Alle inzendingen over Hard Glinsterend

witte sneeuw hard glinsterend onder de stekende zon al wat zolang al treurt en kermt knarst onder Goliaths voet in nederlagen in de donkerste dagen een brug over het ravijn de ster het lied van leven een kerstgeschenk aan jou gegeven het paradijs herschiep berg en dal weer juichen liet rondom de zon…

Fascinerend hoe de zon zijn glinstering weerspiegelt.…

Diep in mijn hart is een beekje Glinsterend als het zuiverste goud Daar liggen verdronken dromen In zilte tranen van liefde zo zout Soms duik ik er even naar binnen Gedreven door intens verlangen Stilletjes drijf ik dan verloren rond In mooie herinneringen gevangen Gedachten een oase van verbeelding Alles stroomt weer aan mij voorbij De…

de koude herfst huilt blaadjes tot kroonjuwelen koning winter wacht…

Etherisch stralend schijnsel door de hoge koepelring, een purpergouden glinstering, een glans van rose en violet. Gestolde wegen der verbeelding van religieuze voorstelling in glas-en-loden venstering- kristallen krans van een rozet.…

De glinstering in haar ogen, stralend als een ster, verschenen uit haar ziel. Zal zij ooit beseffen, hoe hard ik voor haar viel.…

jouw lieve ogen deden vast heel wat harten sneller slaan maar zo hard als het mijne is er vast nog niet gegaan…

Kon ik mijn woorden van liefde vrede genegenheid door het papier drukken zou ik het doen keihard opdat men ook de achterzijde zou kunnen lezen zelfs voelen zoals blinden gevoelig braille lezen doordrukken de wereld in en dan opnieuw misschien.…

Opgepast er vallen kastanjes hard-op Vallende takken een auto is een verwittigd man waard…

Als een okkernoot niet te klein en niet te groot juist om te kraken…

koud warm het waait in de gang wervelt langs de trap omhoog hoger dan ik kan zien het stormt nu kan alleen maar volgen in haar zwerm ik laat me meedrijven op de golven koester de zon en ga kom steeds dichter dichter bij die horizon langzaam op weg naar het ultieme einde…

Is dat niet hard vraagt hij? nee, antwoord zij. Wanneer je 't hart laat spreken kan 't nooit verkeerd zijn. En als je niemand benadeelt moet 't wel de juiste keuze zijn.…

Gouden glinstering spiegelt het avondwater ondergaande zon.…

ik zie, ik zie jouw wereld en de donkere nachten eromheen je behoudt de schreeuw, de dwaling wanneer het tij tot sterven roept tot droogte eenmalig, mijn lippen bleek maar de zee sterft niet, mijn lief en ik zal teder zijn uit het licht langs je heen glijden, omlaag naar de duinen en het zingen ervan ik zal het water zijn…

verborgen onder glinsterende kralen aan natte takken nog niet groen zitten knoppen verscholen in een jasje van lentegroen na natte sneeuw hagel hard gure westenwind en grauwe lucht komt met stralen licht en warm de zon een lentezucht tinten teer nog nooit gevangen waaieren uit brengen geur alles komt tot leven een groot…

veel lichter als veder dwarrelend in blauwe lucht een losgekomen pluisje geniet van zweven speurt naar goede aarde op zijn eenzame vlucht door speelse wind wat verder afgedreven... strandt op rotsgrond in de luwte het voelt meteen, dit is niet mijn thuis beseft zijn lot, maakt een kruis mijn leven is sterven op het zwarte gruis...!…

Waardoor wij elkaar vonden En toen weer verloren Zo snel Zo pijnlijk Zo hard…

Zoveel moeilijker Zoveel echter En zoveel harder Dan schrijven Is het om te praten Met minder woorden Toch hetzelfde zeggen Zodat je laat zien Wat je voelt Door middel van praten Door je houding Laten spreken Wat je eigenlijk Nog zeggen moet Maar zo zorgen Dat je toch Uiteindelijk Niet te praten hoeft Spreken van ogen En gebaren…

was het liefde die ons samen bracht was het toeval was het ons lot waardoor wij elkaar vonden en toen weer verloren zo snel zo pijnlijk zo hard…

het is hard om te weten dat je vrienden je buitensluiten en dat ze over je beginnen te roddelen is dit hard? en datt ze je niet respecteren hoe je bent om te weten dat ze je gebruiken is dit hard?…

Hou je ook van krimi's 't is me een wereldje apart some like it hard…

een glimlach in steen de mond gruwt, ogen spreken zacht binnen een hart…

Dagen en nachten wachten op een warm welkom een thuis In werkelijkheid schreeuw ik het uit en lig ik wakker in een hard bed van verleden tijd…

vol snijdende kou gevoelstemperatuur bindt de schaatsen onder…

hard.…

ik schreeuw naar de hemel, dat ik je zo ongelofelijk mis jouw handjes in de mijne. je guitige lach ik schreeuw naar de hemel, in de hoop dat jij mij horen kan wetend dat ik jou nooit vergeten zal ik schreeuw naar de hemel, daar mijn hart gebroken is sinds dat ene moment, dat ik jou moest laten gaan nog altijd schreeuw ik, elke dag opnieuw onhoorbaar…

duizend sterren in de hemel, glinsterend in de nacht maar het mooiste zijn jouw ogen, want die stralen als je lacht. duizend sterren aan de hemel die stralen voor jou, duizend meiden op de wereld en slechts een waar ik van hou!!!!…

in rood en groen staan daar de in glinsters verpakte attributen die horen bij een zalig kerstfeest de jaren van rust tussen versieren en opruimen hebben geen afbreuk gedaan aan de magische gloed van weleer de uitgepakte zaak heeft zo te zien wel veel stuk gemaakt maar de tijd voor nieuw is voorbij deze outfit hoort erbij…

In de glinstering van je ogen waar tranen leken te zijn ontstaat een glimlach waarvoor wij allen smelten Liefde, ja, het is liefde toch is er angst en pijn dit voelt zo verdomde fijn dit kan toch niet altijd zo zijn?…

Daarin openen zich heldere spiegels met rafelige randen waarin door het penseel van de schepper de scherpe afdrukken schitteren van het glinsteren van de stam…