Alle inzendingen over Historie

Versteende stilte zo dichtbij Zo veraf Als er zulke mooie versteende momenten, successen Zijn als ook de historie verstild, versteend Zonder rustiek “zijn”, zonder universeel weten… Energie als verlaten straten, als verstilde dagen, als verstilde ….. ego’s…

de anti-revolutionairen en de katholieken van weleer beseffen dat zij in christelijke historie gaan verdwijnen potverdorie na linkse revolutiepoging des te meer maar blij toe hebben goede buitenkerkelijke vrinden hen christelijke naastenliefde doen hervinden…

Aan het huis Wordt gerukt Het huis van zekerheid en stabiliteit Historie en toekomst Tezamen in de tijd Prestige en welvaart Duurzaamheid En tegelijkertijd Dat wat ze meebrengen Is een echo uit het verleden Angst en onzekerheid in het heden Spiegels Van wat er is geweest De samenleving is bevreesd…

Voor beiden: weg uit het publiek bestel Want Boomsma voegt zich bij de commerciëlen Om bij Net5 de mooie man te spelen En Slob gelooft het Kamerwerk nu wel Hij ruilt de politiek voor de historie En kiest voor meer gezin en minder glorie…

Er is helaas een kleine schaduwzijde: Er heerst pas échte vreugde bij hun horden Als elke Koerd historie is geworden…

Nee, ik geloof niet zo in de historie. Wat in ’t verleden ergens is gebeurd, werd naderhand arglistig ingekleurd. Vers nieuws wordt nu verduisterd, a priori. Kijk maar wat Willem Engel stug blijft seinen: bedrieglijke bloedlinke rookgordijnen.…

De kwaadheid Toont Vastberadenheid Over de ingeslagen weg Van De beulen Die met hun eigen lot Niet worstelen Europa worstelt Muren van de historie uiteengevallen glorie Vastberadenheid van een land Om te herstellen Te aarden in de ontstane Scheuren Die de horizon Somber doen kleuren…

Men viert, oranje- of anders gezind, Van hoog tot laag de sport als Hollands glorie In lijn met ruim een halve eeuw historie, De dag dat Koning Voetbal samenbindt Al is het wachten op een koningin Want 't is de vrouw die zorgt voor het gewin…

Wel, dit is de historie van mijn kaalheid. Marek van der Jagt…

Verdwenen historie En nieuw oud leven Hand in hand te wachten Om hun intrede te doen In onze wereld…

heb stenen geraapt op onbegaanbare paden om hun vorm en kleur ze spraken me aan warmden mijn hart met energie uit verleden ik kende de grond zocht leeftijd en naam uit de historie tot heden het verstaan van elkaar werd uit magie geboren zij spraken verloren woorden…

Ik huil totdat je brandt totdat je leert totdat je vecht totdat je gelooft dat je leven zin heeft Totdat je geeft totdat je verliest totdat je drie keer je leven leeft Totdat de waarheid een leugen wordt Historie de toekomst wordt…

Den Haag, je bent geboren uit het feest van een graaf, in zijn bossen, zijn vijver, zijn duinpan. Den Haag, je werd stad van het water, de singels, de grachten, het Spui en de beek bij Tuschinsky’s, nu niet meer zo vaak Den Haag, je bent nog altijd de wind van het strand af de stad in waar wappert de vlag met de vogel, de éénpootsvogel…

Hoor hoe de wind ons uitlegt waarom de orgels hier zo de kathedralen doen dreunen: Hoor, Cavaillé-Coll te Rouen dondert door hoofdschip en beuken: geluiden van oorlog en zout op de plank uit verbrokkelde tijden.…

Er voeren Indianen door de grachten En op de kade hield chief Witte Wolk Zijn paard in toom, ondanks het lage volk Dat joelend adoreerde en verachtte De squaws hadden een kleine rol; hun kleedjes Wonnen van die van menig burgeres Vlugzout stroomde steeds sneller uit de fles Door toename van flauwvallen en kreetjes Voor dertig cent gaf het…

grazend door het Friese groenland lonkt groots de scheve rafeltoren van het dode Oldehoofster kerkje vol platgetreden Romeinse sporen zij begroeven daar hun doden en geheimen in de gitzwarte grond een werelds erfgoed ons gegeven opdat nieuw zich met oud verbond het Oldehoofster kerkhof met kranige happen leeggeroofd tombes en schedels…

