Alle inzendingen over Hevig verlangen

Deze vingers Deze handen Vurig hopend Hevig verlangend Vrouw/moeder/kind Doordrenkt... omdat niemand anders die moeite voor haar nam…

Hevig verlangen naar iets voor jullie beide eens mens dat welkom is een kind aan jullie zijde Allang gehoopt iets wonderlijks, zo klein zo uitzonderlijk, zo fijn zo speciaal, wat zullen jullie gelukkig zijn Samen liefde voor de kleine samen leven met het kind samen er voor zijn samen als het problemen ondervindt Het is meer dan welkom…

mijn toekomstige gedichten zijn nu nog ongeschreven maar ik voel ze in me leven als volhardende intentie met het hevige verlangen op te lichten tot presentie tussen het toetje en de vaat is bijvoorbeeld zo’n moment waarop het woordenloze woord ineens precies zijn letters kent de deur naar het onzegbare staat dan even op een kier en leegte…

Hoe komt het toch Dat ik niet begrijp of leer Dat niet zonder elkaar kunnen Altijd samen willen zijn Iedere dag, telkens weer Door omstandigheid en ommekeer Verandert naar steeds minder meer Het hevige verlangen Elkaar te willen zien Langzaam gereduceerd wordt Tot af en toe en heel misschien Dat liefde dooft vervaagt en eindigt In verbitterdheid…

Open je blik, kijk mij niet aan, je weet dat ik snik, tranen in jou vergoten Voel mijn huid, klam en trillend, van het geluid aan jou ontsproten Proef je de smaak van hevig verlangen? Je pijlen zijn raak in mijn ziel geschoten De geur van vandaag, weemoedig van nu, smelt laag na laag, wordt morgen uitgegoten.…

Het is augustus en de hitte zindert Hevig verlang ik naar de winternachten Ik zal er nog een tijd op moeten wachten Het is vooral het vele stof dat hindert De schaduw op de boerendeel vermindert Mijn klaagzang en beïnvloedt de gedachten Die mij tot dit bedrukte schrijven brachten De kunstenaar in mij herrijst en vlindert Want hij beseft…

verlangen vlamt in me op terwijl jouw onschuld mijn gezag totaal verpulvert; machteloos verdrink ik in de kracht van je verlammende schoonheid…

in hun hevige verlangen naar nabijheid houden zij, de kroongetuigen, stand en onthand afstand van de ongekusten. vandaag veel zon, morgen een dag met wat regen en een graad of negen. dan bakken wij appelpannenkoeken naar believen en vlechten een krans van rozen en madelieven.…

Bijna geen mens weet van onze verbintenis, ons hevig verlangen in dagen van gemis. Als WIJ maar weten wàt we delen wat kan ons dan die anderen schelen? Laat me nooit meer los deel je dromen en je leven dat is 't allermooiste wat je mij kunt geven.…

verlangen naar een kind die welkom is en een broertje op het pad vindt Zo wonderlijk, zo klein zo uitzonderlijk, zo fijn zo speciaal, zo apart zo gelukkig kunnen zijn Nog even in moeders schoot veilig en vertrouwd in geborgenheid, zekerheid en liefde het fundament is gebouwd…

verlangen overspoelt haar naar de tijd dat zij zich nog alles kon wensen Haar gebogen lichaam schaduwt over straat en duwt haar karretje geduldig voor zich uit In haar mandje een kleurige bos rode rozen Spoedig zal zij weer zitten in vergetelheid voor haar ruit……

Keek jou...zo smekend aan Reeds vanaf het begin begeerde je m'n warme adem trillend, hevig verlangend toen kwam ik... Omhelsdejou,...teder maar bevend Reeds vanaf het begin voelde je toch m'n allerliefste m'n eindeloze zoektocht naar jou toen kwam eindelijk JIJ...…

nog heel even dan spreidt het blad het bloemhart laat zich zien bovendien de eerste bonte vlinder raakt mijn ziel in een fase van extase op zulke momenten wil ik alleen zijn om het hart te laten lenten te delen met de jubeltonen van de merel en de eerste zwaluw loopt de schaduw voor me uit die zich niet laat vangen zozeer is mijn verlangen…

jij roept een hevig verlangen op, jij kust wakker wat al lang bestond, verlangen om hart, ziel, geest en lichaam te doen samensmelten, dat oeroude, eeuwige zoeken van iedere mens, ik wil je laten slapen in mijn armen en steeds kijken naar je gesloten ogen, en luisteren naar de geluidjes van je diepe, rustige ademhalen, ik wil je lieve,…

