Alle inzendingen over Heilige Geest

ogen in een rotsvast geloven wierook aan je handen de zon brandde met licht van boven door het glas in lood zelfs de dood roerde zich in de tochtige gewelven op de pilaren keken heiligen minzaam naar de mensenschare zagen hoe de ringen om de vingers gleden in de glans van vertrouwen maar in het klokkenluiden vormden zich…

Mijn leven was één mis: een bijzonder heilige mis geworden, en Godzijdank gebleven. Dankzij alle mensen die altijd met mij meeleven, kan ik misdienaar zijn. Dankzij God en de Engelen, bij wie ik me zo thuis voel... werd het uiteindelijk een dienaar van het Dichten: niet van pijn...…

is direct voor mij heilig en overstijgt alle oude goedbedoelde mensen-wensen! Van geboorte tot graf is 'je veilig voelen' toch het grootste goed 'het beste' wat je mag overkomen! 'HOU JE VEILIG!' 'Ja, graag, jij ook?' Het is de wens, maar ook de verwachting van alle Nederlanders!…

mijn kathedraal bepaalt nog niet het weidse vergezicht heb nog geen heiligen op voetstuk bij het altaar neergezet wel heb ik delen van mijn leven gebrandschilderd in glas kleine ramen laten zien hoe mijn jeugd in vroeger dagen was pas later kwamen rust en statigheid in wierook en volwassen zijn maar het liefst werk ik in de…

zon schildert brand in alle ramen laagstaand laat ze stofjes dansen in de stilte van de tijd zacht komen de herinneringen spreken beelden vanuit schaduw bewegen steen voor steen hun leven van voorheen in de koelte van de kathedraal oogden zij heel theatraal maar dichterbij gekomen heiligen zij altijd onze dromen…

Geen naam was ons te lief voor onze kleine hartendief een lange speurtocht in vele boeken om de mooiste naam voor jou te zoeken toen bleek hij al geschreven in de palm van Gods hand en voor het heilig doopsel draag jij een wit kleedje afgeboord met strikjes en kant symbool van liefde en zuiverheid nu je tot Gods kindje wordt gewijd.…

De maan herinnert me aan mijn dromen, het plezier van het zingen, het spel waarmee alles begon Geen last op onze schouders geen onderlinge wrevel Het heilige moeten is uit ons weggevloeid de wereld in getrokken dwingend en mateloos, kinderlijk eisend dat het tijd is om volwassen te worden maar dat ben ik al en de last van mijn leven…

Ook voor een worm is vorm een heilig moeten maar toen na heel wat hopig wroeten hij op zijn handen en zijn voeten een wormin ontwaarde voelde hij naar onze norm zich God in aarde en raakte homp en hopeloos uit vorm.…

beelden dalen als trage bezinksels neer licht valt door de bomen de poort scheidt het heilige van het profane de schaduw van het haveloze boompje op de tuinmuur het zonlicht dat miljoenen kilometers aflegde om het zielige boompje binnen enkele minuten te bereiken verzink in de verstilde eenvoud de transparante schoonheid van…

uit te leggen Daarom ben ik zo nog bij je in je hart en in je geest ik zal daar nog met je leven want dat mis ik nog het meest...…

als mijn geest achter de spiegel zich in de morgen verschuilen wil even af wil wenden van het bestaan afscheid wil nemen van de contouren die mijn leven hebben geweven langs de weg te zetten bij het grove vuil op die momenten zie ik je silhouet het bedekt mijn onrustige gedachte mijn geest komt te voorschijn en verdwijnt de damp die…

Godin van kunst en vrede Van wijsheid en van geest Een uil als totembeest Vervoeg u stante pede Bij ons en breng tot rede Voor wie wij zijn bevreesd Godin van kunst en vrede Van wijsheid en van geest Verhoor toch deze bede Maak dat de mens herleest Dat liefde haat geneest Was Beth’lem niet de stede Godin van kunst en vrede?…

Ik spreek het nachtelijk hart Aan en vernoem mijn slaap In de schotel van het gedragen Servies waarmee de nacht me een Vroeg ontbijt aanbiedt Ik mis het beleg, het brood en zélfs Het erbarmen om mij dan toch Ter ruste te willen leggen, doch Niets spreekt het duister aan Ik kan slechts nog dwalen met Mijn geest, bakkeleien met onwelwillende…

overal flessen leeg en hol maar vol verdriet wrijf die geest eruit…

Want waar de wil is in de geest daar fluit de duivel mee. Al was het water nog zo warm je hart zo koud en niets voor mij.…

Mijn herinneringen liggen vast in knopen, mocht de houdbaarheid van geest wat vroeg verlopen.…

