Alle inzendingen over Heervrouw

Een Heer zoekt Vrouw in volle bloei en blad Maar krijgt als rijkeluiszoon nimmer vat Op vrouwvolk dat zijn hart steelt en omdat Geen meid iets kan beginnen met zo'n fat Als hij expres vaak uitgaat in de stad Denkt mevrouw Mijnheer doei, je kunt me wat Ik neem vanavond eerst een bubbelbad Met Coco mon amour, wat dacht je wat Dacht…

Wie zal het lukken om mij te schetsen, wie ik ben, niet zomaar een vrouw met huid en haar en een figuur zes, zeven, zus en zo maar levensecht? De dromer misschien, die vaag om zich heen kijkt en mijn beeld laat bezinken voordat hij begint te tekenen; zijn handen rusten in zijn ogen, zijn blik is zacht geen zoeklicht dat mij bleekt…

Vertraagd trek ik gekke gezichten tezamen zien ze er normaal uit Ik spoel mijzelf verder en weer terug, vergroot me en bekijk me dicht op de huid: ik zie er levensecht uit wat voor hoed ik ook draag wat mijn wensen daaronder ook zijn In het duister tast ik in mij naar wie ik ben, luisterend naar mijn lichaam dat slecht te verstaan…

Ik hoor mezelf bezig in de keuken, koken hoort niet zo te klinken Er is voor alles een tijd maar die ligt vast in dagelijkse routines Wanneer het donker wordt kan ik uitblazen, naar buiten kijken, naar de vogels kijken Op vakanties ontdek ik de wereld door de ogen van de jongens die rotsen en rivieren bedwingen De meisjes zijn prinsessen…

Mannen blijven jongens, maar jongens zijn soms mannen als het eropaan komt Dan maakt angst hen moedig wekt ze hun verstand met een nood- greep van volwassenheid Rijkeluiszonen kopen zich vrij en ook verloofden weten aan geld te komen, zodat alleen de armen overblijven en wat gespuis, blij met een salaris soms hopend op buit, rijkdom…

Mannen blijven jongens, bange jongens Met een vragend gezicht pak je hen bij hun dikke vinger Die is gauw geknakt Maar soms gaan ze teveel op in hun spel Dan slapen ze slecht en schrikken ze wakker uit de dromen waarin ze oefenen wat ze van plan zijn Overdag kan er geen lachje af Ze zijn druk of afwezig en bij het weggaan roepen ze dat…

Dan zal ik niet meer naar adem happen het raam durven openen en het uitschreeuwen ja dan zal ik elke avond zorgeloos mijn kleren uitdoen en ontspannen slapen dan zal ik geen vuurlopen en vaandels meer zien in de musea alleen nog de rode knoppen dan zal ik ongenode gasten ontvangen en alles wat ik wens omdat ik lang geleden nu…

Ik zweef meer dan dat ik zwem Het water draagt me op rimpels stroomt strelend langs mijn buik en tooit me met borstgolfjes Beeld jij je maar niets in schreeuwt mijn moeder Mannen kijken om, statig glijdt zij door de stad. Wij zijn koninginnen- categorie, voorbeeldig kunnen wij in het midden staan onze vleugels spreiden en vuur naar vijanden…

Ook werelden die we niet hebben en niet eens hebben meegemaakt kunnen we koesteren, schaatsers op de sloten van de elf steden en op de grachten van Amsterdam We kennen het van foto's en schilderijen, mode uit oma's tijd farao's, indianen en dinosaurussen de pracht van micro-organismen en het blauwe ijs van gletsjers waar nu koeien grazen…

Vergeef me ik wil niet goedpraten dat ik tijd nodig had om de consequenties van het ene of het andere op een rijtje te zetten Misschien heb ik de schijn tegen maar ik hield me niet afzijdig echt, ik wacht nooit af Ik kijk niet weg ik kijk juist grondig voor een weloverwogen beslissing want er gebeurt zoveel en vaak zit er geen lijn…

