Alle inzendingen over IC-bedden

Als de laatste mens gevaccineerd is, het laatste IC-bed bezet is en het laatste vaccin gebruikt is, als mensen niet meer geholpen worden, de laatste arts in stort en er nergens meer plek is, dan beseft men pas veel te laat, dat we solidair moesten zijn en niet voor ons zelf moesten gaan.…

Het overlegcomité kwam gisteren weer samen welke versoepelingen vanaf mei zouden mogelijk zijn met ziekenhuisopnames en IC-bedden in een dalende lijn... iets wat wij met ons verstand wel kunnen beamen maar mensen snakken naar vrijheid en zijn uitgeblust alleen het virus reist wereldwijd, en kent geen rust…

Verweende ontbite met nuwen delite, Daer ic al gherne bi hebbe ghedoghet, -Ic clage ende verwite Met nuwen vlite - Houtse op, die mi heeft verhoghet. Ic weet wel dat de minne Levet, al stervic aldus vele.…

Ic en wille u niet: gy zyt al lange in my verweven, Gy zweeft in myn gedachten En in het diepste van myn lyf voele ic u leven. Het is uw zere beeltenisse die my doet lyden. Kunt gy my nog verblyden? Myn hertepyn verzachten? Of moet ic langere tyd nog wachten? Gy zyt zo sterk, gy doet my beven!…

alle vogels zijn nog geen nest begonnen dus daarop wachten we nu ic ndha thu…

We vliegen niet we overstijgen beladen maar vastberaden met vleugels op de IC applaus bij het landen er volgt begrip en lege stranden we staan aan de grond dagenlang kunst en vliegwerk assisteren met schoolwerk grenzen overstijgen ze vliegend met bed en zuurstof met hart en ziel wat nooit opviel zij kennen de turbulentie de…

Straks kan ik een-twee-drie het haasje zijn Volgens dat enge draaiboek in Den Haag Dus s.v.p. géén nieuwe Covid-plaag De code smaakt ook niet als klare wijn: Betalen oudjes niet de hoogste prijs? Zeg daarom eerlijk: Code Zilvergrijs…

Tavont sullen wi vrolic sijn, ic wil drincken den roden wijn. Ic wil kussen dijn roden mont, meisken, dat mijn hert doorwont. t'Arem herteke clopt so sere, draghet emmer nae di begheren, moght so gheerne nae buten breken om di van sijn geluc te spreken.…

Het Belgisch Koningspaar gaf een feest men werd met een koets gebracht Echter sloegen de viervoeters op hol, iets wat niemand had verwacht Wat een scha ze aan kunnen richten, men heeft werkelijk geen idee Maar weinig P K’s zijn er nodig om te belanden op de IC!…

Wanneer is al het COVID-leed geleden IC-bezetting stijgt weer, ook vandaag De Nederlander worstelt met de vraag Is dit de derde golf, of nog de tweede Mark, Hugo, wij zijn echt coronamoe Dus sta nu snel versoepelingen toe!…

Alsof het een oud bed betrof, echter was het nieuw. Kraken dat het deed, absoluut debiel. Slapen deed ik niet, elke draai opnieuw liet het bed zich horen, alsof ik hem niet beviel.…

De Haagse kring ligt constant aan 't infuus En moet op de IC naar adem happen Ook Zevenmijlslaars Remkes wordt confuus En neemt een pitstop à la Max Verstappen Wéér bijt er een door trage smeer in 't stof Verdient een formateur hier ooit nog lof?...…

influenzen een Staatsloterij met enige wensen #ik doe niet meer mee# na ontvangst van 3 nullen kun je best anders lullen aan tafel bij Jinek is er plots niet meer zo’n grote bek ga eens op een IC vloggen in het echte leven inloggen nou ja, er is al genoeg gezegd misschien ben je wel aardig in het echt... ?…

Het percentage dat op de IC ligt, telt dramatisch lager. Het percentage dat lijdt tot angst, ligt dramatisch hoger. Maken die getallen ons gelukkig? Of helemaal niet!? Hoe dan ook, vergeet niet te leven. Blijf verstandig en voorzichtig. Zie alle onvermoede kansen, die het virus mensen biedt!…

Een noviteit bij de Japanse Spelen: Je moet als monnik leven, of als non, Want daar zijn alle bedden van karton, Het is niet veilig om zo’n bed te delen. Wat let je om het liefdesvuur te koelen, En ‘het’ te doen op de gekleurde stoelen?…

