62899 resultaten.
Zonderlinge dorpelingen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 109 leven
het bronzen klokgelui der goegemeente
verbondenheid der geest in korenzangen
van spreuken luid verkondigd in de psalmen
in marche funèbre klonk een requiem
Zo werd de vreemde kostganger des heren
door de vroomdsten onder dorpelingen
ter aard besteld de laatste eer bewezen
van heer baron hoeft men niets meer te vrezen
hun zorg was…
Strikgeval
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 5.438 het pad van vriendschap en vertrouwen
slingert zich blind langs klip en kloof
over rots, ruw en onbehouwen,
in woestenij en diep geloof
door dorpen van een goegemeente
langs wegen, aders met een ziel
verhard met eerlijke gesteenten
van volle waarheid, vast, stabiel
helaas, soms wordt het bermbrandlopen
of daagt een onverhoedse kuil
die…
Asielzoekers in eigen dorp
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 115 straat op
nu hun bloed door hun kleinkind stroomt
De goegemeente heeft hen al lang begraven
Als hun kind ook een kleinkind voortduwt…
dorp
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 85 ik keerde terug naar het dorp
om leven te blazen
in het verleden
het dorp en ik
we vlogen als vogels
tegen elkaar op
aan weerszijden van de glaswand
we spraken elkaars taal niet
een omhaal van woorden
was niet nodig
de ontmoeting viel
vanzelf stil
ik verdween uit het dorp
waar ik de hemel
niet kon zien…
Vrijheid
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 329 net buiten het gezichtsveld
van de vrije geest
wacht de goegemeente
die langs de achterdeur
binnen sijpelt
maatstaven
zeden
gewoonten
verstevigd door de ketting
van het goed fatsoen
zoiets doet men niet
op straffe van
moord
op het karakter…
Iconenstrijd
snelsonnet
3.0 met 14 stemmen 428 dus sprong hij als verlosser in de bres
en gaf de goegemeente voetballes,
maar hij had niet gerekend met Ten Have.
De impact van de komst van L. van Gaal
was 8.3 op Johan Cruijff z’n schaal.…
Tweede Ronde
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 325 Natuurlijk kon Obama met zijn speech
De goegemeente aan het huilen maken,
Natuurlijk sprak hij over goede zaken,
Tot dusver bleef het meeste ‘out of reach’.
Dus ach, poor people, reken je niet rijk,
Eerst wacht nog die weerbarstige praktijk.…
klein en daarom bekoorlijk
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 115 De wereld is klein in het dorp.
Waar ieder de ander kent bij naam.
En bij bijnaam als dat zo moet zijn.
Een dorp is een wonder van een wereld
in het klein waar er voor elkaar
geen geheimen kunnen zijn.
Een dorp is een kern met daaromheen
het leven waarin alle aspecten van
het mens zijn worden bedreven.
Klein en daarom bekoorlijk.…
Recessie?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 973 Hoe weinig de mens ook bezit,
hoeveel de mens ook klaagt,
het nieuws laat weten
dat het de goegemeente heeft behaagd,
bijna net zoveel te investeren
als de voorgaande keren,
dat 5 december werd gevierd!
Dus: klagers geen nood,
neem een extra pepernoot!…
Herder
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 312 Kleine jongen misbruikt, vernederd, onteerd
door een man die over zonden preekt,
die over God en de duivel spreekt,
die door de goegemeente wordt vereerd.
Kleine jongen, schaamteloos alleen gelaten
met op z'n ziel een brandend merk,
gebrand door een herder van de Kerk,
waardoor hij 't leven en zichzelf zal haten.…
gevallen dorp (1916-2016)
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 184 op een open plek
in het bos
waar het dorp was
het cafe, de smederij en
de vele boerderijen
daar ligt de dood net
onder de oppervlakte
verbergt de aarde de vele
lichamen van de doden
onder de grond
in het dorp staat
geen boom overeind
de verwoeste bodem is een
maanlandschap met diepe kraters
waarin nu zeldzame padden leven
elke…
de kleine witte keeshond
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 964 de kleine witte keeshond
plaste in het dorp Piaam
wij kwamen er en keken naar de ganzen
die zich volvraten voor de voorjaarstrek
de hond sprong de auto uit en danste
al plassend door het dorp van plek naar plek
in zo’n dorp kan zo’n hond als vroeger leven
overdag zijn neus na als een vagebond
zonder zich te ver van huis te begeven
bij…
Emmercompascuum
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 772 Hier voelde ik het leven in mijn armen.
Mijn dorp Emmercompascuum.
Waar eens moerassen zich in blauwe verten
aan de hemel verbonden.
Waar alleen de wind fluisterde
in bentetop, wilg, els of berk.…
Bevrijding
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 771 Het dorp de rug gekeerd,
niet meer omgekeken
Lots lot voor ogen
Nimmer komt een wending
opgeslorpt in groter gebeuren
waarbij dode bladeren
verzeilen in riolen
Het wordt stil
in de herfst van leven
alleen het hart
heeft nog te lijden
van dit verlaten
stille dorp…
Bevrijding
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 288 Het dorp de rug gekeerd,
niet meer omgekeken
Lots lot voor ogen
Nimmer komt een wending
opgeslorpt in groter gebeuren
waarbij dode bladeren
verzeilen in riolen
Het wordt stil
in de herfst van leven
alleen het hart
heeft nog te lijden
van dit verlaten
stille dorp…
Mijn dorp
hartenkreet
4.0 met 30 stemmen 2.347 Ja, ook de straten zijn veranderd
met nieuwe huizen die er zijn gebouwd
nee, het dorp is mijn dorp niet meer
alleen het kerkhof voelde nog vertrouwd.