Hij vuurde met zijn geest de liefde van een dichter en heel Spanje beefde, beeft als een rietstengel in een brandend bos. Lorca won door de zalf van engelen, de gebeden van heiligen, de mondkus van God de Vader.…

Trekt ge op uw feest al zeegnend om, Deel van uw geest de rijken mede! Dan hebben wij u gans weerom.…

Vandaag de dag viert men een reeks van dagen Zoals men plichtsgetrouw en toegewijd Gewoon was om in meer sacrale tijd Vol overgave en bezonkenheid Te bidden om de heiligen te eren En allerzielen in des hemels sferen Zo ging dat toen, zie hoe vandaag de dag In 't thema staat van meer profane zaken Die menigeen bepleit en elk zal raken…

Toevoeging aan wat ik zag of rook of voelde of desnoods proefde vult alle gaten in mijn wil en in mijn fantasiebehoeften. Zo laat ik ronde vijvers kijken als flonkerende groene ogen. Die slaperige zomerdijken zijn omgevallen regenbogen Tien ranke populieren reiken als middeleeuwse kathedralen. en kraaienzang gaat bijna lijken op het gekweel…

Ik laat mijn geest reizen langs het maanlicht dat schijnt door de bomen. Mijn diepe wens is om jou te bezoeken, jou te zien als je vredig ligt te dromen... Teder verheft mijn geest zich in het duister van de nacht. Boven de wolken drijf ik langs het maanlicht, heel zacht.…

Wij bedekkken ons met dekens van steen onder de wind die zich niet laat vangen regens die uitspoelen en zon verlangen daar gaan de druppels duidelijk heen Overgoten met het hemelrijke vocht absorberen wij niet de wezenlijke dingen vruchtbaar zal de cyclus weer beginnen omdat het in de winter niet mocht…

cardio en kracht circulatie en de grenzen onderhouden zo met liefde wat we hebben in dialoog met andere mensen door sport besef je wie je bent en dat jij het lijf nooit hebt verwend altijd te weinig aandacht hebt gegeven en dus is het een eigen bestaan gaan leven samenwerken zal beiden sterken tot een feest van lichaam ziel en geest…

In de wonderlijke wereld van je geest pluk je de mooiste bloemen bejubel ze, want zij ontroeren het meest Sta ook stil bij de stilte in je hart en geef je over aan de beelden van je zijn wees liefdevol in alles wat je doet want zwart en wit doen pijn en je hart geen goed…

Met onze ontwikkeling verandert ons uiterlijk; we krijgen ‘n eigen gezicht een venster van ons innerlijk. Door bril en beugel is ze het lelijk eendje wat met pesterij gepaard gaat; ze lacht erom alsof ze er boven staat. Als jong volwassene op de reünie is ze ‘n elegante mooie vrouw en staat gelijk in aller belangstelling. Ik herken…

Gij hebt uw Geest, uw vuur gegeven, uw Adem en uw levenskracht, maar waar is nu zijn gloed gebleven, zijn laaien waar ons hart op wacht? Wij zijn vermoeid door zoveel zorgen - geblust, getemd, uiteengegaan, wij wachten op een nieuwe morgen waar Gij ons weer rechtop doet staan.…

gedachtengang waarin het trauma is geslopen kan het laatste hoopje tranen de emotie laten vloeien naar onze harten,want de warmhartigheid van liefde kleurt het laatste beetje kracht tot aan de horizon waarin de vogels in een koor gezamelijk lopen te kraaien bij jouw raampje in het ziekenhuis.onze diepste stemmen recht uit het hart vullen jouw geest…

er is een jaar voorbijgegaan waarin het toch niet ging met strijd wat eer behaald maar bloedloos of met tegenzin er tussen in verknal de boze geest die is geweest treed in het nieuwe jaar maak dat tot feest…

De Geest der Poëzie, Die altijd was', der Mensheid hoogst Genie, 't Streven der Mensheid naar oneindge Vrijheid En daardoor ook haar oneindige Blijheid. Ik ken haar. Zij is mijn gouden Geliefde Uit de Poëten der wereld, gouden vreugd. Ik ken haar. Zij was in mijn gouden jeugd, Van mijn geboorte af, mijn één'ge Liefde.…

Amerika wilde al eerder de eerste zijn. In de ruimte. Als eerste op de maan. Gene Cernan was er de laatste bezoeker. Hij zag onze aarde als laatste mens, zoals onze aarde in werkelijkheid is. Als een bescheiden, blauw bolletje, in een ontzagwekkende, zwarte ruimte. Gene Cernan keerde bescheiden terug, zoals alle astronauten voor hem deden,…