Zelfs bij code zwart Wordt het niet Zwart voor mijn ogen Fier hou ik 'heerlijkhelderheineken' zicht Op onze trotse nationale vlag Die kleurrijke die van Het rood, wit en blauwe De wereld bekende kleuren Van ons Kleurrijke Koninkrijk Nederland Van onze intense VOC mentaliteit Vervat in de huidige regeringsaanpak van VACCINATIE OVERWINNING…

ik heb het reuze naar m'n zin lig in bed, verroer geen vin laat de wereld verder draaien ik haal haar strakjes wel weer in…

Ik zie de lijnen van je leed je als kind reeds aangedaan. Hoe je niet gewenst was in een veel te druk bestaan. Maar ik voel ook de lijnen die ons verbinden, kijk keer op keer naar het toeval dat geen toeval meer kan zijn. Waar wolken verscheuren, stortregens ophouden te bestaan, dáár breekt onze zon door, in wel duizend kleuren. Kom…

'waar is de waterput waar vogels zich kunnen laven met vrolijk gefluit' ik probeer te kijken naar bergen, naar blootgelegde zeeën, zoiets als lucht, woordenblauw naar weggebrachte pijnen tussen dikke boeken lege kamers, steeds krommer in armen leg ogen, onbekend, in volzinnen in weerkaatsende verzen die niet verder kunnen gaan…

Ik kwam uit bed, dat ging nog goed Deed de dingen die men altijd moet Zoals douchen en naar de w.c. Ach, daar deed ik het niet mee.…

Dat bed, dat heerlijke warme bed, mijn zijn, naar mijn gevoegde lijf, dat bed, waarin ik stap als de dag ten einde is, om ’s morgens die heerlijkheid te verlaten, noodgedwongen, omdat er een soort van plicht roept, een plicht die ik liever zou verzaken, omdat dat heerlijke naar mijn lijf gevormde bed als het ware mompelt, blijf toch gewoon hier, dat…

wanneer de ochtend zacht het labyrinth van slaap begraaft onder bedauwd licht van de stad (haar catacomben, gedicht door meeuwenschreeuw) verschijnt het kind bij het bed waarin het is volbracht door ons, in duizelend sterrenuur, met maanscheuten, die walmende nacht: roof uit de droom, geschenk aan de duur.…

Onbeslapen blijft één kant in mijn bed, waar het dekbed meedogenloos toont: deze plek is door niemand meer bezet, dit bed wordt in eenzaamheid bewoond. Maar ik hou alle mogelijkheden open en kom jij wel in mijn bed gekropen.…

Doordrenkt en doordesemd Van banaliteiten Toont hij de smaak Van los zand in de feiten De lucht op IC's Wordt gepneumatiseerd En water en brood Gesensibiliseerd Daar deelt hij ons boud En dapper besmuikt Een broodje fecaliën Dat ranzig ruikt Gewikkeld in windsels Der gymnopédie Onzalige spijs In zijn menagerie Doorklieft…

Mijn bed is leeg, mijn bed is koud, mijn bed is leeg Maar toch vertrouwd... Mijn bed is leeg, niemand die wacht, mijn bed is leeg, 'k ben niet getrouwd... Mijn bed is leeg, de lakens koud Ik kijk in't rond en voel me oud... Mijn bed is leeg en ik ben leeg ik stap er in zei niets, ik zweeg...…

Het is mij een droom te ontwaken door een hand op het haar en de slapen en de streling van zaaien en rapen meer dromen te voelen maken; hoor in het omhullend geruis van een adem de zee, de wind op een lang, leeg strand, en een kind ver van het ouderlijk huis - Zij vroeg mij waar we nu waren. Het was herfst in mijn droom en ook buiten…

oprollend zich de slaap gevat met opgetrokken knieën, het hoofd in tussentijd gestoken door ontbrekend glas, gewikkeld in donkere vachten, geen gedachte die mij hier niet wiegt, in deze schemerzee ken ik mij pas, warm gevouwen deinend deint alles dubbel, ik lig er bijna ongeboren bij, dobber in eigen sop tot de dag er op volgt: 'goeiemorgen…

God van leven en van dood Schenk verâming aan mijn boezem! Als een afgestormde bloesem Leg ik voor de orkanen bloot. God! geef vrede aan mijn gemoed! Sta ik aan de grens van het leven, Doe mij het getuigenis geven: ‘Amen, God! Uw doen is goed!’ God! wees met mijn gade en kroost; 't Bloempje kleedt Gij op de weiden…

Lichte nacht, die lichter zijt Dan mijn donker droeve dagen, Sterrennacht, die groter zijt Dan mijn kleine hart kan dragen - Laat mij knielen in het duister, Waar geen sterveling mij ziet, En mij bidden tot uw luister: Doof het licht mijns harten niet!…

vastberaden brengt ze haar eenvoudig gebed naar een veilig adres de kapel op het plein een brandende kaars om heel zeker te zijn Heilige Maagd Maria laat mij komen laat mij gaan…