Ik heb er niks meer te zoeken
maar heb er zoveel verloren
het dorp is van andere mensen nu
de plek waar ik eens ben geboren.…
Het kleine dorp
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.887 En van het duin gezien, het zonnige-hoge,
Ligt het klein dorp zo zonnekleurig dat
Ik met één blik van liefde het omvat.…
rijk dorp
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 301 mijn mooi Drentsch dorp
karakteristiek op ansichtkaarten
met rieten daken, glorieuze eiken
lommerrijk decor
bestendige beloften
als wasgoed aan de lijn
beschermd gezicht, sindskort domein
van "nieuwe rijken"
voor de niet zo welgestelde
verbeeldt dit plaatje
een vervlogen tijd
van voeten om de haard
bij moeke die de appels
van de pluk…
dorp
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 151 waar is het dan, dat dorp
met pleintje, omzoomd door bomen
waaronder bankjes staan
niet bezet door mensen
waar de zon door bladeren schijnt
lucht trilt van warmte
luiken van omliggende huizen dicht zijn
gekko's gevels bestormen
krekels vleugels langs elkaar strijken
daar zou ik willen wonen
alleen, met boeken
soms, heel soms
met mensen…
Dorp.
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 337 Voor een puntdicht ben je te groots, te vol
van levenslust in stoeten en breughelfeesten,
te uitgestrekt in weidse akkerlanden,
teveel pointes voor één gedachte.
Misschien pas je wel beter in een sonnet:
ik knoop je wijken in kwatrijnen open,
zet je kerken en kastelen in rijmen vast,
hinkel in terzinen op je beiaardmuziek.
Maar je wil vrij…
waar de duivenmelkers wonen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 167 We zagen de duiven van je vader
roekeloos koerend nu de kat van het gif at,
hun vaalblauwe kielen, hun korstige schedels
en het ampele leven rond de constateur.
Toen we kusten achter de meidoorn
was je mond weeïg
als oude mispels,wormstekig
als het dorpt dat achter ons ligt
nu de stad lokt met zijn vuren.…
uitgestorven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 71 de nacht glijdt langzaam
langs de regenpijp omlaag
over straat tot waar het water
lonkt en soms ook plonst
vanwege een overmoedige wandelaar
al lang niet meer zo stabiel dus
als tweeduizend jaar geleden
en midden in het dorp
staat alleen nog een dode brievenbus…
[ Tussen de akkers ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 31 Tussen de akkers
een laag ommuurd grasveldje –
met boerengraven.…
ongeloof
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 De wereld leek ons dorp
En opeens wordt ons dorp de wereld.
Voor even wellicht.
Een uitgelezen moment om over
het leven na te denken.…
Vrijheid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 104 Bloot praalt het regenland
stom en zwijgzaam
straalt vinnig en zeker
donkere tralies
voor een niets vermoedende nacht
erotisch gemompel van de goegemeente
kooit de eenzaamheid
van een te vroeg geboren morgen
overspoeld een macht van veelheid
aan spermaciden
de overbelaste waterzuiveringsinstalatie
rekent af
tijdens een niets vermoedende…
mist afgunst geen inzicht en aanvoelen?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 102 daarentegen wordt hij
achterna gezeten
door gulzige op buit beluste hengelaars,
pretentie en hoogmoed verweten,
door de roddeltantes beladen met alle zonden van israël
en door de goegemeente uitgespuwd
of als een zondebok de woestijn ingestuurd.
afgunst mist inzicht en aanvoelen.…
Over duizend sporen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 122 vluchtig dwarrelt zand
over duizend sporen
geselt palmen waaronder
psalmen ooit zijn geboren
een geitenhoeder lacht
als hij de kudde drijft
grijnst als wind de hoofddoek
van een schone verwaait
een vredig dorpsdecor
waarin tijd de ogen
langzaam heeft gesloten
voor vernieuwing buiten
pas avonds als
ouderen de luiken sluiten
verheft…
Mijn oneindigheid
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 417 Ik zweef door talloze zwerken
Mijn geluidsloze vlerken
Brengen mij verder dan enige kim
Ik ben mijn eigen schim
Opblauwend in nakende dageraad
Moment, dat ik sterfelijkheid verlaat
Parelend gedroppel aan menige halm
Reden voor mijn stervensgetalm
Mooie woorden bij het graf
Omgeven door kattenstaart en hondsdraf
Afscheid van de goegemeente…
Een dorp
gedicht
3.0 met 13 stemmen 8.468 een dorp is een cirkel
met de hand rond een
kerk getrokken;
een duif is een zeer
eenvoudige luchtledige
lijn op een dak;
een voorjaar maakt natte
vlekken op het papier
van de lucht;
en kijk, dit is pas
werkelijkheid: straks
laat ik het regenen
op mijn gedicht
zodat het uitvloeit
tot een akwarel
van doordrenkte,
onleesbare woorden…
Het dorp is niet meer...
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 419 Het was een boerendorp
Toen ik hier kwam wonen
Klompen en overalls en
wangen met rode konen
De melkboer en de slager
kwamen nog aan de deur
En ook de warme bakker
Met zijn opgewekt humeur
Op straat werd gegroet
Want je kende iedereen
Dat oude dorp had iets
Daar kon je niet omheen
Nu zoveel jaren later
Is het een flinke stad
En moet…