Alle inzendingen over Hugo de Groot

t'Amsterdam 1645 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - * Hugo de Groot 1583- 1645 Na zijn terugkeer te Stockholm vroeg De Groot zijn ontslag en ging naar Duitsland. Hij leed schipbreuk op de kust van Pommeren en stierf, ten gevolge van de doorstane vermoeienissen, de 28ste augustus 1645 te Rostock.…

Eén zelfde school. Van crèche tot middelbaar Je hele schooltijd met één plek vertrouwd zijn Hoe knus en comfortabel kan behoud zijn 't Is als een warme deken, jaar na jaar Totdat je, als student, ervan gespeend wordt En keihard in het heimwee-vak getraind wordt…

Maar na vijf weken in een dekenkist begon er twijfel aan zijn hart te knagen en Hugo zat zich somber af te vragen of hij zich heel misschien niet had vergist.…

Hugo Claus.…

clausule dood is dood mag ik dat zelf bepalen ik ben dood en zo is Poot verstrooid…

Weldoener, patriot, verlosser, Ché, Don Quichote liberator, Robin Hood, Batman, zot. Gaf een onderdrukt volk terug wat hun jarenlang stelselmatig door een dictatoriale, corrupte rijke elite was ontnomen: HOOP!…

'n zak ------------------------------------------------ Compadre Hugo van Mierlo, vaak schrijvend als oguh: van harte gefeliciteerd!…

Op de TV houden Mark en zijn maat Hugo al voor de tiende keer een lulverhaal. En zo staan deze twee demissionarissen zoals gebruikelijk weer eens voor paal.…

Meer dan slechts wiskunde Hugo Brandt Corstius Kwam ook in Opperlands Steeds weer op stoom Knutselde vlijtig de Edelstaalplaatslede Want hij was gek op Een gaaf palindroom…

Dus Mark en Hugo kiezen voor 2G Voor toegang tot theater of de kroeg Is negatief getest zijn niet genoeg Genezen of geprikt, een van de twee Ooit werden toegangstests gepropageerd Er zijn miljoenen in geïnvesteerd…

Victor Hugo, een beetje vrij vertaald: “Geschiedenis wordt altijd weer herhaald.”…

Maar Hugo, bel nou toch gewoon Mark Rutte! Die kan volop uit zijn ervaring putten.…

, de vrouw met de schoonste billen op deze planeet trok me mee langs het koord en ze smeet me op het grote hemelbed en ze bedreef de liefde met mij, terwijl de toeristen applaudiseerden! geil gilden!…

In Amsterdam is Hugo overleden De ouwe heer van Jelle en van Aaf Als Stoker en Piet Grijs was hij niet braaf En ooit voor Elco Brinkman te omstreden Maar taalliefhebbers maakte Battus blij Met Opperlandse woordenspelerij…

Dat Hugo, Maarten, Jan en Adriaan elk op hun eigen, subjectieve wijze met boeken al of niet hun moeder prijzen dat is de trouwe lezer niet ontgaan O moeders, doe wat terug voor úw icoontjes en schrijf eens boeken over moederszoontjes!…

Wanneer is al het COVID-leed geleden IC-bezetting stijgt weer, ook vandaag De Nederlander worstelt met de vraag Is dit de derde golf, of nog de tweede Mark, Hugo, wij zijn echt coronamoe Dus sta nu snel versoepelingen toe!…

Ze belde op en smeekte met een snik: “Zeg Hugo, mag ik nóg een boosterprik?”…

Victor Hugo heeft er een tijd vertoefd Zeker als ik genoten van de tinten De Sure en de Ourthe ; zilveren linten Oktober heeft daarover flink gesnoefd Is prat gegaan op Goedlands grote bossen Haar heldere sterrenhemels, voortbestaan Van voren in de akkers, eigen graan Notenlikeur, inheemse druiventrossen Het Letzenburg waarvoor zovelen…

