Alle inzendingen over Hopen

Er zitten minder blaadjes aan de boom dan er molshopen in het gazon zitten, maar ja, we zijn diervriendelijk hè?…

mijmerend staren diep in de verste verte dromen van vrede een hemel op de aarde de einder lijkt nog… ver weg…

Waar de blanke top der duinen blinkt begroet de Noordzee Neerlands smalle kust. Het volk is zich van geen gevaar bewust, hoewel de noodklok onheilspellend klinkt. De laatste Tocht wordt, volgens Friese bronnen, door Pieter van den Hoogenband gewonnen.…

Ook ik zal straks het Koningslied gaan zingen Ik weet wel dat vergeeft u mij niet licht Maar Joop beslist, dus ben ik het verplicht Zo gaan nu eenmaal in ons land die dingen Mijn wraak zal zoet zijn, mijn verzet niet mals Als Marco inzet, zing ik lekker váls..!…

Uiterlijk minder! Innerlijk meer?…

Naar Zijn woorden Met mijn ogen dicht Vergeet voor een moment Dat leven Zoveel gevaren kent Het als glas Zo breekbaar is En we wachten In ongewis Op wat morgen Gaat komen Wat het doen zal Met onze dromen Angst omklemt mijn hart Maar dan is daar Zijn gefluister Zie ik Zijn licht weer In het duister Brengen Zijn woorden Hoop…

Geloof, Hoop, Liefde, Trouw en Gerechtigheid, deze vijf zijn in slaap geleid. List,Twist,Woeker, Gierigheid en Bedrog, deze vijf leven nog. Hadden de eerste vijf het slapen gedaan! Dan zou het in de wereld veel beter gaan.…

Searching for a life of perfection, was there any hope? Searching for a solution, how was it to cope? Then the trees just started talking. The gutter cried out loud. Needed understanding, how to find out. What was wrong, where did it go? What was the solution? How was it to cope? The path was turning darker.…

Ga nooit de hoop opgeven geef de hoop niet op Er is een beter leven, je komt er bovenop! Verlies jezelf niet in verdriet Maar trek je schouders op en geef jezelf, want ja dat mag, een flinke schouderklop... Hoop doet leven dat zegt het spreekwoord toch? Zonder hoop is er geen leven... Je weet het wel, maar 'k zeg het je alsnog...…

Hoop is 't gevederd ding hoog in de ziel gezeten dat zingt een woordloos lied; 't wil van geen zwijgen weten, en in de storm gehoord ken 'k zoeter klanken niet.…

als wolken verschijnen voor een ondergaande zon je lijkt te verdrinken in een plas wat ooit als een druppel begon donkere wolken zich bijeen pakken zwarter dan je ooit vermoeden kon bedenk dan... dat de zon weer voor de wolken zal branden en de lucht wordt weer hemelsblauw de inmense regenplas zal verdampen en veranderen in morgendauw…

Flirtte jij ook met mij Stelt niet zoveel voor Ik weet het Maar ergens van binnen Bouwen ze ook een feestje Met een reden Jouw gezicht Jouw handen Jouw lach Later fiets je weg Met je vriendin Het donker in En ik Loop de andere kant op Dubbele gevoelens En met een vage glimlach Een koestering Van een moment En als altijd Die verdomde hoop…

Liefste lief, droog je tranen. Ik veeg de bladen van ons pad. Laat helen wat bindt, zodat de liefde ons hervindt.…

Tranen van verdriet Nu hij weg is van alles En toch ook van niets Hij is bij ons Gedachten Ze lossen niet Helpen hem te herinneren Tranen Tranen van hoop Ze komen in stukjes Tranen Ze helpen bij dit verdriet Tranen Ze gaan ons doen denken aan jou Dit is echt het allerlaatste dat je wou!…

HOOP…

In de hoop op een leven zij aan zij, ik bij haar en zij bij mij. Nog nooit deed hoop zo leven, als voor de vrouw voor wie ik mijn leven zou geven.…

kracht die je me gaf Ik heb geloofd in de wijsheid waarmee je me groot heb gebracht Ik heb geloofd dat we nooit gescheiden zouden worden Ik heb het mezelf beloofd Toen ik geknield zat met gebogen hoofd Ik geloof dat we altijd bij elkaar zullen zijn Wat er ook gebeurt Hoe ver we ook van elkaar verwijderd zijn Ik geloof er is altijd hoop…

