Alle inzendingen over Heersen

ik heb de paleizen gezien de trappen beklommen gebrandschilderde kunst van kathedralen en bommen ze standbeelden heersen in arm en blik, tijdloos de steen die de massa onder zich schikt de zweep heeft hun geesten verstikt tijd beitelt letters in graven van generaties die gaven cultuur en muziek, kwaliteit overleefde werd kunst exclusief…

ik voelde spanning hoorde stilte van saam gebonden zijn inertie was aanwezig met eeuwen ervaren leven dat geen enkele kans heeft gekregen ooit zichzelf te zijn omdat wij het communiceren met hen altijd hebben nagelaten wij dachten ons verheven en als heersers met alles te kunnen leven wij weten nu dat ook zij deel zijn van…

Tussen Mexicaans gras hadden ze ons te pakken. (Hun laarzen gewet.) Ze hadden onze huidskleur niet en drongen ons lichaam naar binnen. Trokken ons binnenstebuiten. Lieten strepen na in de vorm van halve swastika's. Verder niks. -------------------------------------------------- Uit: 'Vrede is eten met muziek', 2005.…

Veilig woont de gewezen Duitse keizer in Huis Doorn, zijn fraai en gerieflijk Slot. Nauw ontkomen aan een angstwekkend lot van rechtspraak heeft hij hier een toekomstwijzer. De banneling leeft vol denkende ijver, mint gezelschapsspel, geleid door ernst of spot, schrijft een boek over wereld, wijsheid en God, arbeidt ook lustig met dansend ijzer…

Ik schrijf, ben van Fries- lands' Adelstand blauw bloed schrijft heersen- lijk goed van Hania van Grou, adellijk bloed Heerlijk goed.…

Er schijnt paniek te heersen op de vloer Der internationale beursgebouwen, Want in de toekomst heeft men geen vertrouwen En alle koersen zijn op hun retour. Zelfs aandelen die veel verwachting wekten Zijn nu opeens toch boemerangeffecten.…

Er is te weinig menskracht bij politie, hetzelfde geldt al jaren voor justitie, malloten heersen in de nieuwjaarsnacht. Mijn stelling is dus deze week een ferme: de overheid dient burgers te beschermen.…

De nerds en weirdo's heersen in het land Haast elke avond kun je je vergapen Aan losgeslagen hersenloze schapen Zoals bijvoorbeeld Emile Ratelband Vanwege al dat inhoudsloze zwammen Zijn Ratelband en Blaatnerd anagrammen…

In de geest, van mensen om mij heen kruipen giftige slangen en in het hart, proberen giftige spinnen te heersen maar in mijn hoofd kruipen al jaren meelwormen; het kronkelt... maar zij zijn: voedsel voor vogels, die daarvan gaan fluiten: als een nachtegaal alleen kan!…

reptielen heersen over heel de aard beweert het nederdietse intellect dat slangsgewijs toch stevig is gebekt en denkt dat hij veel kennis heeft vergaard zijn achternaam betekent echter ezel men lacht ‘m uit: zijn ware aard is [k][w]ezel…

De moeder met haar gedode kind in haar handen Het bloed is al opgedroogd De tranen zijn al in de gootstenen gedropen De wonden zijn veranderd in korsten En het verdriet is verdwenen Gretig staar ik naar de TV Naar het bebloede circus dat zich afspeelt in de geluiden om mij heen. Naar de lichten die rood dik water verspillen en verdelen…

Vertel mij jouw gedachten, zuiver mijn denken, we praten al zo lang, misschien in stilte zullen zorgen verdwijnen misschien in stilte zal vrede heersen in een andere dag, in een andere nacht kunnen we samen komen.…

Heer leer ons bidden een roep vol verlangen tot onze almachtige Vader maar geleidelijk naar wat en hoe opklimmen hoeft dit niet te zijn elk gebed openbaart zich als wegwijzer naar een Wonderland dat men steeds kan hernieuwen waar verandering en herboren denken door genade mogen heersen.…

nu komt verzoening in deze na-nacht heersen over schuld en onschuld zoals oude geesten van duizend jaar zal ik zwijgen en liggen als de aangebeten hond de bezworen zoektocht naar rust en vrede langer dan leven mag ik leven langer en liever dan lief…

Schaduwen van de wolken heersen Bladeren fluisteren donkergroen De wind stuurt water van de hemel Langs en in bomen, over steen Het vuil vervalt bij deze schone dag Van blijdschap dansen takken De droge dorst verlaat vragend wat is Het gras wacht op de bakken…

hij vraagt niet langer wordt hij gehoord dan niet geeft hij er niet meer om zijn tijd is voorbij gegaan in de eenzaamheid van de ban beschouwt hij nog eenmaal al zijn roemruchte daden voor altijd te worden erkend hij bereidt zich voor in stilte, zonder koor van jaknikkers, belagers van zijn onbeschermde eer niet langer te heersen…

