56 resultaten.
Maria en Anaïs
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 750 Henry en June Miller Hugo Guiler
nog even Juan Luis Buñuel
de hele coterie van de holebi
ja tout Paris jaren dertig
zelfs Anaïs Nin werd in alle eenvoud
weggespeeld door deze tere schoonheid…
Het groene paradijs
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 184 Henry Bauchau, Les hirondelles boivent en vol.
Uit: tentatives de louange.)…
Queen Jane
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 103 Sweet lovely Lady Jane:
jij huwde Henry 8.
Het bracht je veel geween:
hij had je in zijn macht.
Zijn Queens had hij onthoofd
met vorstelijk gemak.
Dat werd ook jou beloofd
door die royale zak.
Zijn plannetje bedierf,
daar er een zoon verscheen.
Twaalf dagen later stierf
jij in het kraambed, Jane…
112 jaar
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 260 negentig jaren geleden
verstomde het geweld
herinneringen bleven
indringend en wreed
de somme ieperen
verdun en de ijzer
op de 11de van de 11de
wilde hij nog iets zeggen
nog in de houding staan
maar alles weigerde dienst
veteraan henry allingham
zijn zwijgen sprak boekdelen
afgevoerd in een rolstoel
het applaus hoorde hij niet…
Geboeid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 19 Op de brug voor deze muren
stonden de speren met de hoofden
van iedereen die in de weg stond
rafelig afgehakt op het blok
als de veroordeelde weigerde
om de beul te betalen
voor een snelle dood, de hoofden
met gaten waar de merels pikken
de gaten waar de ogen zaten
De parochianen droegen sjaals
voor hun neus en mond
tijdens de zondagsdienst…
Cryptocarya kostermansiana
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 881 André Joseph Guillaume Henry Kostermans*
geboren in 1907 in Purworejo en overleden te Bogor
met de voornamen Achmad Jahja Gon Hartono
in 1994 als jongste hier begraven ligt
*Het jongste graf is van Prof. Dr. André Joseph Guillaume Henry Kostermans, geboren in 1907 in Purworejo en overleden in Bogor in 1994.…
De regenachtige dag.
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 285 De dag is koud, en donker, en somber;
Het regent, en de wind is nooit moe;
De wijnstok klampt zich vast aan de beschimmelde muur,
maar bij elke windvlaag vallen de dode bladeren,
en de dag is donker en somber.
Mijn leven is koud, en donker en somber;
Het regent, en de wind is nooit moe;
Mijn gedachten klampen zich nog steeds…
Opgegeven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 118 (voor Shirley Jannice Henry)
Als de zeer gerespecteerde vrouw van
de kunstschilder James Porter hoefde
je niet met de benen en al bloot.
Als moeder van twee kinderen zag jouw
toekomst er florissant uit en dacht
men alle tegenslagen weg. Zeker dat
meest ongewenste en definitieve.…
Henry Moore in Palais Auersperg*)
gedicht
2.0 met 23 stemmen 6.919 *) Henry Moore (1898-1986) was een Engelse beeldhouwer, bij het grote publiek vooral bekend om zijn grote abstracte bronzen en marmeren sculpturen.
------------------------------------
uit: 'De jagers in de sneeuw', 1986.…
Voorjaar
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 939 Gehuil van een klein meisje
geprikt door een boze brandnetel.
Moeder probeert te troosten
en heeft een arm om haar heen geslagen.
Fotogenieke brandnetels staan
aan de rand van het bouwterrein.
Met de natuur valt niet te spotten.
De zon overweldigd het jonge gras.
Onstelpbaar lijken de tranen nu.
Moeder spreekt woorden van troost.
De grond…
Kattenleven
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.004 Pootjes achtergelaten op de papieren.
Dan de leuning van de stoel bevreeën
Uitgebreide wasbeurt in de vensterbank
Je poot tegen het raam gedrukt.
Daarbuiten het overmoedige roodborstje
De opschepper met de rode borstvlek
Driftig beweegt het puntje van je staart
Strak onbeweeglijk de rest van je lijf.
