Alle inzendingen over Heel even

Een mooie vrouw is langs me heen gegaan; Heel even bleef zij staan En keek mij aan; Toen is zij weer haar gang gegaan. Was zij blond Of was zij zwart? Ik weet niet meer.…

even voor mijn ogen verscheen...…

even verzinkt ons de moed maar zij ankert in een verre haven, waarop we hopen maar nog niet kennen, Dag Gerda, het gaat je goed.…

even zochten we hadden iets gemeen, de pijn verbond, verstond elkaar de hond nam zijn eigen weg tussen helm, wij dronken troost in een tent, tussen thee en wijn een proost en praatten over pelgrimstochten.…

Om de aarde het vergankelijk leven; het Vergaat en verzinkt voor heel even, tot Het zich weer opricht uit de grond en de Wereld zijn kleuren strooit in het rond. De schimmels van de blauwe zondagmorgen Kleuren september, reeds in zijn winterjas Geborgen.…

Het vergaat en verzinkt voor heel even. Tot het zich weer opricht uit de grond. En de wereld met zijn kleuren strooit in het rond. De schimmels van de blauwe zondagmorgen kleuren september reeds in zijn winterjas geborgen. Net nog geen winter, net iets te grijs; wentelt de wereld zich op weg voor zijn winterse reis.…

Hij brult, hij juicht, drijft pochend zijn schapen op in het zwerk, duwt hardvochtig de golven in de rug, laat hen met niet aflatende passie schuimbekkend de rotsen beklimmen, alsof zij hen hun bestaansrecht betwisten, dan is heel even ons beeld: een venster met watervitrages bekleed.…

De plantjes hun plek gegeven ze blijft nog heel even daar is de zon, wat een bof Nog even vanaf het bankje de doden toespreken onder het zachtjes uitspreken van een 'dank je' voor de mooie herinneringen die door de jaren het leven vervingen. Een moeder naast haar kind Ook de dood is wat hen bindt.…

Hun verstrengeling duurde heel even. De parachutes liepen leeg. De lijnen luisterden niet langer naar bewegen van ledematen. Als stenen kwamen ze neer.…

Heb ik heel even zacht geschreid Het was de tijd, Voor u om heen te gaan - Maar, ach! Dat gij gestorven zijt Doet wel weemoedig aan.…

Ik voelde je heel even Laat los, verlaat me Na de dood… Is er leven? Nee, blijf hier! Ik smeek je Nog één kus, één geur ~ Ik kan niet, mijn engel ~ Hoezeer ik het betreur ~ Ga verder, denk aan me ~ Maar koester je zijn Ik snap je, laat je gaan Geef me over aan de pijn Vaarwel ~ Vaarwel Is er dood?…

even Ze wil weer koesteren, al wat ze heeft Haar hart weer warmen vol geluk Vergeten wat ze heeft beleefd En vooral nooit, nee nooit meer van haar stuk!…

totale amnesie kan mijn stuipen nog wat rekken vitrificatie van een vol decennium allicht stop de mutilatie van dat fijn en rozig wicht dat koningskind geworpen in een schoot met duizend vlekken die yoghurt maakt op jeans en broek en zwarte pantalon laat mij leven nog heel even ook al braak ik steen geworden zaad in een hoerige salon waar de…

Zie nu toch eens hoe gelukkig ik ben ik loop zelfs de gehele dag te stralen Vraag of ik verdriet heb en ik ontken wijl ik door mijn leed loop te dwalen Kijk toch eens hoe ik opgewekt lach ik smul met volle teugen van ’t leven Zie ‘t vrolijk wapperen van mijn vlag dat duurt zo dikwijls enkel heel even Zie nu toch eens hoe voldaan ik kijk…

Land zonder grenzen; over de grens De lucht kleurt vlammend rood Hoe maken wij ons los die dolen in zijn schaduw die ons vergezeld Zijn adem raakt ons soms heel even waar de hoop van de verwachting hunkert naar de frisse waterstromen O stuwende kracht van de macht met onze zinnen geboeid opnieuw tot buit ten dode vermoeid moeten…

Ik sluit heel even m'n ogen toe, en denk na over deze criminelen. De wereld is gek geworden vandaag, dat hoor ik heel veel tongen spreken. Politiek en wereldleiders zijn vaag, de legers wachten op een teken ... En de eerste bom valt fluitend naar beneden.…

Ik wil het je komen vertellen, je héél even laten voelen dat je niet alleen bent. Ik wil je zien stralen als we zingen. Je zien lachen als we spelen. Je horen schateren als we gek doen. Ik wil bij je zitten als je ziek bent. Je troosten als je bent gevallen. Een arm om je heen slaan als je naar hebt gedroomd.…

de tiran keek op een mooie morgen heel bewust om zich heen en vergat verrukt heel even al z’n zorgen en voelde dat de natuur hem iets wou leren maar vroeg zich af hoe of wat?…

Het heelal is heel en al eender een eindeloze ruimte met sterren en planeten en de zon 's nachts kan ik ze zien en lijken ze heel ver weg en toch dichtbij vooral de maan is helder en houdt mij wakker en zit vol kraters en schuift soms voor de zon en dan zitten we in het duister voor heel even maar 'k wou dat ik wist hoe het…

heel even maar, heel even want de gekte gaat door…

Maar langzaam zullen wonden helen. Dit lijden delen we met zo ontelbaar velen.…

Ik heb de tijd van mijn leven Geniet van ieder moment Maar opeens, soms maar heel even Word ik overmand door een gevoel van sentiment Gekweld door onbeantwoorde vragen Over ‘waarom toch’ en ‘hoe’ Raar, maar zoiets kan soms dagen in me blijven knagen En maakt me geestelijk leeg en moe Wat ik dan nodig heb in zulke tijden Is de steun van…

haar vleugels maar vliegen, ja verdomme vliegen wilde zij opnieuw en opnieuw vloog zij hoog boven de wolken langs het dal van druppels dat gekscherend golvend leven genoemd werd koppig in de wind leerde zij haar beide vleugels te spreiden als twee armen zwevend over diepblauwe meren en haar onstuimige zee rustte ze soms heel…

En niet alleen ik maar zij hebben ook geleden, En nu ben ik stil.... voor heel even. Hier loop ik dan en er zijn veel tranen gevallen, Maar het verleden moet en wil ik loslaten. En dat moeten we miet zijn vijven, met zijn allen, We kunnen er alleen nog over praten.…

even zag, uit het heetste vuur gesmeed door illusies of in de realiteit van alledag vergaan in spontaniteit, het stof versmolten tot een geheel, ontdaan van alle tijd en franje, krijgt ieder slechts een deel te antwoorden op vragen die niet werden gesteld.…

Zo maar een dag als in een droom waar sterven mooier lijkt gemis voor heel even op afstand blijft ik gloei tevreden na als het donker wordt……

Ik sprak tot U en Gij tot mij blijf nog heel even waakzaam aan mijn zij voor een lange nacht invalt en ik rusten moet en morgen ik U weer op hetzelfde uur begroet!…

Soms overpeins ik ze heel even.... O, hoe kostbaar is mij 't leven.…

Ik voel geen kou, ik heb geen vrees, als mijn tranen verdrinken, rimpelt het water heel even...…

, heel even.…