Herfst
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 
130
130In de natuur,
in een bos of park
zonder gehark laten we los
In een meer zwemmen zwanen zo smetteloos, statig als dame en heer
Een paadje kronkelt als draadje
tussen dicht en bebost
met aan het einde een gaatje van licht.
Het herfst aan de bomen,
de doorschijnende blaad'ren
zijn op z'n generfdst
Zomaar ineens rood of bruin in de kruin…
Bezig met laden