Ik durf wel bij jou in bed Jouw grote mond is te klein voor de wereld, jouw hart te groot voor mij, hier ben ik Vertel maar, dan droom ik met je mee, over jou in een purperen mantel de vacht van onschuld en macht Heel discreet, heel discreet neem jij wraak op iedereen die niet in actie komt en alles maar laat gebeuren Je geeft wijze…

Wij leven sober, genoeg is genoeg voor mij, en reserves zijn nodig volgens jou Alles is verzekerd, gelukkig geen leningen, we werken hard omdat je anders niets hebt De kinderen hebben hun eigen leven zij zullen niet voor ons zorgen en vragen al om een deel van hun erfdeel, maar het zit vast in steen, in kluizen, en in jouw hoofd dat…

Het zal toch wel zo zijn dat er ellende schuilt achter glitter en goud? We praten erover zodra er iets verdachts is Een kind dat thuisblijft oma die een week komt logeren een nieuwe oppas of een lange zakenreis Noem het roddels Ze zijn het cement van onze buurt En we weten best dat het mogelijk is dat ze niet waar zijn En dat…

Altijd maar blijdschap en geluk zou saai zijn, maar wat kan ik weten van iets dat niet voorkomt? Het zou ook oneerlijk zijn, ja onverdraaglijk, als sprookjes echt zouden kunnen zijn Mijn vrienden gun ik alles zolang we bij elkaar passen en ze niet te koop lopen met hun kinderen schaapjes op het droge of andere voorspoed Ik mijd buren…

De mensen hier zijn niet helemaal volwassen Ze leven langs ongemakken heen Dus dan ga ik het maar regelen Als een ouder voor hun bestwil Commentaar hoort erbij Dat doet me niks, we moeten door Wie niet handelt, wordt gehandeld en mijn eigen voorkeuren komen niet uit de lucht vallen Ik heb ervaring Ik hak en veeg de spaanders weg Ik…

Ik ben niet ijdel, ik ben edel Er valt niets op mij aan te merken Ik ken de wereld, de mensen met hun kleine zielen hun kleine verstand en kleine beslommeringen Ik begrijp hen, ik zie de schuld en de schaamte waarmee ze zichzelf straffen voor hun leugens om de lijken in hun kast verborgen te houden die ik wel kan raden en fluisterend…

Hand voor mijn mond, ik lach om het boze kind dat jij bent, dat alles wil zoals het zou moeten zijn een betere wereld rechtvaardigheid, gelijkheid en broederschap, nu! Niet langer een ideaal dat medemensen laat lijden om zelf niets tekort te komen Zo onvolwassen, niet jij jouw klacht, jouw wens om meer meer solidariteit meer harmonie…

De nacht is veilig. Kom Wat er ook misgaat je hebt gedaan wat je kon Kom. Je wilt te veel liefde en waardering van anderen voor elkaar en minder regels minder regelaars die in de weg staan en als marionetten beschikken over je lot Fouten zijn verboden Ze zitten in het systeem en daar wordt aan gewerkt Kom. Voorbij is de dag…

De mens is een wild dier in een kudde, een groep die zich organiseert om getemd te worden maar het valt niet mee om de systemen goed te krijgen Er zijn onverwachte effecten of knellende eisen Niemand is verantwoordelijk Leiders afzetten, dictators vermoorden maakt niet uit Het volk gedoogt de opvolger Er is hulp nodig Van buitenaf…

Misschien ben ik maar een meisje in jouw ogen, zoals alle meisjes zijn geweest, al was het soms maar even en al ken je hen anders allemaal zo verschillend de buurvrouw, de lerares jouw oma, jouw moeder jouw zus en ik, het meisje op wie je verliefd werd ik, de vrouw met wie je slaapt en ons dochtertje, een prinsesje in jouw fantasieën…