Op het zachte naaldenbed
aan de voet…
Houten duif
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 1.298 Te zwaar voor de takken
van de elegante dwergmispel
zakt de plomp neerdalende houtduif
door de bladeren.
Spreidt zijn vleugels. Paniek
vonkt binnen de witte randen
om de ogen. Pikt in willekeur
al vallend naar het lichtrode.
Hier is de houten duif niet voor gemaakt.
Rustig snavelen tussen de stoppels
van een wijd veld is zijn bestemming…
Bast
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 545 Ook wel eens het gevoel
alleen nog te leven uit de bast
zoals een uitgeholde wilg
Met in de molm
van zijn vergane binnenkant
een al bijna bloeiende vlier.
Zo te bestaan bij een sloot
in de gedachte van een verbaasde wandelaar
en voorbij razende treinen
met reizigers
die je geduldig in de rij zien staan.…
(v)lucht
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 601 als ik meega met de wind
zo maar naar verre streken
krijg ik dan heimwee naar mijn lief
als ik daar los kom van de wind
daar in die verre streken
weet ik dan wel hoe het leven gaat
als ik daar adem van die wind
in die vreemde streken
mis ik dan mijn hartedief
want vaak is die wind
ginds in die verre streken
toch ook maar lucht gebleken…
Cyclus
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 757 Kijk hoe ik hier loop op de bladeren van jaren
die eens doodgevallen in een droevig jaargetij
nu voedsel zijn voor wat leeft
alles zou zin hebben ook dit gedood
dat mij laat bezien hoe nietig een zucht
is als zelfs het blad dat is gevallen goed is
wat loop ik hier dan waarom lig ik niet
gevallen uitgezucht en opgenomen in de
kringloop van…
Onzekerheid
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 696 het lijkt mij
dat de dood dichterbij is
dan de klaarheid die ik zoek
in mijn bestaan
dichter dan ik
zou kiezen en toch
gekozen worden door de dood zou
me nu liever zijn
maar wat is liever
als alles er niet meer toe doet
wanhoop mij ten deel is
en ik eenzaamheid te over heb
wat is dan nog liever
dan hunkeren naar droge ogen
en onvoelbaar…
Ik
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 859 ik heb mezelf
in morgenstond en bij nacht
zomaar in een ander leven gebracht
daar lig ik koud in een ander bed
en hoop vurig dat ik het red
want
mijn aarde is nog ongewarmd
en toch voel ik mij omarmd
door een kracht die in mij is
dat
ondanks dat ik alles mis
met de koele aarde onder mij
die me wakker houdt
ik vrij
en eenzaam waak en zucht…
Kamperfoelie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 398 Bloem gemaakt van lastertong
en gestold rundvet
pas geurend
bij het begin van de schemering.
De honing diep verborgen
Achter de te lang doorgegroeide
bleke neusharen.
De hoornaar daast.
De klimmende hangt en steunt
Op alles
Wat dragen kan
En niet hard wegloopt.
Taaihouten spiralen
Wirwar van karig hout.
Een gespikkelde borst
Verstijfd…
Pauze
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 904 In de luwte van de bomen
met je rug leunend tegen een hek
en je ogen gesloten
dwaalt milde herfstzon
over je gezicht.
Zo moeiteloos als dit licht
te kunnen bewegen. Overal te zijn.
Langs en vallend over het water.
In het Eemskanaal, de Curare
en de Amigo
op gepaste afstand van elkaar
volgeladen tot de boorden
varend naar Delfzijl.…
Begonia
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 1.611 Tot nu toe is het elke begonia
slecht bekomen
wanneer ik achter haar plaatsnam.
ze kwijnde weg
zodra de asregen van mijn schaduw
op haar viel.
Mijn vaderlijke autoriteit
en mijn moederlijke zorg
werden een weg naar het compost.
Maar ook een kunstplant
gaf geen troost
Ze verkleurden in vaalheid
nu laat ik het blijven.
Tot inkeer gekomen…
Notitie
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 661 Wat ze gehoord hebben
meegemaakt, gezien.
