Alle inzendingen over HELLINGEN

helling vol bloemen gemene deler is geel de zon inspireert…

De bloeiende heide is vol paarse snippertjes die omhoog en naar de verte zien terwijl ze dicht op elkaar dringen met honingzoete liefde boven het zachte purper tonen lage vliegdennen hun wijd donkergroen strooien voldaan gevoel over het geribbelde veld wijzen steeds tevreden naar de verandergrage lucht daarnaast geeft het felle geel…

steile hellingen ingesneeuwde emoties bedolven harten…

helling op over afmattende zwarte paden in onberekenbare wind door huiverende duinen terwijl het bedrog van té wit voorjaarszonlicht bang maakt dan helling af voorbij flitsend gapen langgerekte grauwe gaten opnieuw té hard in de remmen…

mag ik niet meer vliegen of alleen in het dal geen helling thermieken het net wordt mijn val we vlogen ooit vrij dolden de zon vergaten de bloemen jij was er voor mij vleugels die tipten ogen die blikten gewoon zij aan zij we waren zo vreselijk blij we rustten wat vaker spraken in geur de nectar bracht liefde en later zijn kater…

Ergens ver van het donders moeten Grenzen diepe dalen hoge helling Weerbarstig het vervloeken begroeten Het versmijten van getergde kwelling Hoofden lichtgevoelig en onbedoeld Over de top van de diepe dalen De steiging van de helling gevoeld Gemakzuchtig in het verre verdwalen Daar wil ik zijn, onbetoverd en gewoon Zonder krachten van de…

In de reis ligt de bestemming: de weg de wolken het water het zand de jungle de rotsachtige helling beweging is bestemming nu en hier het doel er is geen daar en dan.…

Een wielercoureur uit Terschelling Deed onlangs een bange voorspelling: Rij ik op een berg En daalt het heel erg Dan gaat mijn moraal op de helling…

Ingewortelde seksetegenstelling Gaat op de helling. Een open boek. Alles went, Behalve "geen" vent.…

ons schip lag in west-west-terschelling niet ver van een vrij stijle helling in prachtige steil ging ik onder zeil maar ik struikelde over de spelling…

Zij trok mij op de top van de helling, voorbij is deze Sisypluskwelling.…

In Oostenrijks witte winterpracht staat prins Alexander verwonderd op zijn houten glijlatten vergezeld door stuivende poedersneeuw vol mild blinkende vrieszon schuift hij steeds sneller en bewuster voort naar de verte der lage bergen waar aangename rust wacht samen met nieuwe uitdaging de hoge reine toppen om hem heen vertellen over de…

Fietspaden door de Sellinger Bossen alle remmen los en je e-bike vliegt, zweeft Bont Zandoogje als had je als vlinder geleefd Groot Koolwitje op dat fietspad zit je Oranje Zandoogje waar fietspaden kwamen kregen ze vlindernamen Bruin Zandoogje in versnelling vloog je helling af helling op in de bocht noodstop tegenliggers die niet wijken…

De zon zit laag als een steile helling werpt zich schaduw op de muur vogels komen baden op mijn platte dak rennen rennen op en neer het kan niet meetkundiger meer…

alsof in een bos bij de helling gezang klinkt een kind zingt het is nog vers deze inkt van de veer een gans laat deze reis beginnen met een eerste stap luchie…

Cultuur staat qua subsidies op de helling Dit is er nog, het Oerolfestival Natuurtheaterfans van overal Genieten van het feestje op Terschelling Als jij daar deze week niet bent, helaas Maar dan is er nog altijd Cornald Maas…

gisteravond in Bannes na de regen vond er een opmars van naaktslakken plaats in dezelfde richting op de helling van de rue de boutonnier op weg naar camping hautoreille alsof ze daar hun tenten hadden opgezet...…

En toch gaan in een cabaretvoorstelling Bij voorkeur oude waarden op de helling.…

Het water biggelt langs de hellingen van haar beklede slanke lijn Geeft vorm aan de rondingen van het onderliggende terrein Verzwommen kijken haar rotsen van achter het glazige gordijn Hoe opwindend een wit kledingstuk nat kan zijn…

Een steile helling, een wandelpad. Rotsen, afgronden en frisse bergen. De camera bungelt heen en weer. Die vogel daar hoog in het lover. Een stap achteruit, twee, één meer. Een ademtocht, de camera valt neer.…

Kattestaarten in een sloot van een purper waarbij zelfs een distel bloost bramen blinkend zwart frambozen die bekoren hondsroos van een schuchter rood een landweg op een heuvel een helling vol van peren een uitzicht kerketorens ver…

De halve wereld lijkt geheel ontdaan Want Facebook gaat volledig op de helling Veranderende privacy-instelling Is hier in grote lijnen debet aan We zullen het niet werkelijk weerstreven ‘t Is al te nauw verweven met ons leven…

ik kijk je uit het dal de helling spreekt mijn echo lacht de diepte klautert hoogte ze lift je boven al je blik omhoog gericht je handen wijzen vrijheid ik ben er nog kom ken me weer ontmoet me maar geniet mijn blijheid…

niet alle tederheid die je zocht heb je gevonden het park ligt in de uithoek van de winter op de helling gras schuiven bont krokussen naar boven de prunus aarzelt om te bloeien groen wordt in twee koppels jonge duiven tasten naar de min…

ik kijk je uit het dal de helling spreekt mijn echo lacht kom klim naar mij je ziet me overal je blik omhoog gericht je handen wijzen vrijheid ik ben er nog kom ken me weer ontmoet me maar geniet met mij van onze eindeloze blijheid…

ik ben niet vergeten hoe je de wereld verkende in uren en uren op je kinderfiets de steile helling en het enge bos waaraan voorbij, de wereld vredig werd en haast volmaakt, met de wind in het gezicht en de geur van het land losgewoeld door de trekpaarden dat ik in jouw armen niet eenzaam ben…

de zon kapt op de helling een heiligdom van stenen letters voor altijd gedreven het gesproken woord is uitgedoofd hagedissen scharrelen schichtig rond stille woorden op gewijde grond rotsvast gehecht als toverwoord de zon brandt verder ongestoord.…

Schimmig is het heden duister het kort verleden mijn liefde beukt de gladde helling dromend likkend aan de top van het eens gewenste heden De verdorde rozen met gekromde doornen rollen in zilte tranen ongevraagd door de kille vallei van wat eens was liefde Het kan niet zo zijn…

En wat mij toelachte op de helling van pijn en vrees. Ergens in een hoekje waar ik een boek lees. De stilte overheerst mijn hartslag lijkt monotoon. Is af en toe van slag van immer wonderschoon.…

In oerwouden en woestijnen, op rotsige hellingen en onder het oppervlak van elke zee; al duizenden jaren verbrokkelen zuilen. Geen vesting kan ons beschermen tegen het verdriet dat we voelen in het aangezicht van tijd…