Onder het asfalt van de nieuwe tijd liggen de klinkers van de oude straat, die nog op vale ansichtkaarten staat met een allure die men hem nu benijdt. De straat is zijn karakter echter kwijt. Dat wordt met vage termen goed gepraat, door de bestuurderen met een gejat citaat, maar de bewoners steeds vervult met spijt. Straatstenen gelegd in…

De voordeuren van de huizen in mijn vertrouwde straat zijn allemaal vervangen de nieuwe sluiten beter naar men zegt, de oude waren scheef gaan hangen eenentachtig nieuwe deuren zijn bij de fabriek besteld men heeft de maten en de kleuren keurig doorgebeld ze sluiten dus, maar passen niet ik zie de huizen treurig kijken en proberen…

Mijn protégé bezat een scherpe geest Ze ijsde van het klooster met zijn nonnen Zij in habijt, in plaats van in japonnen Nee, dat zou eeuwig zonde zijn geweest Ze had geen geld, familie, was verweesd Ik heb me op een oplossing bezonnen Ik, kreupele, heb haar voor mij gewonnen Ik nam haar mee naar elk gegeven feest Ze heeft Madame de Monteban…

Al lang beschreven schrijvers de Germanen Als onbehouwen, achterlijk en zot Rond 1500 lachten bij ’t schavot Veroordeelde plus massa zich nog tranen Het Lage Land had vreemde onderdanen Hoe droevig was hun troosteloze lot Geen kleren en verkleumd tot op het bot Dat vroeg gewoon om drinkende kompanen Een land, geplaagd door stormen en door…

Als in de zeventiende eeuw De schepen naar de Oost vertrokken Werden de zeelui geitenbokken Die paren wilden en hun schreeuw Werd half gesmoord tegen de borst Van haar, de 'Dame de Voyage' Een stoffen pop, zij was een rage Die heel wat lieden heeft getorst Pygmalion had één van hout Parijs had rubberexemplaren Daarmee was het geweldig…

Een vraag, Hypatia, Hoe voelt het Om uit de duisternis te treden? Niet weggestopt in een donkere kamer? Hoe is het, Hypatia, Om zó helder te denken? Je vader voorbij te streven? Dat hij plaats maakt voor jou? Luister, Hypatia, Voel je het kloppen van je hart? Als men in het atrium rekenkundig probeert te vatten wat je zegt? Als je uitweidt…

U telt nu echt in de historie mee Die vier eeuwen geleden te New York begon We maakten toen fysiek contact met Hudson Uit naam van onze VOC Wat Vrind JP straks extra viert Die wil Change tot hij taxfree biert…

In Utrecht brengt men vol intensiteit gedempte singels terug in oude glorie Met oog voor nu, voor toekomst én historie Want oh, wat geeft de bouw van toen veel spijt Hetzelfde lot treft ooit Amelisweerd Dan zucht een oude Schultz: “Het was verkeerd…”…

artritis, artrose, frambozen of was het nou trombose flebitis, bronchitis, tinnitus een fluitje, kost geen cent hernia, angina, nieuwe alinea suiker, vergeet het maar in dagen van kommer en kwel ben ik gestaald en gesteven ruim beladen met historie in de naden van mijn vel…

Stilte in de straat slechts roerlingen schaduwen tegen het donker stilte alom bij het huis waar een stoet van muggen de historie beklijft gewist in leisteen geschreven stil aan die zijde waar het ritme van de liefde aansluit op een driekwartsmaat eindeloze dans in het stille van de straat…

het prikkeldraad haakt weer in rafels historie buigzaam gerold om het regime strak te schragen bomen groeiden seizoenen proefden de dood in de rook der verdoemden zij getuigen hoe mensen door afkomst en ras als minderwaardig zijn omgebracht met de oorlog als vlag is de lading verdwenen nog ruisen zij zacht…

Levensverdriet in heimwee naar historie, dat nog bitter meeneuriet met de muzikale glorie van een fado na een feest dat meeslepend is als een bondgenoot van een weemoedige geest.…

ben geen tovenaar stok niet met magie en glinsters op goedkoop toneel zaag geen mensen door illusie is mij al teveel ben wel gevoelig voor mysterie het onoplosbaar zijn ken de klappen van venijn en ongeloof maar weet ook de historie zij brandstapelde het vreemde wiste zo realiteit nog kringelt rook uit al die eeuwen door naar…

de geknakte woestijnpalm laat in schroeiende hitte haar getergde oren hangen een andere bezweek onder haar eigen last in dit oord verdwijnt het leven onder zand in de verte trekken weerbarstige palmen ten strijde tegen de goden van de wind in de wolken wordt historie geschreven van bloedige confrontaties op de grond…