fijn en hield die ‘Rus’ dan ook voor minder goddeloos…

Godvergeten woorden zingen, met onze harten op zijn tong. Godverdomme schreeuwen, omdat demonen niet bestaan. God ons niet verdoemen kan. Lex is een ware phoenix, die uit zijn hartevuur, is opgestaan. Alex Roeka is een Alexander. Niets dierlijks zonderling. Niets menselijks vreemd. Een Engel in een Beest. Een oude troubadour. Een hoge…

Met je lichaam makkelijke prooien misleiden is goddeloos. Ik smeek jullie, bescherm jullie zielen tegen de roekeloze eerlozen.…

soms hoor ik nog zijn liefdeloze woorden die als donder van de kansel daalden ach… de blinde stakkers die verdwaalden wee… de doven die zijn stem niet hoorden wie tot de kudde van zijn kerk behoorden en zich tegen goddeloosheid staalden de lokroep en de antichrist vermaalden waren schapen die de heer bekoorden ik heb mij van het hemels juk…

Die zal u dom en onbegrijplijk noemen, En gene als boos en goddeloos verdoemen.... Sonnetten, klinkt! U dichten was genieten!…

betrappen laat ieder het verstaan van diepgang raakt men immers niet opgetogen wel van erotiek, Bossche bollen en heerlijke appelflappen of eigenaardige gedichten waar heeft deze man het toch over zie ik u peinzen op uw denkbeeldige gezichten ja, het ging over niets nog lichter van gewicht tevens kunt u mij niet betichten van goddeloos…

Vraagt niet, hoe kan het zijn dat zij zo goddeloos, Zo eer-vergeten zij en overgeven boos? Helaas! het is om dat de wereld is de wereld.…

tedere zorgen in mijn huis, tot die bijzondere morgen ik je met andere ogen bezag je werd 18 die dag je nam mijn juwelen en mijn liefhebbend hart brak het zorgeloos; vol pijn en onpeilbare smart zag ik je je kostbare jaren vergooien schaamteloos temidden van lichtekooien dronken van alle aandacht en vloeiende wijn je gebroken leven een en al goddeloos…

De Rotterdamse Keileweg is Sodom in het echt En Utrecht met zijn etalages drijvend in de Vecht ’t Is schande, daar kan elke man voor zijn gerief terecht Wanneer het lid bij hitsig weer wat stug te strammen staat Dan vindt ie daar een vrouw die hem voor euro’s komen laat~ ~’t Verloedert~ roept de Ridder in zijn strijd voor de moraal ~Dit goddeloos…

Tot wederkeer gedoemden in tijdelijk bestaan in vederzacht omhulsel hebt gij uw plicht gedaan De liefde te ontdekken te leren tot uw dood maar hij liet u verrekken van dauw tot avondrood Verdorven goddeloos van god los en van wereld meneer pastoor werd boos verloren reddeloos O god zijn wij verdoemden altoos in wederkeer is '…

'hoewel ik hem persoonlijk niet mis omdat toen ik voor hem open stond niemand zei dat hij ook echt bestond ben ik thans reuze blij dat hij er is met regelmaat te gast in mijn poëzie staat hij continu gereed voor het geval ik serieus aan het werk in een gat val of in mijn cryptogram geen heil meer zie ook op reis vertrouw ik hem ten volle…

ik voel het, maar jij, zo passief, je wijkt opnieuw ik zou jou uit willen schelden, ja goddeloos vervloeken, ik zou je huid willen schuren, je willen slaan, omdat je zo stil, zo passief, zonder mening of heftig protest dit verborgen ontluisterend, geluidloos leven leeft ik haat je, om jouw onmacht, ik heb je lief, om je onmacht, ik pijnig…

Goddeloos, zeggen ze. Waarom dan blijven de kleine straten zich vermommen. Onmiskenbaar zijn geruchten van rode maskers, ketelmuziek en de bok die dwars door de tijden springt. Zo verliest de stad haar evenwicht. Duistere taal sijpelt door de oude stenen, grijpt om zich heen. Nu is een ijle gedaante.…