Een ontsnapte gedetineerde had zich in een koffer verborgen om zo haar vrijheid te waarborgen zoals de inrichting concludeerde Hugo was haar voorbeeld, onbetwist want hij ontsnapte in een boekenkist. …Een Duitse gedetineerde is op kinderlijk eenvoudige wijze ontsnapt uit de penitentiaire jeugdinrichting waar ze opgesloten zat….…

De Jonge trok de stoute schoenen aan Gaf aan het CDA te willen leiden Misschien komt Keijzer toch nog tussenbeide Maar wij zien eerder Hugo in die baan Als hij het wordt straks moeten we maar hopen Dat hij niet naast zijn schoenen zal gaan lopen…

Het valt mij zwaar, ik zal je echt gaan missen Wat deden wij veel mooie dingen samen Tot het moment waarop wij afscheid namen Hoe konden Mark en Hugo zo beslissen? Hoe leef je nu in mijn gedachten voort? ‘Adembenemend’ is het juiste woord…

In het begin was daar het grote niets, maar alles heeft een begin, dus ook dat grote niets, was er niet voor niets! In het begin wat niemand zich voorstellen kan, moest er iets ontspruiten, iets minimaals, niet dan, het grote niets verdween en er ontstond iets.…

hoe tragisch voor een mens als elk woord blijft steken in zijn hoofd en de weg naar buiten niet meer vinden kan hoe de geest in hem geruisloos brozer werd, nu hij nog kon zijn lot in eigen handen hield het verdriet van België thans vrijuit stromen mag (n.a.v. het overlijden van Hugo Claus)…

ik ga ik ga dan als het middag is vraag niet naar de dag, mijn vrienden mijn tijd en morgen zijn reeds van slag door de dwaling in mijn hoofd bijna naar gister gebracht of nog verder in de eeuwige vergetelheid geborgen zo moet hij hebben gedacht in heldere momenten het scheppen is hem door geboorte ingehaald op zoek naar een…

Aards geworteld ontbindt hij hemels duivels Met de schwung van hoekige elegantie herschept de forse dandy bont en strak zijn en onze literaire wereld Wellustig dartelend schilderen zijn schrifturen dat grimmig pretpark tussen hemel en aarde Met beeldende taal smeedt de lettersmid dagelijks lood tot lezersgoud In zijn jeugd reet de oorlog…

De golven spoelen rimpelend aan Het water vult de stenen mazen Elk poeltje is weer anders, zie ik Vanaf het bankje van mijn bestaan Mijn handen rusten leeg op het hout Hun groeven tonen mij de diepte De zoete zomer is herinnering Zonder te ruiken, proef ik het zout Op mijn wang welt een traan De kou rilt door iedere spier Laat het water…

Je schaterlach weerklinkt in mijn hoofd Schemerlicht maakt je nog mooier dan mooi Ik bekijk je, gevangen, vanuit mijn kooi Aldoor heb ik ons betere tijden beloofd Even ga je jouw weg en ik volg die van mij Onze weg in het midden vervaagt intussen Het ongeloof is de passie aan het sussen We laten elkaar los, voel: je bent vrij! De stilte…

beminnen Ik ben er niet altijd: eigenlijk wil ik bij óns zijn Demonen staan klaar om me met hun klauwen te slepen De donkere kelder in waar ik door mij wordt begrepen Je voeten hoor ik stampen op mijn plafond van de pijn Blijf mij zegenen met je liefde en raak me niet kwijt Kraak jij de vloer, ik het plafond: een gelijke strijd In de grote…

de storm in haar gestild handen ineengestrengeld het ritme van de kaseko ruist in haar bloed de stem van Lieve Hugo je tong in mijn neus je tong in mijn oor glimlacht tot schaterlach je draait me zo van links naar rechts de smaak van chocola kleurt in haar ogen de geur van old Spice weerkaatst in haar hart…

achter een glas reuzegeuze lambic krijgt-ie een steeds knappere kop zijn vrouw zet hem er trots zo op voor de gulle lach in kroeg en lik het guiness book of records ziet verhip zijn neus vastgroeien aan zijn onderlip Toelichting: Bekijk het vooral zelf op www.catsandmusic.be/Hugo/gedicht.htm…