Alle inzendingen over Goot

In de goot ….…

de tijd spaart je niet onder dit onbegrijpelijke schouwspel, je leventje dit vat alles samen maar ben je nog steeds alleen geen sprookje waarheid zie ze vliegen die nietige muggen schrijf mij weg afwezig onverklaard een strohalm is tegenwoordig niks meer waard de regels tussen regels lang geleden…

ooit stond zij boven op een berg en mijn bewondering was groot toen eindelijk het kwartje viel belandde zij liggend in de goot…

zij stonden langs de weg dicht op elkaar schreeuwden moord en brand in rood het waren er een hoop waar groen in gras afwachtend was gaven zij met steel en bloem zich bloot tot aan de goot door roet en gas zijn zij snel in elkaar geklapt het waren rozen die wij niet wilden gedogen…

mijn jongste dochter ruikt naar vanille ze lacht als ik mijn deksel open doe zes tenen heb ik nog en zeven tanden professor zeiden ze – ze waren bang ik krab hun eieren uit mijn opperlijf het Danio-vlootje blijft eeuwig leeg volle aula’s zogen mijn woorden maar de oude kerstboom brak een kindvader de avond vóór de Sint en gaarne zien (…

Bloed en tranen vullen de goot.…

een historie studente te voorne nam kennis over egmond en hoorne zij riep gotte got hun dood op het schavot ik zie die ellende al voor me…

Verbonden door kabels Van goot naar goot gespannen. Spanning Op het scherm te lezen. De vreemdeling door bevreemding aangerand. Een droge boterham Met zand. Zij schuurt de maag Met knopen.…

Ik heb je net uit de goot gehaald je lijf zag dof van het straatzwart ’t Scheen mij of je was verdwaald Gelukkig ontdekte jou, mijn hart Ik heb je juist uit de goot getild net passeerde een bejaarde snol Ze zei, mogelijk had ik je gewild maar ach je bent niet waardevol Ik heb je juist uit de goot gered Je huilde en je lichaam zag vies…

drinken uit de goot de hond zal wel dorst hebben van kroeg naar kroeg…

ik slaap niet in paleizen ook niet in de goot maar tussen het volkoren wit en roggebrood…

Het was ergens feest, er ligt braaksel in de goot – feest voor de spreeuwen.…

sommigen hebben geen leven meer, zonder verlangens ,die haalbaar zijn, eindigen ze dood in de goot.…

gaat water lopen angstig door vele goten bang van riolen…

Zo hang ik graag: gebruinde borst en vingers rood van het omklemmen aan een zinken goot…

Het sijpelt aldoor in de goot en valt dan ergens droog.…

nauw betrokken de klapper van geklepper vuurpijl een fontein het donderde wel in Keulen weerlicht een nacht vol hij heeft het weer zitten komt samen vanavond blijkbaar of zoekt naar volle maan weerwolf dat is een ander verhaal dat snapt een kind een gevonden hand ergens in een lange lijst anders wordt ik gek bloot gelegd in de goot…

Een hoefslag dempt zich langs de poorten langs fabrieken in de goot een bode van de groene zone demonstreert het broertje dood De dood maskeert de duizend gruwels keert zich in het giftig vel onmachtig popt het broertje vlinders die zich rijgen, wonderwel Wonderwel, een put van ziekte roert zich groen een zucht van griep het broertje…

Want dit is echt Nog geen leven of dood Maar wel een ernstig probleem Of een van beiden in de goot…

gele vogels blauwe luchten vluchten in een pandemonium van geluid de hoogste tonen ijlen zo voorbij wij modderen in de middelmoot van leven en of dood waar as en graven in de diepste regionen klagen eindigt ook de goot ik paletteer en orkestreer de chaos in mijn kop daar vliegt de gele vogel zich ooit in het blauw kapot…

Nee hoor, maar ik hoor het water vallen da’s niet zo raar, want het regende dat ‘t goot ‘t water wat neerkwam, belande in de metro-goot wat zo snel niet zakken kan en daarom is het, dat ik zeggen kan: ‘k hoor het watervallen, al is ‘t droog en regent ‘t niet, dat deed ‘ t vanmorgen wel vandaar dat je hier nu watervallen ziet!…

geen woorden vuilgemaakt aan zijn gedachtenstroom is hij te loom of wil het gewoon niet lukken toch ligt de inspiratie in de goot maar ja je moet er wel voor bukken…

Van het dak Uit de goot Klinkt herhaald Een schrille noot Geen vogel kent Een valser lied Dan de schele Kierewiet…

a. belandt sjouwend met drank in de goot de geest sijpelt uit de fles hij leert zijn les en zweert huiswaarts waggelend: nooit een druppel meer!…

het vuurstenen kiezeltje rolde verbaasd over de grijze tegels hobbelde nog even viel stil in de goot nog tikte de hoge hak pittig staccato op plaats delict verwondering alom hoe dit alles zo kon natuurlijk was er haast in het spel gelukkig geen kwetsuren maar wel het beschadigd pumpje en mogelijk herstel dader had de goot al…

Laat mij achter in de goot. Ieder probleem is mij te groot.…

Alleen de drank is weldaad in de goot van Boekarest met kerst: de weldaad kost geen habbekrats een leien dakje…

kinderkopjes waar de granieten haren in scheiding waren gepatroneerd als weg naar de hel voor hen die de wiebelkunst niet machtig waren toch was er ook applaus voor haar die volhield in het spastisch gaan zich niet bekommerde om wat mensen vinden slecht gefocust was op het dansant spiegelbeeld dat ademloos meeliep van groot naar goot…

Heel veel armen in de goot Lopen niet te klagen Geef ons heden ons dagelijks brood Dat is alles wat zij vragen Vooral in derde wereldlanden Zie je mensen met bange holle ogen Kijken naar lege magere handen Smekend om wat mededogen Daar kun je de honger niet mee stillen Dat begrijp ik ook nog wel Maar liever zouden zij dat willen Dan creperen…

In een Haags sprookje Over praal en prullen, Is niemand ongelukkig En nergens is er nood, Maar de werkelijkheid Kan niet verhullen, Hoe schrijnend groot het gat is Tussen glitter en de goot...…