Langzaam laten je ogen mij uitkleden Gedreven door je hongerende blik Is mijn passie hevig verlangend Om je mijn lichaam te geven Plagend willen je ogen mij zien Ik spiegel in mijn roomwitte huid..…

Naar poen kon-ie hevig verlangen. Als hangjongen hing-ie de beest uit en ging-ie aan 't jatten. Nu zit-ie. Gevangen. Een jaar zat-ie piepers te jassen. Een pisbak kreeg hij om te plassen en ook voor z'n kak, maar een ligbad ontbrak: in een zitbad moest Kees zich toen wassen.…

Als een dromend kind verlang ik soms zo hevig naar mijn vaders hand.…

niks doen, blowen, en alleen nog maar rondhangen met een hevig verlangen naar nog zo'n lekkere blow, zonder de twijfel "ik stop HO" het gaat als maar verder en wat schiet ik er mee op? Geen ene fuck.…

ze vielen niet uit haar behaatje maar ook niet uit de toon mooi gestalte in haar iele smalte ze priemden als dolken in mijn meewarige ogen stuiptrekkend beroerde ik haar ze stal de show met haar ogen omlijst met haar lange blonde haren landerig draaiden we om elkaar heen zo dichtbij elkaar op weg in liefdes hevigheden…

Met een buik vol lachende tranen is de clown weer eenzaam in zijn droom bevrijd van de schmink van zijn ziel en is het circus het kerkhof waar zijn publiek hem in de stilte weer de aandacht geeft en laat lachen zoals hij droomt…

en mijn verlangen naar jouw geborgenheid is een verlangen in alle hevigheid... m'n verlangen naar genegenheid, is 'n verlangen naar jouw aanwezigheid... mijn verlangen naar jouw schoonheid is 'n verlangen van begerigheid... en dit gevoel van afhankelijkheid een aanslag op m'n zelfstandigheid...…

Net ontmoet en in alle hevigheid weer afscheid genomen van haar. Verlangen en uitzien naar haar. Even nog en dan sluit ik mij in haar armen.…

Stil verlangen Naar iets wat niet meer is En wat nooit meer terug zal komen Wat nu nog hevig pijn doet Maar verzacht in de tijd die nog zal komen De herinneringen zullen ons langzaam aan leiden Naar mooie gedachten, aan vroegere tijden.…

Te midden van gevaren, angst en strijd, Verlang ik hevig naar komkommertijd.…

Want onvervuld blijft het verlangen levend, de tijd draait door, de vragen staan in al hun hevigheid gebeiteld. Want onvervuld blijft het verlangen levend, de leegte zoekt een vorm, ongrijpbaar anders, verbindend tot grotere gehelen.…

op het strand breekt hij als hij overrompeld wordt door een verlangen naar zijn Ithaka verlangen naar het goede mooie het ware a paradise lost overvallen door pothos smachtende tranen een hevig heimwee sluwe arme Odysseus de beproefde reis de dag is helder het licht is van porselein de queeste voorbij…

En als de zon dieprood aan de hemel schijnt dan heeft ze een hevig verlangen. Het is een stille ster. Ver van alles wat we kunnen begrijpen. Deze vreemde ster heeft geen bed noch een kussen voor haar hoofd. Ze moet dag en nacht werken en verhitten, branden en schijnen. En haar stralen bereiken de verste vertes van onze planeet.…

ongrijpbaar verlangen kluwend in mijn hoofd had ik ze maar op een rijtje van mijn helderheid beroofd ongrijpbaar verlangen vult de leegte van mijn bestaan slechts de weg van verlangen is mijn weg om te gaan ik grijp het verlangen met twee handen vast zo intens en zo hevig even alles uit de kast onbegrijpelijk verlangen waar komt het…

zó kleurloos dikwijls als ook leemte kan zijn met melancholie op de loer en ginds het verdriet oprukkend als een groots vijandelijke leger zó voel ik me soms op verveloze dagen als het bladdert dan verlang ik hevig naar grondverf aangebracht met zachte kwast…

Heeft z'op golven Van innige liefde Hevig gedeind Of is het pijn van een Leven niet te Leven, daar de wereld Zich om leegte bekommert?…