Niettegenstaande het feit dat het desalniettemin een krachtig moment was,
zodat mijn beide aardedonkere reebokbruine ogen zich konden verlustigen bij de aanblik van een laatste oprisping van een zieltogend dwarrelend acaciablad,
zodat mijn gemoed onwillekeurig werd meegesleurd in neerwaartse spiralen,
waardoor het gezichtsveld voor mijn…
het regent
een liedje op de radio
en ik zit binnen
weet heus wat er is
mensen onder paraplu's
zou niet weten wat ze zeggen
te koud maar mijn ramen open
denk ik aan de stemmen die ik hoor
stemmen, altijd die stemmen
niet in m'n hoofd, gewoon buiten
plus wat fietsen in hun rek, voorbijgaande auto's
omfloerste lantarenpalen, hond…
Hoe een dichte mist mijn twee ogen bedekt
zodat er weinig zicht vloeit uit op hetzelfde moment stroomt
verdriet in de aderen waar ook een dor blad drijft met een of ander wind
Waar komt deze oneindige treurnis vandaan daar ze nog eens wordt gevoed door pijn.
De prachtige blauwe hemel van weleer wordt
gekleurd met grijzige grauwheid, een zon…