raakt in de compleetheid van een kind
wat oogcontact maakt met het zorgeloze
streepje licht als speelbal van de wind en morgen
veegt hij de resten aan van de onvolmaaktheid
waarmee de harmonica van tijd zijn tonen blaast
zonder enige verwachting, zonder enige verplichting
soms in mijn richting hoe ik mijn aarde ook draai
de gekozen herfsttoon…
Enig vogel zingt
in wiegende herfsttonen
een repertoire.
Vol melancholie en weemoed luister ik naar enige
vogelklanken die me terugbrengen naar lente wanneer ze zich
al vroeg luidkeels lieten horen in firmament gegoten in een dromerig decor
tegelijk maakte ik kennis met eerste liefdes en prille verliefdheden op een golvende lijn.…
26
Bezig met laden