Alle inzendingen over Hein

Ik stel het me al voor: er valt een brief Van Piet Hein Donner bij je in de bus En de minister schrijft je daarin dus: “Ik stel u per direct op non-actief.” “Gut”, zegt je vrouw dan vast als ze dat leest, “Ben je als ambtenaar actief geweest?”…

Voor Heins verjaardag bakt ze daar een taart. Die is nu af en mag op tafel staan. Ze zingt en om het feestje op te leuken steekt Madelon dat ene kaarsje aan.…

M'n beide ouders waren oud van dagen, toen Hein, die uiterst slank was, hen kwam halen. Ze leden aan de moeder aller kwalen: de sterf'lijkheid - en die had toegeslagen. Er is iets, dat m'n levensvreugd bederft: de angst, dat ik hun ziekte heb geërfd.…

Amerikanen zijn beslist subliem in 't nekken van een ongewenst regime, al geeft het overwerk voor maag're Hein. Zeg, Bush, wanneer kom jij in Holland strijden om ons van Balkenende te bevrijden?…

Maar Piet-Hein Donner zal nu in de boeken De strafbaarheid daarvan gaan onderzoeken.…

Magere Hein inspecteert zijn zeis. Een mens neemt afscheid. Wenkende zijn vrouw die hij een kort zinnetje toevertrouwt zodat tranen in beider ogen opkomen gevolgd door zijn diepe zucht. De sikkel doorklieft het stoffelijke van de geest.…

moest denken aan de dood een personificatie van de mens wat botten in zwart gekleed een kap over het hoofd waarin twee punten blauw er was ook nog een zeis scherp als een scheermes er was ook nog een zwaard want verschil moet er zijn zoals HEIN die altijd in hoofdletters gaat en praat…

Een nazaat van een regentesk geslacht En zelf bestuurlijk ook royaal ervaren Mag nu het onderkoningschap gaan klaren Al was de procedure wel verdacht Hier rapt Piet Hein zich fietsend vast wat los Voor eigentijds advies in Huis Ten Bosch…

Je wílt zo’n Hein Verbruggen niet geloven Maar ja: toch aan bewijzen ’n heel pak Je ziet geen noemenswaardig ongemak En Kockelmann krijgt níet echt iets naar boven Sven schiet met scherp geen gat in dit betoog Al is het een op een en oog in oog…

Een lading die bestond uit vlees en bloed De vrachtwagenchauffeur ging er vandoor Een droom van vluchtelingen ging teloor De zeis van Magere Hein maaide verwoed Hoe leg je mensensmokkelaars aan banden? Die vraag blijft alsmaar op mijn lippen branden…

Het Schip van Staat is roerloos vastgelopen Van alle Spaanse matten van Piet Hein Resteert helaas geen enkele Florijn De stuurlui moeten op een wonder hopen Zelfs als men paars omtovert in oranje Komt er geen nieuwe zilvervloot van Spanje…

Wie straks in huize 'Hoekje om' moet wonen En plotseling een plasje heeft gedaan Die mag daar heel de dag in blijven staan Want zuster weigert om je te verschonen Zo word je vlak voor Magere Hein gaat komen Alsnog door Rutte in de zeik genomen.…

Vriend Hein kreeg Heinz gezwind in zijn bezit en heeft hem boven lof en prei verheven. Daar leeft de doctorandus monter door: zacht krakend zingt hij in het hemelkoor –…

Coen, Van Heutsz, Columbus, Hein enz.: goed verkeerd! Geweld, repressie moeten afgeleerd. Van nu af wil de mens het beter doen. En zie, daar is de nieuwe “held”. Bezield gaat hij tekeer: ons erfgoed wordt vernield –…

zij rekt de tijd zij rekt de tijd zo eindeloos dat zomertijd en wintertijd compleet zijn uitgerekt de tijd die zij dan overhoud laat Magere Hein volkomen koud!…

Verlies daar geen contactlens.. beste Hein! Er schijnt daar nogal wat woestijn te zijn’…

Geprezen het bejaardenoord waar wie je was niet langer telt en angst in zorg wordt gesmoord; waar dood met leven samensmelt en 'Magere Hein' reeds aan je zijde geduldig wacht op 't laatste woord.…