Ze liggen er nog
gaven geen aanstoot.
Bloed, fluim en weer
de regen waste ze schoon.
Van geologie tot oproer.
Geen weerstand boden ze
De ondersten, onaangedaan
door hartstocht en passie.
Nog voor de geschiedenis
een onvoorspelbaar teken.
Zonder vrees. Onschendbaarheid
is een diep verborgen…
De Totaalklever
netgedicht
1.0 met 12 stemmen 883 En alles wat blinkt
Onder de wielen geraakt blik
De stralende kraal
en het verloederde kopergeld
Gaat in de plakzak
van de totaalklever.
Leent het eksteroog
aan het bedeltje van waarachtig Sterlingzilver.
De stem aan het gezang
van statiegeld.
Op scheve hakken grist het geleerde schorem
citaten bijeen.
De raper van vieze papiertjes…
Geoloog De Luc in Groningen (1778)
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.335 Een Zwitser hoog op de Martinitoren
Speurend
Naar de grote moederberg
Van het rondgestrooide gesteente.
Maar nergens verheft zich iets.
De grote berg moet weggezonken zijn
In de klei
Voor de boeren groeien
Ze in de aarde
En vermenigvuldigen zich voortdurend.
Groeien overal behalve in het vuur.
Dit is in ieder geval bewezen.
In het…
De buren
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 711 De buren zijn vandaag haastig vertrokken.
Zo heb ik uiteindelijk toch nog
kijkend uit het raam van de flat
met hen kennis gemaakt.
Zag nog net de achterkant
van het verhuisbusje
aan het einde van de straat.
Hiernaast trekt nu niemand
de WC door.
Wat een eenzaamheid!…
Slaapwijk
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.353 Achter de hagen van soldateske coniferen
Beland in het kunststofameublement
Is veel te vertellen
Geëindigd in veel te verzwijgen.
De kinderen groeien
En de herinnering aan spannende aanbiedingen
In de folders
Zitten in het behang stil en bloemrijk
En het geluid van de leidingbuizen 's nachts
De regen valt op de grinttegels
En de zure…
Zoutkamp
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 593 Ook hier niet verder gekomen
dan de kroeg
en het staren
naar het water
door de natte ramen.
In kapitalen
een van de bekende namen
nog net te lezen
op een bootje voor de kade.
Dan een massa grijs op grijs
en alleen maar beweging
in het beeld.
Spanning in het zwepend touwwerk.
Schuiven op de stoel.
Doel van de zondag.…
Frietkauw
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.600 Balancerend op de rand
van het vederlichte plastic bakje
pikt de frietkauw naar
de laatste hardgebakken kruimels
wegdromend in een restje met regenwater
aangelengde mayonaise.
Overal thuis te vinden.
In de volgekotste steeg "Achter de muur" genoemd.
Op een grasveld of een schoorsteen.
Maar niet te dicht bij mijn schrikwekkende voetstap…
Nachtwandeling
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 1.954 Regenring om de maan.
De schaduw van twee zwanen
accolades, sluiten het water in
en het diepe zwarte land
gaat verloren in de Slochter vlam.
We lopen op de tast
door onverwachtse zang
van vleugelslag.…
De roeken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 644 Een menigte. Zwart glanzend
tegen het blinkende zilver
van de ijsvlakte.
De met kaalheid omrande snavels
houden binnen een onzichtbare cirkel
afstand tot elkaar.
Onhoorbaar bevolen vliegen ze op
en tegen de lucht tekenen
de gevingerde vleugels.
De zwerm zwenkt af en keert
en komt nog eenmaal per toeval
over de plek van de bewonderende…
De Vismarkt
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.048 een meeuw wacht op een trapgevel
tot de viskraam afgebroken is
koude stralen spoelen een stroom andijvie
in de regen
de marktmeester gaat rond
langs de droge vierkanten
de armen op de rug
in een boom
hangt blauw papier
en een man rakelt met een zwarte paraplu
het verleden op tussen de kisten…