In eenzame afwachting kijkt zij door ramen in duisternis en telt seconden in minuten steeds verder weg tot ogen nog enkel sterren zien oneindig hoog ongrijpbaar ver en zij wacht geduldig tot die ene schitterend krachtig zal vallen deze nacht…

Heel onverwacht heb ik jou toen ontmoet, en na wat overleg heb ik gedrukt. Ik wou naar vier en dat is mij gelukt, maar jij ging voort, de vijfde tegemoet. Dat zwart je beeldig staat, blijft buiten kijf. Wie weet kom jij naar vier of ik naar vijf!…

Sneeuwwitte vlaktes zandduinen als golven gestroomlijnd schelpen aangespoeld op een hagelwit strand het beeld overdondert gedachten dromen voort verbeelding draagt mij naar de horizon verstrooide as verdwijnt als sneeuw voor de zon stilte... ik verlies mijzelf in stil geluk.…

het blad verzamelt zich op stille plekken, vormt zich, blijft aaneen vermaakt zich met een buitenkant in het binnenste schuilt een egel slaapt er een nacht, neemt dan de hongerige luizen met zich mee…

Zonnestralen door de druppels, al snel ontstaat een regenboog, in verrukking gaat ze naar buiten, stralend kijkt ze naar omhoog. Druppels vallen op haar lippen, maar de zon schijnt in haar haar, even voelt ze zich compleet, valt alles weer in elkaar. Haar handen omhoog naar de regen, de zon streelt haar in het gezicht, door alle regenwolken…

Stille tranen op mijn gezicht drogend in de wind brengt de zon licht nu ik mij in het donker bevind…

Kijk niet achterom, maar kijk naar de dag van morgen, Want in elke nieuwe dag, ligt nieuwe hoop verborgen. Al lijkt de toekomst zo onzeker, maakt het soms een beetje bang. Heb vertrouwen en blijf geloven, dan zal de zon weer schijnen, een leven lang.…

Ik sta op de plek van jou en mij maar ik ben nu alleen ondertussen rook ik mijn sigaret om daar mee maar samen te zijn Deze plek, het was van ons maar jij bent er niet, ik voel je niet ik blaas mijn rook uit die vervliegt met de wind Het had nooit gekund maar toch had ik de hoop dat ik je toch maar even zou zien de gedachten…

zie ze daar staren naar nergens staren naar hoop hoop op een morgen een morgen die beter zal zijn tranen voor afscheid tranen van verdriet vervallen huizen, zieke kinderen. brandende zon op hun rug vragende ogen ogen voor vrede dromen van vrolijke vogels, dansende kinderen. laat dit waarheid worden waarheid voor altijd…

In een wolk verscholen die duister is en dicht in den vreemde dolen zoekend naar het licht. Vertwijfeling in harten het speuren naar geluk verdwijnen alle smarten en niets gaat er meer stuk. De wolk zal eens verdwijnen de zon zal er weer zijn weg zijn verdriet en pijnen want dan is alles fijn.…

Over water draagt de wind jouw naam Jij, die uit dalen gouden heuvels tovert en met een glimlach achterom kijkt naar verdwenen voetafdrukken Hoe heb jij het leven lief, leer mij…

Dit wachten heeft een naam. Het is een soort zitten op een bankje, boven op een duin. En dan: turen in de verte, kijken naar de hemel, turen in de verte. Een blik op het horloge getuigt van optimisme over. Er klinkt getoeter. Een schip, een schip met een anker. Oh, teken van. Dit is een test, een toets, een oefening in geduld. Zou…

Grauw en grijs is de ochtend Een sluier mist bedekt het land Een aanblik die wel went Als je in het niets bent verzand Maar je hoopt op de middag Met al zijn zonnestralen Op dat sprankje licht Dat je ooit uit het niets zal halen.…