Jan Hein aanvaardt de opdracht buiten te verkennen wie waar staat in het vlakke politieke veld als hij dat naar behoren doet wordt hij een held wanneer hij slaagt partijen aan elkaar te laten wennen benoemd door hare Majesteit vanuit de overweging een kans van slagen heeft de Hoekstra van de samenleving…

De huid van de woorden is anders dan hun kern, de tijd tikt niet meer met een koperen pendel en bloedarmoede is allang niet meer romantisch; wij zijn voorbij 1830, Heine, en alle Wilhelms geland op grond waar het gras niet meer zo groen is als goed is wij zijn neergekomen bij het hese metaal waar de kleine aëroplanen uit Olieslagers' tijd…

In zijn huis woont nu Magere Hein. In het vet op de boekenplank, in de grijze vlekken in het gordijn en in de zwarte plekken op de bank De kamer is beroofd van enige kleur en moord hangt duidelijk in de lucht. Van de dader hangt nog de geur in het slachtoffer z’n laatste zucht…

Schrijf mij onmiddellijk een gedicht gebood de dood aan een muze man Nog vòòr voor je mij bent gezwicht schrijf het nu dus, nu je het nog kan De poëet zag, dit zou zijn einde zijn en schreef bijgevolg een dag of tien Dat was niet naar de wens van Hein had hij angst om te gaan, misschien De dichter dichtte heel de lange dag alsof gans zijn…

Maar Hein, zei ik, ik ben nog lang niet klaar Ik heb nog plannen voor een jaar of tien En ik ben amper veertig jaar. Hij greep zijn zeis en mompelde wat verwarde taal Dan nam hij afscheid, uitvoerig zwaaiend, maar non-verbaal.…

we tellen noch noemen de breuken de malen dat Magere Hein met zijn messcherpe invitatie zwaait we delen ongebroken een tere traan van de lenteregen op prilgroen voorjaarsblad we weten wat we gisteren wilden weten de onmeetbare tinteling van droef verlangen…

Hoe zo, jong? Alsof jong Alleen met Leeftijd Te maken heeft - In jaren ben ik Inderdaad jonger Dan jij - maar Mijngod je moest Eens weten Dat ik in Die paar jaar Tien keer meer Heb meegemaakt Dan jij in je Bezadigde leventje Ooit mee zal maken…

Toen magere Hein bij de kapitein aan het bed kwam zitten, vroeg z’n lieve vrouw oft’íe toch nog effe gauw een plafonnetje kon witten. Hoewel blij verrast met de nieuwe schilderskwast, duldde Petrus geen verweer. “Je blijft ten allen tijde hier aan gene zijde ook al werk je bij het veer”.…

De nacht houdt gevangen in catastrofes alsof doorzichtige touwen kracht hebben te binden maar ontwaken is krachtiger als de dood alleen maar zin heeft in te grijpen Magere Hein heeft tot op heden nog lang niet al het werk verzet en laat het er niet bij zitten, hij slijpt continue zijn zeis, ondanks onverzettelijkheid gaat hij zelf flink over…

Alleen mijn bril nog Is me eigen, die mij Het zicht verschafte Toen mijn ogen niet Meer wilden - Vrouw en kinderen afgepakt Door bittere tijd die Ontegenzeggelijk voorbijkwam, Vrienden van mijn generatie Ontvielen aan grijprage handen Van magere hein, hapjes die Immers niet te versmaden waren; Van mijn tijd ben ik de laatste…

Mijn nichtje Carolien lag altijd dwars in bed; dwars dénken deed ze echter niet want twee keer dwars is recht, vond onze griet Nu blaast ze vals, rebels de kraaienmars Zo vals dat Maag’re Hein zegt: ’Blijf nog even, Pas als je zuiver zingt, pak ik je leven.’…

Als vaste klant van onze hospitalen Kijkt Magere Hein begerig in het rond, Zoekt tussen ziek en zwak en ongezond Naar koopjes met de allerergste kwalen. Hij lacht verheugd als hij in een der zalen Het bordje ziet: 'Twee halen, één betalen'. ...er zijn ziekenhuizen waar men reclamebordjes op de bedden gaat aanbrengen...…

Als wervels krimpen en knoken kraken, lacht magere Hein in je suffe brein.…