Jij gevangen in jouw cocon ik in die van mij, ben ik de groeven in jouw gezicht ontstaan op weg naar waar geen verdriet heersen kan een landschap van ravijnen die bij elke nieuwe regenval rivieren van smart bevatten en ik pieker, pieker me suf zeg jou dat het van vermoeid- heid is, terwijl ik beter weet…

Wat is de wereld ingewikkeld en waaróm begrijp ik zoveel niet waarom zijn landen steeds in oorlog of komt het omdat je dubbel ziet Waarom kan er geen vrede heersen en ruik je de dood en ook verderf en moet haat dan overheersen Maar haat is ook geen waterverf Dan kon je met heel grote slangen spuiten over al het kwaad Zodat…

de zee, het zwarte gat de ijzige massa die iemand helemaal kan opslokken en dat maar al te graag doet overdag een lief kabbelende vriend zoet als een koekje, braaf als een baby'tje maar 's nachts duister en wreed alsof boze machten heersen het zwarte kwaad die menig schipper deed verdwijnen.…

dwarrelend betoog van dansende bladeren geelbruine kleur hun stervensbeeld waar het lied der bomen tot klaagzang vergaan door striemende regen verdriet behelst in tijden van leegte die eenzame nachten waar dagen heersen in duisternis zal het lied van de merel op stormen gedragen in de stilte erna de winter bekoren…

koning in rede wekker van vervoering was het liefde toen je sprak van gedeelde tronen verraderlijk vulde je de container van een geweer met rozen en kocht je argeloze onderdanen om heersen is je land en lichaam het leger je begeerte proeven je tweede huid neen, voor mij geen heer geen wapens meer en ik bid dat ik nooit…

rijp belegt de misvormde takken waar korstmossen zich reeds hebben genesteld en de dood zich schijnbaar al heeft gemeld symboliek voor 't vergane leven toch verschijnen onder de rijp opeens weer kleine groene puntjes op plaatsen waar de dood zou heersen het is in de natuur vaak om het even alleen wie sterk genoeg is blijft…

hier kwaakt het , als de mensen zwijgen, hier is men zoek, hier heersen de libel de reiger en de snoek, de wereld is hier een wonder, de zon verliefd zich, verleidt het licht in de rivier, en gaat weer onder....…

het laatste stukje brood maakt het verschil tussen levend zijn en dood wie zal het nemen jij of ik is het spel dat wij dagelijks spelen opgevoed en grootgebracht met delen kiest toch kracht voor macht met lauwerkrans en heersen declasseert de wedstrijd ieder die de mindere blijkt alleen de nummer één doet van zich spreken zijn…

herdenken wij hoe mensen werden ontmenselijkt toen van huid en haard verdreven toen in kampen opgesloten toen de wereld met lede ogen toekeek toen nu worden mensen nog altijd ontmenselijkt vandaag zijn miljoenen mensen ontheemd vandaag worden ze opgevangen in vluchtelingenkampen vandaag spelen zij die heersen monopoly met…

Wij kunnen ze terugvoeren op wetten die heersen over ons universum. Dat leidt tot een diepere vraag. Waarom lijkt het alsof ons universum gemaakt werd om in onze schepping te voorzien? Wij stellen nog altijd de vraag over de oorsprong van de mens en het ontstaan van het universum, dat onderhevig is aan wetten en fysica.…

kruisen staan haaks op het groen rust wortelt in vrede stiller dan wit lijken vergaan de strijd is gedaan laarzen marcheren blikken vooruit de dood daagt ze uit het grote gelijk van heersen en macht die het leven veracht ze vliegen in V- de lucht is nog vrij als ganzen op rij naar het rood van de einder dood als bevrijder…

Opdat vrede en harmonie geestelijk de wereldlijke wereld gaan overheersen boven het heersen van afgestompte, zieke geesten. Geestig genoeg?! Je had moeten zien met welke geest ik dit alles opschreef!…

Mysterieuze klanken doorweven van schoonheid gouden klanken zo betoverend als zij zingt Weerstand smelt door brandende liefde de ondergang lonkt via haar stem verstand verdwijnt in haar nevel Ondergang gehuld in ragfijne tonen gevoelens die heersen in het hoofd harten die verwachtingsvol kloppen Dromen van klanken gehuld in nevel we…

tussen regenboogkleuren en biergeneugten wachten ze op antwoorden, als poppen aan een draadje, ritmisch op en neer buiten zijn ze los van de nacht en heersen met hun hakgeklik. de jongens van het lamme tonggebral op hun knieën in de goot avances zijn het licht van hun verstofte ogen. ze draaien in het dansen om.…